De Groote Magazijnen|E Brys,K Vereertbrugghen,... 9050960359

||boek: De Groote Magazijnen|Marc van den Hoof|Edwin Brys|Bert Van Molle|Karel Vereertbrugghen|BRT

||door: Edwin Brys, Karel Vereertbrugghen, Marc van den Hoof

||taal: nl
||jaar: 1988
||druk: ?
||pag.: 272p
||opm.: softcover|zo goed als nieuw|2blz:plek

||isbn: 90-5096-035-9
||code: 2:000124

--- Over het boek (foto 1): De Groote Magazijnen ---

De Groote Magazijnen (bewust met twee oo's gespeld) was een Vlaams radioprogramma op Radio 2. Tijdens de uitzending losten de presentatoren vragen van luisteraars op over de meest uiteenlopende onderwerpen.

De Groote Magazijnen was aanvankelijk een vijf minuten durend item in het regionale programma "Brabant Op Donderdag". Het concept van het programma was dat mensen vragen konden stellen over "het fijne van de dingen", bijvoorbeeld

• Waarom lachen we als we gekieteld worden?
• Zien we sterretjes als we een dreun op de kop krijgen?
• Wat is kippevel?

Het onderzoeks- en presentatieteam, bestaande uit Marc Van den Hoof, Karel Vereertbrugghen, Chris Borry, Chris Jonckers, Herwig Van Hove en Bert Van Molle, ging dan op zoek naar antwoorden. Hun uitgangspunt was dat er altijd wel een expert of specialist in de materie moest zijn. Ze belden dan deze mensen op of nodigden hen uit naar de studio. Eén van de bekendere mensen met een vraag was Willy Vandersteen. In het kader van een stripalbum rond De Geuzen wou hij weten welke belegeringstuigen er werden ingezet tijdens het Beleg van Oostende (1601-1604).

[bron: https--www.2dehands.be]

De Groote Magazijnen (bewust met twee oo's gespeld) was een Vlaams radioprogramma op Radio 2. Tijdens de uitzending losten de presentatoren vragen van luisteraars op over de meest uiteenlopende onderwerpen.

De Groote Magazijnen was aanvankelijk een vijf minuten durend item in het regionale programma "Brabant Op Donderdag". Het concept van het programma was dat mensen vragen konden stellen over "het fijne van de dingen", bijvoorbeeld "hoe komt het dat een boemerang terugkeert?", "wiens eigendom is de maan?", "wat is de oorsprong van de militaire paradepas?", ... Het onderzoeks- en presentatieteam, bestaande uit Marc Van den Hoof, Karel Vereertbrugghen, Chris Borry, Chris Jonckers, Herwig Van Hove en Bert Van Molle, ging dan op zoek naar antwoorden. Hun uitgangspunt was dat er altijd wel een expert of specialist in de materie moest zijn. Ze belden dan deze mensen op of nodigden hen uit naar de studio. Een van de bekendere mensen met een vraag was Willy Vandersteen. In het kader van een stripalbum rond De Geuzen wou hij weten welke belegeringstuigen er werden ingezet tijdens het Beleg van Oostende (1601-1604)?

Hugo Matthysen schreef ook cursiefjes voor het programma in de rubriek "Gloednieuw Gedachtengoed", waarbij hij een absurde stelling op humoristische wijze verder probeerde te analyseren.

Vanwege de grote populariteit van het programma kwamen er in 1988 en 1989 twee boeken uit met elk 250 vragen en hun respectievelijke antwoorden. Ook Matthysen's cursiefjes werden hierin mee afgedrukt.

Het latere radioprogramma Jongens & Wetenschap was in veel opzichten de opvolger van "De Groote Magazijnen".

