Rembrandt's stijl wordt gekenmerkt door zijn meesterlijke beheersing van licht en schaduw, ook wel clair-obscur genoemd. Hij gebruikte rijke, aardse kleuren en zijn penseelvoering varieerde van fijn en gedetailleerd tot grof en expressief. Daarnaast zijn zijn portretten vaak zeer realistisch en vangen ze de emoties en karaktertrekken van de onderwerpen op authentieke wijze.
Rembrandt heeft een grote invloed uitgeoefend op veel kunstenaars die na hem kwamen. Zijn innovatieve benadering van licht en schaduw, evenals zijn vermogen om menselijke emoties vast te leggen, inspireerden hele generaties schilders. Kunstenaars zoals Goya, Delacroix en zelfs impressionisten als Monet wezen vaak naar zijn werk als een bron van inspiratie.
In Rembrandt's schilderijen komen verschillende thema's vaak terug, zoals de menselijkheid van de mens, bijbelse taferelen en portretten van gewone mensen. Hij legde de nadruk op emotioneel geladen momenten, zoals verdriet, vreugde en contemplatie, wat zijn werk uiteindelijk zo toegankelijk en herkenbaar maakt voor een breed publiek.
Rembrandt's gebruik van licht en schaduw is revolutionair en wordt vaak als dramatisch en emotioneel omschreven. Zijn technieken creëren een diepere dimensie in zijn schilderijen, waarbij het licht de belangrijkste elementen van de compositie accentueert en schaduw een gevoel van diepte en ruimte geeft. Dit maakt zijn werk niet alleen visueel indrukwekkend, maar ook psychologisch intrigerend.
Rembrandt's zelfportretten zijn bijzonder en tonen niet alleen zijn artistieke groei maar ook zijn persoonlijke leven. Hij maakte meer dan 90 zelfportretten in verschillende stijlen en technieken gedurende zijn leven. Deze werken geven een kijkje in zijn gemoedstoestand en reflecteren zijn vaardigheden als kunstenaar naarmate de jaren vorderden.