Vergeeld. Een lijk afgeslacht in een smerig steegje onder de stromende regen... Een andere, liggend op de stoep van een afgelegen gang omzoomd met petunia's, badend in zijn eigen bloed... Zulke macabere scènes hebben Eve Dallas al lang niet meer ontroerd. Gelukkig. Ongevoelig, luitenant Dallas? Nee, gewoon professioneel. En kalmte, deze keer zal hij het nodig hebben. Want de enige link die bestaat tussen de slachtoffers - twee mooie jonge vrouwen met een mooie toekomst - is Connors. Connors, de miljardair, de duistere. De man die wist hoe hij haar moest lezen en haar verlangens kon opwekken. Degene aan wie ze, al haar nachtmerries trotserend en haar angsten trotserend, zichzelf aanbood. Connors, wiens liefkozingen haar wantrouwen zo goed hebben doen inslapen... En hij zou willen dat ze met hem zou trouwen?