[bron: wikipedia]

--- Over (foto 2): Edwin Brys ---

Het mag duidelijk zijn: Edwin Brys is dan misschien van postuur niet groot, maar als radiomaker en mentor is hij niet minder dan een reus. Hij hield en houdt tot op de dag van vandaag de vinger aan de pols van alles wat met radiodocumentaire te maken heeft. Zijn mateloze expertise en vele contacten deelde hij genereus met vele generaties radiomakers, uit binnen- en buitenland. Hij en De Radio hadden een innige band en zoals in elk goed huwelijk gaven ze elkaar het beste van zichzelf. Zo bracht de microfoon hem op bijzondere uithoeken van onze planeet. In de jungle van Suriname spreken ze bijvoorbeeld nu nog steeds over die kleine charmante gentleman die hen jaren geleden kwam interviewen. (En dan hebben ze het voor alle duidelijkheid niet over Luc Haekens, de radiobastaard die Edwin met veel zorg en liefde heeft grootgebracht... )

Het gesprokkelde materiaal boetseerde Edwin regelmatig tot prijswinnende producties, waarmee zijn talent als verhalenverteller de meer dan verdiende erkenning kreeg.

En zoals gezegd, zijn radiowijsheid deelde hij met veel plezier met collega's en studenten. In alle jaren is er niet één radiostudent geweest die nog maar één kritische bedenking over Edwin of zijn lessen kwam maken. En hij heeft veel studenten zien passeren... vaak in de Dansaertstraat 70 voor de lessen. Maar als promotor sprak Edwin liever af in een ander kader: de Paon Royal en de Grand Café aan de beurs leenden zich bijvoorbeeld uitstekend tot het betere mentorschap.

Ook als collega had Edwin vaak de wijsheid in pacht. Tijdens vakgroepvergaderingen konden we vaak vertrouwen op Edwins nuchtere en juiste kijk op complexe vraagstukken. En als hij ons niet tot inzichten bracht, dan wel aan het lachen met één van zijn guitige opmerkingen.

[bron: https--www.ritcs.be/nl/nieuws/het-ritcs-zwaait-enkele-topcollegas-uit]

After a long career as a radio documentarian and head of the Radio Documentary Department at the VRT ( Vlaamse Radio- en Televisieomroep), Edwin Brys now leads the Radio Training Department there. He teaches radio documentary radio at the Institute for Drama, Radio and Television in Brussels, and is a member of the European Broadcasting Union (EBU) Radio Documentary Project Group and the International Features Conference. Brys co-produced Everyday Something Disappears with Luc Haekens, which won prizes at the the Prix Italia, Prix Europa and Premios Ondas in 1993. In 2002 he started up the EBU Master School for young documentary producers, and in 2004 compiled a box set with an overview of 30 years of radio documentaries from Europe and beyond.

[source: https--www.thirdcoastfestival.org/person/edwin-brys]

Créateur de radio VRT (documentaires radio, rédacteur en chef Piazza), Radio 2, Radio 1 et Klara. Responsable de la formation radio au RITS Bruxelles. Fondateur EBU Master School for Radio Features. Coordinateur Ake Blomström Formation pour les jeunes talents de la radio en Europe.

Vainqueur Prix Futura (Berlin), Prix Italia (Rome) et Premios Ondas (Barcelone) (avec Luc Haekens)

[source: https--www.acsr.be/artistes/edwin-brys]

Elke dag verdwijnt er wel iets [????-07-01]

Luk Haekens werd wereldberoemd als de geslepen straatinterviewer van De Ideale Wereld maar lang lang geleden, toen de dieren nog spraken en de podcast nog moest worden uitgevonden, werkte hij bij Radio 1 voor het onvolprezen programma Piazza.

Daarin gaf de legendarische radiomaker Edwin Brys jonge reporters zoals Luk de kans om prachtige radiodocumentaires te maken. Over de laatste Ijslandvaarders bijvoorbeeld, of over een wassalon in de Marollen. Over de para's in Somalië of een kerk waar mensen nog aan de lopende band gaan biechten.

Samen maakten ze ook 'Elke dag verdwijnt er wel iets', een onwezenlijk mooi portret van rusthuis De Bijster in Essen, een van de eerste plaatsen in ons land waar bejaarden met dementie indertijd terecht konden.

