MARGUERITE DURAS // EEN DAM TEGEN DE PACIFIC

Een dam tegen de Pacific
Marguerite Duras
Samenvatting: Wanneer begon het? Misschien op het moment dat de moeder als jonge lerares droomde voor een poster die mensen aanspoorde om een fortuin te gaan verdienen in de koloniën. Volgens hem was het begin echter gelukkig geweest. Dan sterft de vader en speelt ze piano in een bioscoop om haar kinderen, Joseph en Suzanne, groot te brengen. Na tien jaar verzamelde ze haar spaargeld om een concessie van de regering te kopen. Opruimen, rijst zaaien, rijk worden, het programma lijkt eenvoudig. Maar hier, met de hoge getijden, valt de Stille Oceaan de toegekende landen binnen: de moeder wist niet dat de verantwoordelijke ambtenaren in het geheim moesten worden gegeven om landbouwgrond te verkrijgen. Ze weigert onrecht; vechten, dammen bouwen. Nutteloos, het is een ondergang, ellende. Joseph is twintig en Suzanne zeventien. Ze kijken geïrriteerd toe terwijl de moeder vecht tegen de kolonialistische macht. Ze hebben maar één verlangen om weg te gaan, om daar weg te gaan. Daar: Frans Indochina uit 1930. Het was toen dat de rijke Monsieur Je, een afgewerkt en bedorven product van de kolonialistische orde, het toneel betrad en de situatie een onverwachte wending kreeg. Bron: Le Livre de Poche, LGF
Collectie nr.: 882
Collectie: Folio
Gepubliceerd door Gallimard november 1994