Jacques - Michel Huret: Ik ben 30 jaar van mijn leven vergeten

Toen hij op een avond in 1987 zijn ogen opende, tegenover de trappen van de Parijse Opera, was deze man alles vergeten. Zijn naam, zijn beroep, waar hij woont, alles. Geen papieren over hem: „Ik weet niet wie ik ben”, zei hij tegen de politie die hem arresteerde, en vervolgens tegen de dokter die hem in een psychiatrisch ziekenhuis heeft geïnterneerd. Zou hij ziek zijn?

Dan begint een pijnlijke zoektocht, op zoek naar zijn identiteit. Maar als we haar vinden dankzij een ongebruikelijk detail dat onder Narcos is afgeleverd, voelt hij zich verloren als nooit tevoren. Omdat zijn ouders, deze echtgenote, deze jonge kinderen die van hem zijn, hij ze niet herkent.

Hij is 30 jaar oud. Hoe kunnen we de loop van een leven hervatten dat voor altijd is uitgewist? Hoe zal hij al zijn capaciteiten, zijn architectuurtalent, het vermogen om opnieuw van deze familie te houden die uit zijn geheugen is verdwenen, terugkrijgen? Is het hetzelfde als voorheen? Wat we hem vertellen over zijn verleden spreekt hem slechts halverwege aan... Wordt het beter?

In een ontroerende getuigenis geeft Jacques-Michel Huret ons een avontuur vol moed en vastberadenheid. De hare, en die van Martine, zijn vrouw. Een lieve en fragiele kleine vrouw, die enorm veel kracht heeft gestoken in deze lange beproeving.