Blankenberge werd al van het midden van de 19de eeuw als een aantrekkelijke badplaats geprezen. Anno 1843: `De aantrekkelijkheden van dit kleine badplaatsje zijn de grote kalmte, de gezonde lucht en hetweldoend baden'.
Ook profiteerden al maar meer dagjesmensen van zonnige zomerdagen voor een uitstapje naar zee. De levensstijl in de badplaats veranderde: het werd er luidruchtiger, de ontspanning werd gepopulariseerd en het zonnebad maakte zijn opgang. De vlugge wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog en de toeristische start noemde men `miraculeus'. Blankenberge ontwikkelde zich tot een populaire badplaats met `groot vermaak en veel volk'.