Die meermaals bekroonde documentaire zenden we opnieuw uit. Je kan hem ook hieronder beluisteren. Of downloaden als de eerste aflevering van de gloednieuwe Podgrond podcast.

En we hebben het over Wanderland, de podcast waarin Gertjan Van Hellemont, de frontman van Douglas Firs, al wandelend mijmert met collega muzikanten zoals Admiral Freebee, Bart Peeters en Spinvis.

[bron: https--radio1.be/lees/elke-dag-verdwijnt-er-wel-iets]

--- Over (foto 3): Karel Vereertbrugghen ---

Karel Vereertbrugghen (29 maart 1952) is een Belgisch schrijver, muzikant en acteur.

Karel Vereertbrugghen studeerde aanvankelijk rechten, maar deed uiteindelijk niets met deze studies.

Vereertbrugghen begon zijn muzikale carrière als bassist in de jaren 70 in de rockband Stewball, samen met onder anderen Jan Hautekiet, Vincent Rouffaer en Pieter Vereertbrugghen. In 1979 speelde hij in Specimen & The Rizikoos, samen met Jean-Marie Aerts, Walter Verdin en Stoy Stoffelen. Later vormde hij met zijn broer Pieter (drummer, ook bij Stewball en bij de concerttoernee van Walter Verdin in 1980), Jan Thijs (gitaar), Bieke Daems (zang) en Walter Verdin (gitaar, zang en synthesizers) de band De Nota. Deze groep bracht nooit een plaat uit maar verzorgde wel het voorprogramma van Echo & the Bunnymen in de Leuvense Aula. Hij speelde ook mee op een aantal albums van Wim Mertens en Kris De Bruyne.

Radio en tv-carrière

Later ging Vereertbrugghen werken voor radio en televisie, vaak samen met Herman Van Molle. Samen maakten ze onder andere TV-Touché en De Canvascrack. Op de radio werkte hij mee aan programma's als Het Vermoeden, De Nieuwe Wereld, De Groote Magazijnen en De Perschefs. Hij is de bedenker van alle vragen van de eerste zeven seizoenen van 1 jaar gratis

Vereertbrugghen speelde jarenlang de rol van Peter Paulus Post in het kinderprogramma De Boomhut. Ook vertolkte hij enkele kleine gastrollen, zoals in Kulderzipken.

Met zijn 'Karels Crypto' zorgt hij sedert 3 september 2016 elke week in de weekendbijlage van De Standaard (dS Weekblad) voor een hersenbrekende, humoristische cryptogrammenreeks.

[bron: wikipedia]

Karel Vereertbrugghen (1952) is jurist, muzikant, acteur en tekstschrijver voor radio en televisie. Hij was de bedenker en eindredacteur van tvprogramma's als De Canvascrack en 1 jaar gratis. Zijn Karels Crypto verschijnt sinds september 2016 in dS Weekblad.

Op veler verzoek werd Karel 'Cryptocrack' Vereertbrugghen eindelijk bereid gevonden om zijn eerste tachtig Karels Crypto's te bundelen. In het voorjaar van 2021 verschenen De volgende tachtig. Het derde deel in de reeks, Andermaal tachtig, schotelen we u voor in de zomer van 2022.

[bron: https--www.uitgeverijvrijdag.be/auteurs-1/vereertbrugghen-karel]

Karel Vereertbrugghen is wereldberoemd in Vlaanderen als bedenker van niet stuk te krijgen televisieprogramma's: De Canvascrack of Een Jaar Gratis, of nog verder in de televisiegeschiedenis: TV Touché met Herman Van Molle. Elke week maakt hij Karels Crypto voor De Standaard. In de jaren '70 en '80 amuseerde hij zich op Radio2 bij Omroep Brabant. Culture Club wil graag weten Hoe hij het maakt?

