Aquatint wordt veelvuldig gebruikt in de grafische kunst om diepere en rijkere tonen te creëren. Het stelt kunstenaars in staat om gradaties van schaduw en licht weer te geven, wat resulteert in unieke artistieke werken. Daarnaast kan het ook worden gebruikt voor illustraties en als onderdeel van gemengde media, waarbij aquatint gecombineerd wordt met andere technieken.
De techniek van aquatint wordt gerealiseerd door een drukplaat te bedekken met een onscherpe laag poederhars. Na het verhitten van de plaat smelt de hars en laat kleine gaatjes achter, die vervolgens in zuur worden ondergedompeld. Dit zuur bijt in de delen van de plaat rond de hars, waardoor een korrelig patroon ontstaat dat de aquatint zijn kenmerkende textuur geeft.
Aquatint verschilt van traditionele gravure door zijn vermogen om zachte tonen en gradaties te creëren, in tegenstelling tot de heldere lijnen die typisch zijn voor gravures. Terwijl bij gravure voornamelijk inkepingen in de plaat worden gemaakt, komt bij aquatint de uitstraling voort uit de oppervlaktestructuur die door de hars en het zuur ontstaat.
Bij aquatint worden vaak materialen zoals zuurbestendige hars, drukplaten van koper of zink en speciale drukinkten gebruikt. De keuze van deze materialen is cruciaal voor de uiteindelijke kwaliteit van het kunstwerk, aangezien ze de textuur en het detail van de afdruk beïnvloeden.
Aquatint heeft een significante invloed gehad op de ontwikkeling van de hedendaagse kunst. Veel moderne kunstenaars gebruiken aquatint om innovatief te experimenteren met druktechnieken. Het biedt hen de mogelijkheid om emotionele en visuele diepte aan hun werk toe te voegen, wat bijdraagt aan de diversiteit en expressie binnen de hedendaagse kunstscene.