Rubens' schilderijen kenmerken zich door hun dynamische composities, levendige kleuren en gevoel voor beweging. Hij gebruikte vaak een dramatische belichting en zijn onderwerpen stralen emotie uit, wat zorgt voor een meeslepende ervaring voor de kijker. De details in de texturen en de manier waarop hij licht en schaduw toepaste, geven zijn werken een bijna tastbare kwaliteit.
Rubens' werken onderscheiden zich door hun barokke stijl, die zich richt op drama en emotie. In tegenstelling tot de meer strenge en gereguleerde stijl van de renaissance, benadrukt Rubens de beweging en de expressie van zijn onderwerpen. Zijn gebruik van kleur is ook bijzonder; hij bracht krachtige, heldere kleuren met een opmerkelijke harmonie samen, wat zijn schilderijen een unieke uitstraling geeft.
Rubens werkte met olieverf, wat hem in staat stelde om zijn schilderijen gelaagd op te bouwen en diepere kleuren te creëren. Hij was een meester in het gebruik van glazes en impasto-technieken, waarbij hij verschillende lagen verf aanbracht en soms zelfs dikkere verf aan voorkeursgebieden toevoegde. Dit gaf zijn werken een rijke textuur en diepte, waardoor ze een levendiger gevoel kregen in vergelijking met andere technieken.
Veel van Rubens' schilderijen bevatten thema's zoals mythologie, religie en portretten van koninklijke en aristocratische figuren. Hij verwerkte vaak elementaire menselijke emoties zoals liefde, haat, en verdriet, en zijn werken vertellen vaak verhalen die de kijker uitnodigen om verder te kijken naar de onderliggende betekenis. Zijn schilderijen zijn niet alleen mooi, maar zitten vol met symboliek en verhaal.
Rubens' schilderijen zijn belangrijk voor de kunstgeschiedenis omdat ze een brug vormen tussen de renaissance en de barokkunst. Zijn innovatieve benadering van kleur, techniek en compositie heeft een blijvende impact gehad op latere kunstenaars. Bovendien gebruikten veel kunstenaars zijn werken als inspiratiebron, waardoor hij een sleutelfiguur werd in de ontwikkeling van de westerse kunst.