[bron: https--www.vrt.be/vrtnu/podcasts/radio1/h/hoe-maakt-u-het-/1/polymath-karel-vereertbrugghen]

Karel Vereertbrugghen: "Ik ben wel fier op de tv-formats die ik bedacht heb" [????-02-21]

De zaterdagavondquiz 'Eén Jaar Gratis', en de Cryptokronkels in De Standaard. Ze komen allemaal uit het hoofd van maker Karel Vereertbrugghen. 'Culture Club' vroeg hem: hoe maakt u het?

Een ongeloofelijk slaaptekort, daar kampt hij mee. Maar hij is bezig aan een nieuw boek, dat in juni in de rekken ligt. Verder had Karel Vereertbrugghen het in 'Culture Club' ook over ossobuco, muziek uit de jaren '60 en het feit dat rechten studeren niet de beste keuze van zijn leven was.

[bron: https--radio1.be/lees/karel-vereertbrugghen-ik-ben-wel-fier-op-de-tv-formats-die-ik-bedacht-heb]

'Had ik bètablokkers geslikt, ik was een grote tv-ster geworden' [2016-09-03]

Zowat elke quizvraag die de voorbije 20 jaar op tv is gesteld, heeft hij bedacht. Karel Vereertbrugghen is een weetjes-machine én een verhalenverteller, die hier vanaf deze week uw brein pijnigt met Karels Crypto, cryptogrammen voor wie niet graag cryptogrammen maakt. 'Volksverheffing? Oehoe, dat woord gaan we niet gebruiken. Zo vies.'

'Een interview? Met mij? Oh nee, daarvan ga ik nachten wakker liggen.' Maar voor de foto's voelt Karel Vereertbrugghen (64) minder schroom. 'Zeg maar wat je wilt. Ik doe alles. Desnoods ga ik in mijn ...

Ann-Sofie Dekeyser [bron: https--www.standaard.be/cnt/dmf20160901_02450401]

--- Over (foto 4): Marc van den Hoof ---

Marc van den Hoof (Ukkel, 1946) studeerde Romaanse filologie en is sedert 1976 producer/programmamaker/presentator bij de VRT-Radio, achtereenvolgens voor Radio 1, Radio 2 Omroep Brabant, Radio 3 en Klara.

De voorbije 10 jaar maakte hij bij Klara het boekenprogramma Volgeboekt en de programma's Jazz, Come Sunday en Songbook.

Bij de Leuvense Schrijversactie publiceerde hij in 1980 de bundel De strikken uitgezet. Bij de VRT verschenen Jazz Middelheim (1991, i.s.m. Rob Miseur) en De Groote Magazijnen 1 &2 (1988 en 1989, i.s.m. Edwin Brys, Bert Van Molle en Karel Vereertbrugghen). Bij Uitgeverij P verscheen in 1997 De koning te rijk, 10 gedichten bij werk van aquarellist en jazzman Jan Muës.

[bron: https--www.uitgeverijp.be/authors/marc-van-den-hoof]

Marc Van den Hoof (1946) is een Vlaams radiopresentator, dichter, saxofonist, docent en columnist. Hij staat vooral bekend als specialist in het muziekgenre jazz.

Van den Hoof studeerde in 1970 af als licentiaat Romaanse filologie aan de Katholieke Universiteit Leuven. Als burgerdienst deed hij ontwikkelingswerk in Rwanda. Na zijn terugkeer gaf hij twee jaar Frans in het Sint-Janscollege in Meldert.

In juli 1976 werd Van den Hoof producer bij Radio 1. Twee jaar later werkte hij een tijdlang voor Omroep Brabant. Van den Hoof presenteerde op Radio 2 onder meer "De Groote Magazijnen", een programma waarbij men onderzocht hoe dingen precies in elkaar zaten en "Crime Time", waarbij Julien Put misdaadverhalen voorlas. Later ging hij voor Radio 3 werken dat later Klara werd. Bij deze zender presenteerde hij het boekenprogramma "Volgeboekt" en de jazzprogramma's "Come Sunday" en "Jazz". In 2011 ging hij met pensioen.

