Een schimmendevecht
Zeldzaam en gezocht
De bende van Nijvel zette in de prachtige jaren tachtig België op zijn kop met aanslagen, ontploffingen, moordpartijen. Het mooiste(?) was: bevredigende oplossingen werden niet gevonden. de overheid, de magistratuur en de politiediensten faalden. Wel kwamen er allerlei insinuaties boven water. Er werd gesproken over een 'staatsgreep', de CIA, extreem-rechts, de maffia, wapenhandel, drugshandel, VDB, corrupte magistraten. Het was al gauw duidelijk: de bevolking had er zijn buik van vol en wenste klaarheid. Ook in het parlement kwamen ze daarachter. Er werd een onderzoekscommissie opgericht om na te gaan hoe in België de bestrijding van het banditisme en terrorisme gebeurt, welke diensten bij deze bestrijding betrokken zijn, welke hun bevoegdheden zijn en hun verantwoordelijkheden.
Voor het zover was, werd het onderzoek al afgeknot en had het zich toegespitst op het falende beleid van de elkaar beconcurrerende politiediensten.
ze zullen razend zijn, mompelde Jean Gol, uittredend minister van Justitie. Pas later zou blijken wat hij met 'ze' bedoelde.
Over de commissie, de moeilijkheden, de druk, de tegenwerking, de frustraties van de parlementsleden, daarover gaat dit boek. TWEE JAAR LATER, EEN SCHIMMENGEVECHT. Wie beter dan Hugo Coveliers, secretaris van de bendecommissie, kon dit hete hangijzer behandelen? Een schokkend relaas.