De dood van de vos. La Mort du Renard.

James Seymour wordt erkend als een van de eerste Engelse sportkunstenaars. Hij was de zoon van een rijke goudsmid en diamanthandelaar die de platen voor racetrofeeën leverde. Zijn vader was ook een amateurkunstenaar en lid van de Virtuosi Club van St. Luke, een herenclub voor kunstenaars en kunstliefhebbers. De jonge Seymour had geen formele kunstopleiding, maar hij leerde tekenen door de schilderijen en prenten in de collectie van zijn vader te bestuderen. Op jonge leeftijd werd hij voorgesteld aan enkele van de toonaangevende kunstenaars van die tijd, maar tegelijkertijd werd hij aangemoedigd om een ​​liefde voor de baan te ontwikkelen, wat uiteindelijk leidde tot zijn financiële ondergang. Seymour was gepassioneerd door racen en naast het tekenen en schilderen ervan zou hij zelf ook renpaarden hebben gehad. Met zijn productieve output en superieure talenten vestigde hij zich snel als een succesvol sportkunstenaar, met onder zijn beschermheren Sir William Jolliffe en de 6e hertog van Sommerset. Deze prachtige prent is de laatste plaat in een set van zes vossenjachtscènes die Burford naar Seymour uitvoerde en in 1787 opnieuw uitgaf door Sayer. Zoals bij veel sportprenten die Sayer publiceerde, heeft hij een Franse titel toegevoegd met de duidelijke bedoeling om deze uiterst aantrekkelijke prent aan een Europees publiek te verkopen. James Seymour was een van de eerste echte sportkunstenaars in Groot-Brittannië; hij werd beschouwd als een van de meest vooraanstaande paardenschilders van die tijd en deze prachtige mezzotint van Burford is een bewijs van zijn talent.