Van den Hoof was ook jarenlang docent "Jazzgeschiedenis" aan het Lemmensinstituut in Leuven en maakte deel uit van het productieteam voor Jazz Middelheim. Hij publiceert ook geregeld in muziektijdschriften. Een selectie van zijn jazzkronieken en essays werden in 2011 uitgegeven als het boek "Double Bill".

Hij is de vader van vier kinderen, waaronder Adriaan Van den Hoof.

[bron: wikipedia]

Davidsfonds duikt de geschiedenis van de jazz in met Marc Van den Hoof

Het Davidsfonds van Lichtervelde haalt radiopresentator en jazzspecialist Marc Van den Hoof naar De Schouw op donderdag 27 februari. [2020-02-20]

Marc Van den Hoof, jarenlang radiopresentator bij Klara en de vader van Adriaan Van den Hoof, is al van jongs af bezeten door jazzmuziek. Op de schoolrapporten van de 14-jarige Marc stond zelfs al te lezen 'Marc houdt zich bezig met dwaze muziek.' Dat ging dan over jazz. Het werd de liefde van zijn leven, zijn toegang tot de wereld. Marc Van den Hoof is een eminent jazzkenner geworden en in De Schouw wandelt hij op 27 februari door de geschiedenis van het genre. Kaarten zijn te verkrijgen bij Geert Missinne op 0478/28.84.88 of via geert.missinne@gmail.com en bij Johan Vannevel op 0479/87.44.35 of via johan.vannevel@skynet.be. Leden betalen acht euro, niet-leden tien euro. De avond start om 20 uur.

Sam Vanacker [bron: https--www.hln.be/lichtervelde/davidsfonds-duikt-de-geschiedenis-van-de-jazz-in-met-marc-van-den-hoof~a48abb12]

MONK - Marc Van den Hoof en Eve Beuvens, de Bijloke [2017-10-14]

"Monk was sober, maar stilistisch zeer sterk!"

In de reeks evenementen die dit jaar worden georganiseerd om te herdenken (en te vieren!) dat Thelonious Monk 100 jaar geleden werd geboren, verdient de voorstelling op 22 oktober in Muziekcentrum de Bijloke gewis een vermelding. Het concertcafé was de locatie voor een in aantrekkelijke verpakking gebrachte hommage, waarvan Marc Van den Hoof het tekstgedeelte verzorgde, terwijl Eve Beuvens zijn welbespraaktheid met magistrale muziek omlijstte. Het resultaat: een uitgebalanceerde voorstelling, bovendien dermate boeiend dat het achteraf aanvoelde alsof het hele feestgebeuren veel korter dan anderhalf uur had geduurd.

Eve Beuvens opende met een streepje 'Light Blue' (1958), een simpel thema, in totaal 16 maten, maar typisch voor Monk, aldus Van den Hoof die het in een eerste, wat algemeen luik achtereenvolgens had over die op zijn minst ongewone naam (die zowel met slavernij als met de 7de eeuwse - latere heilig geworden - Tillo uit Vlaanderen heeft te maken); Monks muzikale invloeden (gospel, stride piano) en opleiding (ook Europese, klassieke muziek); zijn te weinig erkende rol aan de wieg van de bebop; de labels waarvoor hij opnames heeft gemaakt (Blue Note, Prestige, Riverside - begin van de doorbraak - en Columbia, de bekroning).

Ook maakte Van den Hoof ruimte voor enige anekdotiek aangaande Europese tournees uit het begin van de zestiger jaren: het concert in Amsterdam in 1961 (met ook de middelbare scholier Philip Catherine die "broste" om mee te kunnen spelen in het voorprogramma); de eerste live kennismaking van Van den Hoof met de figuur Monk tijdens diens passage in België in 1963 ("Zeer indrukwekkend, maar ook verwarrend, want Monk gedroeg zich eigenaardig: hij ging tijdens solo's van de anderen het orgel dat in die zaal stond bestuderen, of danste... om dan toch telkens precies op tijd weer aan zijn piano te zitten. Met op zijn hoofd die chapka, en daardoor gutsend het zweet.") Eve Beuvens liet dit eerder inleidend stuk volgen door voortreffelijk gespeelde versies van 'Monk's Mood' (1947) en 'Rhythm-a-ning' (1957).

