Beieren|Maria Jacques 9061524776

||boek: Beieren|Romantisch avontuur|Davidsfonds

||door: Maria Jacques

||taal: nl
||jaar: 1987
||druk: ?
||pag.: 335p
||opm.: hardcover|zo goed als nieuw

||isbn: 90-6152-477-6
||code: 2:000168

--- Over het boek (foto 1): Beieren ---

In navolging van 'Provence, zon en magie', DF, 1985, verscheen een nieuw reisverhaal van Maria Jacques: 'Beieren, romantisch avontuur'.

Wie het werk van Maria Jacques kent, apprecieert het als bijzonder goed en vlot leesbaar. Haar schrijfstijl geeft elke uitgave een boeiend en avontuurlijk karakter mee dat echter geenszins oppervlakkig is. Ook deze nieuwe uitgave voldoet aan deze criteria. De schrijfster, een overspannen man (Walter) en een jeugdvriend (Anton) leiden ons naar en door Beieren. Het boek is eigenlijk een complete reisgids voor deze Duitse deelstaat, waarin de meestal droge reisgids-onderwerpen over o.a. historische bezienswaardigheden verwerkt werden in een verhaal. Door deze vorm te gebruiken is het mogelijk om ook de pittige details van het volksleven, het karakter van de inwoners en de typische gerechten ter sprake te brengen. Door deze technieken valt het niet op dat we hier in feite met een soort reisgids te maken hebben, maar dan wel met een unieke. Het verhaal roept veeleer de sfeer op van dit bekoorlijk land.

Het boek bestaat uit veertien tochten, telkens voorzien van een kaartje met de hoogstnodige gegevens ter oriëntatie. Iedere rit is ruim voorzien van fotomateriaal. Een overzichtskaart van Beieren voorin, één met de diverse ritten achterin maken het geheel overzichtelijk. Een goede wegenkaart blijft - zelfs bij een 'echte' reisgids - noodzakelijk. Met behulp van het plaatsnamenregister kunnen bepaalde stukken een tweede maal opgezocht worden. Kortom: wie Beieren wenst te bezoeken zal aan dit reisverhaal heel wat plezier beleven.

[bron: https--www.dbnl.org/tekst/_vla016198801_01/_vla016198801_01_0017.php]

--- Over (foto 2): Maria Jacques ---

Maria Jacques werd geboren in 1928 in Kessel-Lo. Na haar Grieks-Latijnse humaniorastudies, studeerde ze Politieke Sociale Wetenschappen aan de K.U. Leuven. Van 1952 tot 1970 was ze hoofdredactrice van het tijdschrift Dageraad. Later werd ze hoofdredactrice van het KAV-blad Vrouw en Wereld. Tussen 1961 en 2001 publiceerde ze werken van uiteenlopende aard: jeugdboeken, reisverhalen, detectives, science-fiction, historische en magisch-realistische romans. Haar werk werd herhaaldelijk bekroond.

[bron: https--www.davidsfonds.be]

Maria Jacques - Kessel-Lo, 15 maart 1928 - Leuven, 10 februari 2009

Maria Jacques is een schrijfster van historische jeugdromans. Daarnaast schreef ze ook reisverhalen, magisch realistische romans, detectives en sciencefiction. Ze was een hele carrière actief als hoofdredactrice van de KAV bewegingsbladen, eerst bij het tijdschrift 'Dageraad', later bij 'Vrouw en Wereld'. Free-lance journaliste voor toerisme en film; Lector bij enkele uitgeverijen.

15 maart 1928: Maria Jacques werd geboren in Kessel-Lo.
1939-1945: Grieks-Latijnse humaniora aan het Paridaensinstituut.
1945-1950: Licentiate Sociale Wetenschappen en Journalistiek aan de K.U.Leuven.
1952 tot 1970: Hoofdredactrice van het tijdschrift 'Dageraad'.
1961: Debuteerde met een detectiveroman De haan is dood.
1970-1988: Hoofdredactrice van het KAV-blad 'Vrouw en Wereld'.

Haar grote successen als schrijfster kende ze vooral in het genre van de (historische) jeugdroman, zoals De meester van de bijen (Davidsfonds, 1985) en Licht uit, deur dicht (Averbode, 1992). Daarnaast schreef ze ook reisverhalen, magisch realistische romans, (nog meer) detectives en sciencefiction. Dat ze veel gelezen werd, daarvan getuigen de oplagen: Van 'De vrouwen van het hof' werden 15.000 exemplaren verkocht en van 'De heuvel van Meesen' 7.000.

Jacques' werk werd ook enkele malen bekroond - zo ontving ze in 1994 de Jacob van Maerlant-prijs voor Indiaan met blanke voet.

1988: Met pensioen.
2005: Publicatie van haar laatste roman, Cirkels van graan.

10 februari 2009: Overlijden van Maria Jacques te Leuven op 81-jarige leeftijd.

BEKRONINGEN

• 1961: literaire Reinaertprijs voor De haan is dood.
• 1970: Persprijs DDT voor toeristische reportages voor Bim bam Beieren
• 1973: literaire Reinaertprijs voor Morgen is blond (SF-roman);
• 1994: de Jacob van Maerlant-prijs voor Indiaan met blanke voet.
• 1995: de Daan Inghelramprijs van de stad Blankenberge voor de historische roman De vrouwen van het hof.

