Ondertitel: verpleegkundigen en vroedvrouwen vertellen

Taal: Nederlands; Vlaams

Vandaag is verplegen een beroep, maar dat geldt nog niet zo lang. Voor de eersteverpleegsters was, in navolging van de zusters uit de kloosterorden, 'belangeloze toewijding' het sleutelwoord. De opleiding was streng en met veel praktijk, tot diep in de nacht en 's morgens weer vroeg op en naar de klas. Een harde leerschool die moeiteloos overvloeide in een zwaar werkritme: verpleegsters klopten onafgebroken lange uren en liepen zich de ziel uit het lijf, terwijl ze eindeloos verbandgaas oprolden en glazen spuiten steriliseerden, dit alles in de schaduw van hooghartige dokters of bazige hoofdverpleegsters. En toch deden ze het graag, met hart en ziel, zo getuigen meer dan veertig verpleegkundigen.In Dag Zuster vertellen veel vrouwen en enkele mannen - tussen 50 en 95 jaar! -over hun beroep. Ze vertellen over de essentie: het zorgen voor mensen. Maar zehalen ook heel wat anekdotes van onder het stof en schilderen zo een levendigbeeld van het beroep van de verpleegkundige tussen de jaren 1940 en 1980...