Antieke krijgerskunst kenmerkt zich vaak door gedetailleerde afbeeldingen van strijders in actie, met veel aandacht voor hun wapens en harnassen. Vaak zie je heldhaftige houdingen die kracht en moed uitstralen. Daarnaast zijn veel kunstwerken ook versierd met elementen die de culturele achtergrond van de krijgers benadrukken, zoals specifieke symbolen of patronen die uniek zijn voor bepaalde stammen of tijdperken.
In de loop der geschiedenis is de betekenis van krijgers in de kunst geëvolueerd. Aanvankelijk werden zij vaak gezien als helden die hun gemeenschap beschermden. Later, vooral met de opkomst van romantische en moderne kunst, veranderde hun afbeelding in een meer gesofisticeerde vorm, waarbij krijgers ook als tragische figuren of zelfontdekkende individuen werden neergezet in plaats van alleen als strijders.
Populaire onderwerpen in antieke krijgerskunst omvatten vaak scènes van veldslagen, rituelen die verband houden met oorlogvoering, en portretten van belangrijke krijgeeskappen. Sommige kunstwerken beelden ook mythologische of legendarische krijgers af, die meer als symbolen van kracht en eer dan als historische figuren worden gezien.
Krijgers worden in verschillende kunststromingen op uiteenlopende manieren afgebeeld. In de klassieke kunst zie je vaak ideaalvormige, gespierde lichamen die heroïsme uitstralen. In de middeleeuwse kunst daarentegen, is de focus vaak meer gericht op hun harnassen en wapens. In de moderne tijd zijn afbeeldingen van krijgers soms abstrahter en kan de emotionele impact van hun strijd meer centraal staan.
Krijgers spelen een belangrijke rol in culturele symboliek en folklore, vaak als archetypes van moed, loyaliteit en opoffering. In veel culturen zijn krijgers ook symbolen van nationale trots en identiteit. Het verhaal van de krijger wordt vaak doorgegeven in legendes en mythen, waardoor ze een blijvende indruk achterlaten op generaties en hun waarden en idealen versterken.