Ja, het komt door Berlijn. Het nieuwe leven in Duitsland was de oorzaak van de vele vragen die plotseling in mij opkwamen. Ik had de Joodse identiteit grotendeels afgelegd, want ik wilde gewoon een mens als ieder ander zijn. Een Berlijnse onder de Berlijners. In hoeverre is me dat echt gelukt? Hoe moet ik uitleggen dat het ‘Duits-zijn’ waar ik zo nadrukkelijk naar had gestreefd, me juist terugduwde naar mijn Joods-zijn?
In Jodenfetisj bevraagt Deborah Feldman een concept dat, goedschiks of kwaadschiks, altijd geldt als een toeschrijving, een beperking, een projectie. Haar bestudering van haar cultureel erfgoed – en het bijbehorende ongemak – heeft als doel om Joods-zijn te verbinden aan iets groters, diversers en menselijkers. Jodenfetisj is een pleidooi voor meer saamhorigheid over de grenzen heen, en een aanmoediging om je identiteit vrij en zelfstandig te definiëren.