Het tweede gesproken luik was gewijd aan de eigenlijke muziek. Allereerst aan de in totaal 72 thema's die Monk - voor het grootste deel al zeer vroeg, d.w.z. voor 1960 - heeft geschreven. Altijd alles heel weloverwogen, aldus Van den Hoof, en met zeer veel variatie: soms simpele thema's - echter steeds zeer geraffineerd - en soms zeer ingewikkelde met heel veel akkoorden en die zich niet lenen tot improvisatie. De raad van de componist aan medemuzikanten luidde: "Laat je voor je solo's inspireren door de melodie." Want, zo werd benadrukt, Monk was vooral een 'melodist' en nogal wat van zijn composities zijn ware oorwurmen.

Ook over de titels op zich viel boeiends te vernemen: vaak hadden ze een voorgeschiedenis of was er een achterliggend verhaal, een verwijzing naar familieleden/vrienden... maar ze bleken ook wel eens on the spot geïmproviseerd, of zelfs verkeerd begrepen genoteerd door de technicus van dienst.... Nadat Beuvens een tweeluik had gespeeld bestaande uit 'Off Minor' (1947) en 'Ask Me Now' (1951), bracht Van den Hoof hulde: "Monk heeft ook veel solo opgenomen en dat is moeilijk omdat men moet kunnen suggereren, maar Monk kon dat, en ook Eve kan dat!"

Onderwerp van 'hoofdstuk 3' zou ik samenvatten als "de relatie van Monk tot de medemens", want hierin werden personen vermeld die in zijn leven een rol hebben gespeeld: mensen die dermate veel voor hem hebben betekend dat hij stukken heeft opgedragen (echtgenote Nellie; beschermvrouw 'Pannonica' barones de Koenigswarter,...); bevriende muzikanten (mentor Mary Lou Williams; Bud Powell, "zijn tegenbeeld want een pianist van erg veel noten"; Milt Jackson, "ze begrepen elkaar volkomen"; Art Blakey, "ook perfect om mee samen te spelen"; Charlie Parker; Dizzy Gillespie; John Coltrane); muzikanten bij wie Monk als sideman heeft gespeeld (Clark Terry; Gigi Gryce; Sonny Rollins; Gerry Mulligan); muzikanten me wie hij geen goede verstandhouding had (vaak uit de avant-garde) of op zijn minst een dubbele relatie (Duke Ellington).

En Miles Davis kreeg het op zijn heupen van die geheel eigen manier van begeleiden van Monk...

Om te illustreren dat Thelonious Monk ook standards in zijn repertoire opnam, serveerde vervolgens Eve een versie van 'Everything Happens To Me' (1959), met aansluitend twee van Monks eigen stukken die Van den Hoof kaderde: 'Crepuscule With Nellie' (1957, "een stuk echt als compositie geschreven en waarin geen ruimte is voor improvisatie") en 'Ugly Beauty' (1967, "zijn enige thema in driekwarts maat" en "misschien wel zijn laatste nieuwe compositie").

