Anna is bepaald niet blij als ze hoort dat haar nichtje Tara Myrold uit Cleveland met haar ouders op de Kabeljauwskaap komt wonen. Ze huren de kustvilla, waar vroeger de zeeheks Goody Hallett verbleef. 'Als je dingen kletst die geheim zijn, dan verandert Goody Hallett je mond in steen,' vertelt Anna. Tara perst haar lippen op elkaar en geeft haar geheim niet prijs. Ze draagt alleen rode T-shirts, omdat rood 'stop' betekent. Ze verzamelt flessen met kurken om boodschappen naar Europa te sturen. De dood van haar moeder maakt alles nog erger: ze zit dagenlang gehurkt in de duinen en spreekt tegen niemand meer. Tot op de dag dat een kudde grindewallen - een soort walvis - op de kust strandt. De meisjes maken de hele reddingsoperatie mee, en door de moeilijkheden met de kleine grindewal Baby begint Tara voor het eerst aan haar verhaal. Door te praten beseft ze dat haar mond niet in steen kàn veranderen.

Het boek is geschreven vanuit het standpunt van het meisje Anna. Ze vertelt over het leven in de baai aan de Oostkust van de V.S. waar ze woont, maar ook steeds meer ook over haar nichtje Tara die in het vreemde huis in de duinen is komen wonen. Tara gedraagt zich eenzelvig, tiranniek en gemeen. Geleidelijk aan wordt duidelijk dat er iets vreselijks gebeurt tussen Tara en haar vader (ze is "papa's poppemie") en dat haar vreemde gedragingen noodsignalen zijn. Als de grindewallen stranden, begrijpt niemand hun gedrag, maar Tara wordt er op een bijzondere manier door aangetrokken. Een cruciale rol hierbij speelt Petr'Ann, een Antwerpse biologe. Zij brengt Tara in contact met een aangespoelde baby-grindewal en dat contact is heilzaam voor beiden. Tara herkent in het dier haar eigen angsten en slaagt erin om die tegenover Petr'Ann te verwoorden. Zowel Tara als haar vader gaan in therapie.
Tara is geen zielig slachtoffer, maar een gecompliceerd wezen. Ze houdt van haar vader maar haat tegelijk zijn aanrakingen, ze heeft een enorme nood aan genegenheid maar stoot iedereen af door haar onmogelijke gedrag. Anna daartegenover wordt voortdurend heen en weer geslingerd tussen afgunst voor Tara, onzekerheid en afkeer. Tara's vader is niet zomaar een monster, zijn gedrag wordt verklaard vanuit zijn jeugd.