R. de Witte - De zaak Raoul Stuyck

Ondertitel: fraude en corruptie in Antwerpen

Samenvatting

In juni 1996 werden Raoul Stuyck en een veertigtal medebeklaagden door de correctionele rechtbank van Antwerpen wegens fiscale fraude veroordeeld. Stuyck was een bekende PR-man en lobbyist. Deze positie in het witteboordenmilieu van politici en zakenlui had hij verworven dankzij zijn functie van directeur communicatie bij Gazet van Antwerpen. In de jaren tachtig zette Stuyck een handige structuur op voor het witwassen van geld. Hij schreef fictieve facturen uit en betaalde die sommen in het zwart terug minus een fors commissieloon voor hemzelf. Hij deed dat niet alleen voor bedrijven, maar ook voor politieke partijen. Stuyck was bovendien een boodschapper die voor alles en nog wat werd ingeschakeld. Maar voor wie? Om dat te achterhalen doken de auteurs in de dossiers die het gerecht niet durfde of mocht openklappen. 'De zaak Raoul Stuyck' schetst de biotoop van het hoofdpersonage en richt de schijnwerpers op diegenen die Stuyck groot heben gemaakt maar zelf in de schaduw bleven.
Het boek vertelt het verhaal van de peetvaders, de zakenlui en de politici die lange tijd ongemoeid koorddansten op de rand van fraude en corruptie. Het geeft een onthutsend familie-portret van 'le tout Anvers'. Jos Baudewijn, Jacky Buchmann, Hugo Ceusters, Fons Geeraerts, baron Georges Heylen, Karel Huysmans, Eric Ketteridge, Jan Merckx, Hugo Schiltz, Armand Tyteca, Roger van Camp, Jos Van Elewijck, Constant Van Marcke, Romain Van Tongerloo, Ludo Willems en vele andere big shots.

René De Witte ( 1964 ) is redacteur bij De Financieel-Economische Tijd . Hij schreef eerder De val van De Prins, Super Club , Philips en Cie ( 1982 )

Georges Timmerman ( 1953 ) is redacteur bij De Morgen, publiceerde In Brussel mag alles ( 1991 ) en De uitverkoop van Antwerpen ( 1993 )