DE BRUINE ENGEL
JOSÉ DE POORTERE
Davidsfonds, Leuven, beiaardreeks, nr. 595, 1975/2,
Octavo originele paperback uitgifteband, bandomslag door Stefaan Loeckx, 10 pentekeningen buiten de tekst.
94 pp., 21 x 12 cm, 160 gr.
Goede staat. Lichte sleetsporen en vergeling omslag.
In de dromen van een Antwerpse Jood komt regelmatig een bruine engel voor als voorbode van naderend onheil.
JOSÉ DE POORTERE
(Sint-Niklaas, 25.06.1935 – Deinze, 15.08.2019)
José De Poortere werd op 26 juni 1935 geboren in Sint-Niklaas, waar hij ook opgroeide. Hij volgde les aan het Sint-Jozefscollege, waar hij Anton Van Wilderode als leraar Nederlands kreeg. Na zijn middelbare studies is José De Poortere ingetreden in de abdij van Westmalle, maar na iets meer dan een jaar bleek het kloosterleven fysiek en psychisch te zwaar voor hem en trad hij uit. Dat was echter geen afscheid van het religieus leven, want na studies Germaanse Filologie (KUL) en Theologie (Grootseminarie Gent) werd hij op 25 april 1965 tot priester gewijd in Gent.
José De Poortere debuteerde in 1957 als dichter in Germania, het huisblad van de Leuvense Germanisten. Tijdens zijn studententijd in Leuven publiceerde hij ook gedichten in andere literaire tijdschriften, zoals Dietsche Warande en Belfort en De Nieuwe Gids.
In 1960 publiceerde hij een monografie over Martinus Nijhoff in de reeks Ontmoetingen. Zijn poëziedebuut verschijnt pas in 1967 en kreeg de titel Gedichten (uitgeverij Noorderzon). In 1969 volgde Omdat ik bang ben, waarin de vader-figuur een belangrijke rol speelde. De Poortere bleef met grote regelmaat poëzie publiceren bij verschillende uitgeverijen. In 1996 verscheen het eerste deel van zijn Verzamelde gedichten bij uitgeverij Zuid & Noord. In 2005 verscheen het tweede deel van zijn Verzamelde gedichten. De laatste jaren van zijn leven stuurde hij sobere, verzorgde publicaties in handschrift rond naar geïnteresseerden.

Behalve poëzie schreef José De Poortere ook 2 romans (De bruine engel en Ik dood niet meer) en een aantal kortverhalen. In 1975 won hij de Prijs voor het Beste Prozadebuut van de Provincie Oost-Vlaanderen.
José De Poortere was ook erg actief als poëzie-recensent. Hij werkte onder andere mee aan de tijdschriften Appel, Argus, Boekengids, Koebel, Kofschip, Kreatief, Dietsche Warande en Belfort en Vlaanderen. In de periode 1976-1980 verzorgde hij de poëziekroniek van De Periscoop en vanaf 1979 trad hij toe tot de redactie van Poëziekrant, waarvoor hij regelmatig bijdragen bleef verzorgen tot in 1991. In 1992 richt hij een eigen literair tijdschrift in het leven, Schoontijd. Het initiatief bleek echter niet levensvatbaar en na vier afleveringen hield het in 1994 op te bestaan.
José de Poortere overleed op 15 augustus 2019 in Deinze.
Meer informatie

knipselmap Poëziecentrum
knipselmap Openbare Bibliotheek Gent
Literair Gent
Aleidis Dierick: José de Poortere: zonder beelden duizel ik (1989)
Lezing José de Poortere (voor de Vereniging van Oostvlaamse Katholieke Schrijvers gehouden te Gent op 15 maart 1998)
Marnix Verplancke: José De Poortere. Bibliografie 1957 - 1993 (1993)
(Bron: POEZIE-CENTRAAL.BE)

STEFAN LOECKX
Stefan Loeckx (Asse, 18 juli 1948) is een Belgisch grafisch vormgever en afficheontwerper. Hij werd meermaals genomineerd voor The Power of Print en won de publieksprijs met zijn affiche De vierkante meter. Loeckx is voornamelijk bekend van zijn huisstijlen voor het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de Koning Boudewijnstichting.
Biografie
Stefan Loeckx studeerde grafische vormgeving aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen.

Onder de naam Megaluna richtte hij in 1985, samen met scenograaf Johan Daenen, een grafisch bureau op. Het bureau was meer dan twintig jaar lang actief. Sinds 2006 heeft Loeckx een eigen bureau onder de naam Quasi.

Design
Loeckx verzorgde twintig jaar lang de affiches voor het theatergezelschap De Tijd. Hij ontwierp ook een huisstijl voor het gezelschap. Naast De Tijd heeft hij ook projecten gerealiseerd voor het Brusselse operahuis De Munt en de Koninklijke Vlaamse Schouwburg (KVS).

Megaluna mocht ook de huisstijlen ontwerpen van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, het AfricaMuseum en de Koning Boudewijnstichting.

De layout van het podiumkunstentijdschrift Etcetera werd onder meer verzorgd door Stefan Loeckx tijdens de periode van 1983 tot 2006. In 2001 voerde hij een metamorfose door voor het blad. Het beletselteken, dat mentaal wordt opgeroepen door de titel van het blad, kreeg nu visueel een prominente plaats op de cover. Vanaf 2005 werd die tendens kracht bijgezet. Met het aantreden van de nieuwe redactieploeg werd het startsignaal gegeven voor een verfrissing van de vormgeving met een duidelijk typografische toets. Concepten, uitgedrukt in heldere en vaak speels gecombineerde schreefloze letters, domineerden het gezicht van het blad.

Stefan Loeckx maakte aanvankelijk vooral gebruik van manuele technieken. Sinds de jaren 1990 gebruikt hij ook digitale technieken. Hij werkt vooral typografisch en beschrijft zijn eigen werk als volgt: ‘In de geest van de klare lijn’.

Prijzen
Meermaals genomineerd voor The Power of Print.

Publieksprijs met affiche voor de theaterproductie De vierkante meter, in samenwerking met Lucas Vandervost (2009).

Bronnenlijst
Theatergezelschap De Tijd, geraadpleegd op 25 december 2018.
Affichegalerij op de oude website van De Tijd, geraadpleegd op 25 september 2018.
Quasi (bedrijf Stefan Loeckx), geraadpleegd op 25 september 2018.
Thomas Crombez, ‘Etcetera’, Over de schreef, geraadpleegd op 5 oktober 2018.
(Wikipedia)