„G229" Jean-Philippe Blondels NIEUW!

„Soms is het vreemd, gewoon zoals het is. We zouden niet geloven toen we aankwamen dat we zo lang zouden blijven. En dan verstrijkt de tijd en dat is alles.”: dit is de opmerking van de conciërge van de middelbare school waar „Monsieur Blonde” al zo lang werkt. Hij verbleef niet alleen twintig jaar op dezelfde middelbare school, maar ook in dezelfde kamer, de „G229”, die hem permanent was toegewezen, terwijl de andere leraren in elke klas van kamer wisselden. We concentreren ons dus op dit klaslokaal waar de tafels in een U-vorm zijn gerangschikt, zoals bij een banket, om de communicatie te vergemakkelijken, een zekere gezelligheid te creëren... Ver weg van de catastrofale verhandelingen over school en onderwijs, schetst Jean-Philippe Blondels een heel mooi portret van zijn beroep. De lezer vindt de thema's die de auteur na aan het hart liggen: relaties tussen generaties, het feit dat we allemaal een gemeenschappelijk domein delen, dat we relaties opbouwen - of we dat nu willen of niet. Onderwijs, onderwijs, het verstrijken van de tijd, relaties tussen leraren, leerlingen, ouders van leerlingen, Jean-Philippe Blondels vertelt met passie en gevoeligheid over zijn werk. Onderwijs voedt literatuur en literatuur voedt het onderwijs. In beide gevallen zijn we in het leven. Dit is de bijna militante en optimistische boodschap die de auteur van The Babysitter overbrengt aan degenen die twijfelen aan de huidige school.