Sefardisme en Hispanity. Spanje op zoek naar zijn verleden (1920 - 1936) door Eva Touboul Tardieu.

Redacteur: PU Paris-Sorbonne, 2009.

collectie „Alberto Benveniste notitieboekjes”.

Paperback, in formaat 15 x 21 cm, 413 pagina's.

Uitstekende conditie.

Samenvatting:
Aan het begin van de eeuw werd in Spanje het „Hispanity” -project geboren, dat streefde naar de oprichting van een Spaans cultureel imperium ter vervanging van de verloren koloniën. Vanaf dat moment was het een van de belangrijkste pijlers van het buitenlands beleid van het land, tot het einde van de Franco-periode. In het kielzog daarvan ontstond geleidelijk een stroming die naar de Sefardim was gekeerd, deze...
Aan het begin van de eeuw werd in Spanje het „Hispanity” -project geboren, dat streefde naar de oprichting van een Spaans cultureel imperium ter vervanging van de verloren koloniën. Vanaf dat moment was het een van de belangrijkste pijlers van het buitenlands beleid van het land, tot het einde van de Franco-periode. In het kielzog hiervan ontstond geleidelijk een stroming in de richting van de Sefardim. Deze afstammelingen van Joden die in 1492 van het Iberisch schiereiland werden verdreven, woonden voornamelijk op de Balkan en gedeeltelijk in Marokko. Het was een vraag voor de „Sefardisten” om Spanje en zijn „verloren kinderen” dichter bij elkaar te brengen. Het was nog steeds noodzakelijk om actie te ondernemen op basis van de vertegenwoordiging die de Spanjaarden hadden van Joden en om Sefarad, het land van Spanje, te rehabiliteren in de joods-Spaanse herinnering. Het proces bereikte zijn volle rijpheid in de vijftien jaar voorafgaand aan de burgeroorlog (1936-1939). Naast de culturele en humanistische dimensie zijn er de materiële voordelen die het land van plan was te halen uit een dergelijke relatie. Ondanks enkele opmerkelijke prestaties stuit het Sefardisme op een aantal obstakels. Niet alleen waren de politiek-economische omstandigheden ongunstig voor hem, maar er was ook dat wantrouwen jegens de Sefardim jegens het land dat hen vier eeuwen eerder had afgewezen. Om nog maar te zwijgen over het feit dat antisemitisme zich in Europa verspreidde en dat het zionisme voor deze bevolkingsgroepen een alternatief leek in het licht van de turbulentie van het moment. Dit fascinerende boek dompelt ons niet alleen onder in deze utopie die Sefardisme was, maar het opent ook een nieuw venster op de ervaring van deze ballingen van het schiereiland, die eeuwenlang de Spaanse taal en cultuur in hun ballingschap hebben bestendigd en tegelijkertijd de afwijzing van Spanje, dat hen had verraden, hebben gecultiveerd.