Mijn status is positief, Annemie Struyf en Lieve Blancquaert

Na hun Belgische bestsellers A la limite. Verhalen over leven, liefde en dood en Insjallah, mevrouw. Ontmoetingen (z)onder de burka, wilden Annemie Struyf en Lieve Blancquaert een fotoboek maken over gewone seropositieve mensen in Europa en Afrika. Mijn status is positief is in feite het verslag geworden van een ontdekkingsreis. Een ontdekkingsreis naar de mensen achter de drie letters hiv. En een verslag van de verwoestingen die aids aanricht in Afrika. Verwoestingen die nog generaties zullen doorwerken in de lokale samenlevingen. Annemie en Lieve ontmoetten in Kenia Achieng, een 36-jarige vrouw die hiv niet als haar straf maar als haar opdracht ziet. "In het gezelschap van de verkrachter Abed en de moordenaar Kush leidde Achieng ons door de sloppenwijken tot we, op een onbewaakt moment, te lang in de ogen van een meisje keken. Plots stond de wereld stil. En voor het eerst, na al die verre reizen, waren we niet meer in staat ons zomaar om te draaien en terug naar huis te gaan." Annemie besloot het meisje te adopteren en gaf haar de naam Hope.
Annemie Struyf en Lieve Blancquaert zijn een begrip in België, waar in zes maanden tijd meer dan 30.000 exemplaren van het boek verkocht zijn.
Mijn status is positief informeert en ontroert. Het laat als geen ander boek zien hoe hiv en aids ingrijpen in het dagelijks bestaan van heel gewone mensen. In Afrika en in Europa.
Een percentage van de opbrengst van Mijn status is positief wordt gedoneerd aan het Aidsfonds.