Het planetenmodel van Mercurius biedt een unieke weergave van de dichtheid en samenstelling van de planeet. Merkwaardig is dat het een hoge dichtheid heeft, wat betekent dat het voornamelijk uit metaal en silicaten bestaat. Dit model helpt astronomen en wetenschappers inzicht te krijgen in de binnenstructuur en geografische kenmerken, zoals kraters en hellingen.
Mercurius vindt vaak zijn weg in onderwijs en populaire cultuur. Bijvoorbeeld in boeken over astronomie en educatieve spellen die kinderen helpen om meer te leren over planeten. Ook worden er kunstwerken en schilderijen geïnspireerd door Mercurius, waarbij zijn symboliek en kleuren gebruikt worden.
De zwaartekracht op Mercurius is ongeveer 38% van die op aarde. Dit betekent dat iemand die 100 kg weegt op aarde maar 38 kg zou wegen op Mercurius. Deze lagere zwaartekracht heeft invloed op hoe objecten bewegen en hoe astronauten zouden functioneren als ze ooit de planeet zouden bezoeken.
De belangrijkste reden dat Mercurius geen water heeft, is zijn extreme nabijheid tot de zon. De hoge temperaturen zorgen ervoor dat elke vorm van water in vloeibare staat onmiddellijk verdampt. Hierdoor kan er geen stabiele waterbron ontstaan, wat een esssentiële voorwaarde is voor leven zoals wij dat kennen.
Een interessant feit over de rotatie van Mercurius is dat het een unieke rotatie-periode heeft die niet overeenkomt met zijn omloopperiode. Mercurius draait één volledige omwenteling om zijn as in ongeveer 59 aardse dagen, maar het duurt 88 aardse dagen om de zon te omcirkelen. Dit leidt tot een schijnbare zonsondergang en zonsopgang die uitzonderlijk lang lijkt te duren.