Het slotstuk van zijn toelichting besteedde Marc Van den Hoof aan de laatste concertjaren (o.a. een tournee in 1971 met Dizzy Gillespie die Monk nog een keer naar Brussel bracht) en de laatste opnames (voor het Britse label Black Lion), maar vooral aan de steeds grotere uitstraling (o.a. dankzij Steve Lacy): de transcripties van Monks composities zijn wijdverspreid; voor vele artiesten is hij een "postmoderne maître à penser" geworden en voor dichters en schrijvers een inspiratie (Lucebert, bijvoorbeeld, omschreef hem als een "duizelingwekkende mandarijn"); er is een tijdschrift naar hem genoemd; in ons land hebben Kris Defoort en Josse De Pauw een voorstelling rond hem gemaakt; er zijn meerdere dvd's met documentaires (vooral 'Straight No Chaser' is schitterend, PG) en concertopnames; en op YouTube is zelfs een interview te vinden dat Bob Van Bael voor het toenmalige BRT-programma Echo met Monk maakte... Dat de uitstraling van Thelonious Monk heden ten dage sterker is dan ooit, daarvan getuigt o.a. de Amerikaanse radiozender WKCR die n.a.v. de honderdste geboortedag van de geniale componist en pianist al zijn platen na elkaar heeft gedraaid, een festijn dat drie dagen duurde. Eve Beuvens zorgde voor een passende afsluiting van de namiddag met een fraaie uitvoering van het ongetwijfeld meest bekende stuk van Monk, zijnde 'Round Midnight'.

Volgens Kristof Rosseeuw, jazz programmer van de Bijloke, die MONK (eerder dit jaar al te zien Leuven) naar Gent heeft gehaald, is deze voorstelling "een eerste gooi naar vele concerten die zullen volgen in de nieuwe jazzclub".

Paul Godderis [bron: https--www.jazzhalo.be/reviews/concert-reviews/monk-marc-van-den-hoof-en-eve-beuvens-de-bijloke-22-oktober-2017]

Grasduinen met Marc Van den Hoof, notoir kenner, door de wereld van de jazzgeschiedenis

"Marc Van den Hoof, een zeer begaafd saxofonist, is een autoriteit op het vlak van jazzmuziek." --Het Nieuwsblad

De lokale afdeling van het Davidsfonds organiseert vandaag donderdag 27 februari, een unieke muziekavond in OC De Schouw. Het bestuur van het Davidsfonds haalt oud radiopresentator, columnist en docent Marc Van den Hoof (74) van stal om samen te grasduinen in de wereld van de jazzmuziek. Voor liefhebbers een kolfje naar hun hand, voor anderen een unieke gelegenheid om jazzmuziek te leren ontdekken.

Eric Vanhooren

Wie in de wereld van de jazzmuziek thuis is, weet dat de naam Marc Van den Hoof, klinkt als een klok. De man was jarenlang radiopresentator bij Omroep Brabant en later bij Klara. Hij is zelf een begaafd saxofonist en gewezen columnist bij diverse muziektijdschriften. Daarnaast was hij jarenlang docent 'jazzgeschiedenis' aan het Lemmensinstituut in Leuven. Kortom, een notoir kenner en vakman als het over jazz gaat.

Jazz Middelheim

Marc Van den hoof - vader van TV-coryfee Adriaan Van den Hoof, bekend als quizmaster van het populaire TV-programma 'Switch'- is van jongsaf aan, bezeten door jazzmuziek. Als knaap stond op zijn schoolrapporten te lezen: 'Marc houdt zich bezig met dwaze muziek!' Dat ging dan over jazzmuziek die hij had leren kennen toen hij veertien jaar oud was. Het werd de liefde van zijn leven, zijn toegang tot de wereld.

Marc Van den Hoof is een autoriteit op het vlak van jazzmuziek. Hij maakte zelfs jarenlang deel uit van het productieteam voor Jazz Middelheim en had een zeer brede smaak. Daarnaast is hij zelf ook een zeer begaafd saxofonist.

In OC De Schouw wil hij zoveel mogelijk mensen ontmoeten en met hen grasduinen in de wondere wereld van de geschiedenis van de jazz. Vanaf het ontstaan van dit genre in Amerika tot de vele varianten die heden ten dage onder de noemer jazz worden gerekend. Het belooft dus een interessante en vooral boeiende avond te worden, waar iedere muziekliefhebber en ook leek, zeker zal van kunnen genieten.

[bron: https--www.nieuwsblad.be/cnt/bleva_04866718]