Een handgranaat is vaak ontworpen voor directe inzet en heeft een ontstekingsmechanisme dat zorgt voor een snelle explosie na het weggooien. In vergelijking met andere explosieven, zoals mijnen of bommen, die op een bepaalde plaats moeten worden geplaatst en op afstand worden geactiveerd, zijn handgranaten gebruiksvriendelijker in dichtbevolkte gebieden.
Tijdens een training is het belangrijk om zeer strikt de veiligheidsvoorschriften te volgen. Er zijn speciale oefengranaatprodukten die geen explosieve inhoud hebben en enkel bedoeld zijn voor training. Dit voorkomt ongelukken en letsel, terwijl de ervaring van het gooien van een granaat wordt nagebootst in een gecontroleerde omgeving.
De werking van een handgranaat is gebaseerd op een ontstekingsmechanisme dat wordt geactiveerd zodra je de handgranaat weggooit. Het hebben van een ontstekingshefboom en een springmechanisme maakt het mogelijk dat de granaat na een korte vertraging explodeert, wat betekent dat de explosie tijd heeft om het doelwit te bereiken voor het maximale effect.
Handgranaten worden typisch gebruikt in militaire conflicten of bij speciale operaties. Ze worden ingezet om vijandelijke posities te onderbreken, dekking te bieden tijdens een aanval, of in tactische situaties waar nauwkeurigheid nodig is om schade te veroorzaken zonder grote risico's voor eigen troepen.
De levensduur van een handgranaat is afhankelijk van verschillende factoren zoals opslagomstandigheden en het type granaat. Over het algemeen kunnen goed opgeslagen handgranaten jarenlang meegaan, maar het is cruciaal om altijd de vervaldatum te controleren en de granaat op de juiste manier te onderhouden om risico's te vermijden.