GERAADPLEEGDE BRONNEN

Websites

• Davidsfonds - Maria Jacques
• De Morgen Kunst & Literatuur - Schrijfster Maria Jacques overleden
• Maria Jacques: (een interview met de schrijfster op de website van de KAV).
• Jacques, Maria (1928-2009) - Odis

SMAAKMAKER

Uit: De schreeuw van Katelijne.

Uitgangspunt van het boek is het historische feit dat in 1543 o.a. 2 vrouwen, Katelijn en Antonia er veroordeeld werden 'tot den put' d.w.z. ze werden levend begraven op de Grote Markt, dit om hun geloof in de nieuwe leer van Luther. Hun wrede dood wordt snel vergeten. Gewist uit het collectieve geheugen van de stad.

[bron: Maria Jacques op boekbesprekingen.nl]

Enkele stukjes :

"Uit de geschriften van Luther : "Mannen hebben brede schouders en smalle heupen. Vandaar dat zij meer verstand hebben dan vrouwen, die smalle schouders en brede heupen hebben en een groot achterste om thuis te zitten. Want vrouwen horen thuis te zijn, het huishouden te doen, kinderen te baren en groot te brengen. Ze moeten niet denken dat ze boven de mannen staan, maar ze moeten hen dienen en onderworpen zijn."

...

Elisabet was voorzichtig en gaf geen verklaring voor haar terughoudendheid. Ze wist maar al te goed dat ze als vroedvrouw in de gaten werd gehouden. Door de mannelijke geneesheren die haar als een concurrente zagen en haar werkterrein wilden inpalmen. Door sommige geestelijken die beweerden dat vroedvrouwen een verbond met de duivel hadden en hem ongeboren kinderen offerden. In de voorbije jaren waren herhaaldelijk vroedvrouwen als heks veroordeeld tot de brandstapel. Er speelde zoveel mee. De oerangst van de man voor de donkere vrouwengeheimen, die ze niet begrepen. De grote kindersterfte, waarbij wantrouwige ouders de vroedvrouw als schuldige aanwezen. De beschuldiging dat vroedvrouwen het bloed van ongedoopte kinderen afstonden aan heksen die er hun toverbrouwsel mee samenstelden. Elisabet was voorzichtig. Over drie maanden zou ze deze gekraakte vrouw een drankje geven dat haar een tijd onvruchtbaar maakte. Dat kon niemand controleren.

...

'Ik wou - dat de wereld alleen uit vrouwen bestond', zei ze plots heftig. Het ontsnapte haar. Antonia staarde haar aan. 'Ik soms ook. Maar zo is de wereld niet geschapen.' 'Nee.' Ze mediteerden in stilte over de onbegrijpelijke wil van God, die de mannen zo zwaar beproefde met hun vele tekortkomingen.

...

Antonia was een geboren leidster. Maar de avonturier Joost van Honsberghen manoeuvreerde tot hij het gezag van de hervormden van Loven in handen kreeg. Dat hield hij een tijdlang vol. De talrijke gecultiveerde leden werden zijn wilde optreden beu en zetten hem aan de deur. De vrouwen haalden gedeeltelijk hun slag thuis. Antonia behield de taak die ze had : bijeenkomsten organiseren in haar huis. Meer kansen kreeg ze niet. Leidinggeven was en bleef een mannenzaak.

...

'Ik zie ook geen uitweg.' Katelijn staarde somber voor zich uit. Er was inderdaad geen uitweg. Geen van de vier vrouwen was financieel onafhankelijk. Hoe moesten ze zich weren in een wereld waar mannen de regels maakten? De vrouwengilden die zich met het vervaardigen van wol en linnen bezighielden, werden door de mannengilden verdrongen. Als een vrouw toch werk had, verdiende ze minder dan de helft van het loon van een man.

...

Vrouw waar sta je? Je hebt een dienende taak. Waar dan ook. Hoofd buigen en zwijgen. Je opdracht ligt in het gezin. Kinderen op de wereld zetten en je man ter wille zijn. Als je geluk hebt, word je gerespecteerd. Of je wordt gebruikt. Misbruikt. Heb je artistieke gaven? Dan mogen die aan bod komen binnen de vier muren van je huis. Teken maar, Katelijn, en geef je gaven door aan je zonen. Zing maar, Antonia, maar laat je mooie altstem nooit klinken buiten de muren van je woning of de kerk. Genees je zieken, Elisabet, breng kinderen op de wereld, maar geef de moeders geen mysterieuze kruiden om niet zwanger te worden.

...

"... De twee vrouwen Van Roesmaele en Metsys worden veroordeeld 'met den put', de wettelijke straf voor vrouwelijke ketters. Uit respect voor de overleden echtgenoot van Van Roesmaele, zal haar lichaam niet in een massagraf maar op een gewijd kerkhof begraven worden."

De rechters! Ze hadden recht gesproken, toegevingen gedaan en toch hun principes hooggehouden. Ze vonden het vanzelfsprekend dat de maatstaven voor vrouwen strenger waren dan voor mannen."

BIBLIOGRAFIE

De gegevens van deze bibliografie werden onder meer nagekeken bij

• Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience - Antwerpen
• Koninklijke Bibliotheek van België -Brussel / Bibliothèque Royale de Belgique - Bruxelles.
• Piet Devos: Van reuzen tot dwergen. Bibliografie - Vlaamse schrijvers in de 20ste eeuw - Eerste drukken. Kortrijk, eigen beheer 2007

[bron: https--schrijversgewijs.be/schrijvers/jacques-maria]