The Lost Legion: geconfronteerd met de partizanen, 1942

The Lost Legion: geconfronteerd met de partizanen, 1942.

Auteurs: Eric Lefèvre, Jean Mabire.

Redacteur: Grancher, 2003.

Paperback, in formaat 15,5 x 23 cm, 271 pagina's.

Uitstekende conditie.

Samenvatting:
Na enkele dagen van harde gevechten door LVF-legionairs aan het front van Moskou eind 1941, gevolgd door een lange en moeizame reis, waarbij ze verkouden werden tot -52°, werden de eenheden volledig gereorganiseerd. Als gevolg van de genadeloze demobilisatie van degenen die het minst in staat waren om de verschrikkelijke klimatologische omstandigheden in Rusland het hoofd te bieden en de terugkeer naar Frankrijk van degenen die niet officieel afzagen van „politiek doen”, werd het Legioen, dat wil zeggen het 638e Franse Infanterieregiment van het Duitse leger, teruggebracht tot twee autonome bataljons, het 1e en het 3e. De een na de ander zullen ze zich aansluiten bij de achterhoede van de Centrale Legergroep, in Centraal-Rusland en Wit-Rusland, om niet langer te vechten tegen het Rode Leger, maar tegen Sovjetaanhangers die zich verschuilen in de moerassen en ontoegankelijke bossen, en wier aanvallen op de communicatieroutes zich in de herfst vermenigvuldigden. In deze strijd toonden de legionairs onmiskenbare militaire kwaliteiten en verrasten ze de Duitsers door hun moed en hun ongedisciplineerde houding. In Frankrijk is de regering van Laval van plan hen te integreren in een nieuwe uitgebreide formatie, waaraan zij deze keer haar officiële steun zou geven: het Tricolour Legion, dat niet verder is gekomen dan de theoretische fase, zal het jaar 1942 niet overleven. Ver van elkaar zullen de twee bataljons van de LVF, elk op hun eigen manier, soms fantasievol en opstandig, een even ondankbare als onuitputtelijke oorlog voeren, bestaande uit omsingelingsoperaties en moorddadige hinderlagen, tegen ongrijpbare vijanden. Door de wil van het Duitse opperbevel gereduceerd tot een symbolisch personeelsbestand, gereduceerd tot het vertegenwoordigen van de Franse collaboratiepartijen, terwijl ze officieel gedepolitiseerd was en nog steeds aan elke regeringscontrole ontsnapte, was de LVF in 1942 in feite een „verloren legioen”. Hier is dit verhaal, dat tot nu toe grotendeels onbekend was.