'L ESCOLE DE SALERNEEN VERS BURLESQUES ET POEMES MACARON DE

Burleske versie van het profylactische gedicht van de School van Salerno ("Regimen sanitatis") 1653 van een Parijse arts, Louis Martin. De uitgave is geïllustreerd met een prachtig portret van de auteur, gegraveerd door de uitgever Jean Hénault, die hem voorstelt als een leerling van Rabelais, zijn hand rustend op een deel van Gargantua en Pantagruel, onder het motto "Ridendo monet" ("Ridendo monet" ("Ridendo monet") Hij waarschuwt lachend).
Oude handgeschreven notitie in de marge van een vel.
Het boek begint met de toewijding van de uitgever aan de beroemde dokter Guy Patin; volgen, als inleidende opmerkingen, burleske gedichten, waaronder een opgedragen door de auteur aan Scarron, propagator van het burleske genre, en een door François Colletet. De verzen die de gezondheidsvoorschriften van het Regimen sanitatis parodiëren, worden gevolgd door een macaronisch neo-Latijns gedicht over de godsdienstoorlogen van Rémy Belleau.
Contemporaine volperkamenten band
Tien liedjes met een opeenvolging van hygiënische aanbevelingen, voornamelijk gepresenteerd in de vorm van uitspraken.
De auteur van deze Eschole van Salerno in burleske verzen is een 17e-eeuwse arts, Louis Martin (hij wordt genoemd in het voorrecht van de koning). In de voetsporen van Merlijn Coccaie en Scarron behandelde hij graag op zijn eigen manier de gezondheidsvoorschriften van de School van Salerno. De inwijdingsbrief van de boekverkoper is gericht "Aan Monsieur Patin, doctor in de geneeskunde van de zeer oude en zeer illustere Faculteit van Parijs".
Onder de inleidende stukken vinden we ook een Goedkeuring van de doktoren in burleske verzen, een niet-ondertekende opdracht van 32 verzen "aan Monsieur Scaron, prins van burleske dichters", een stuk van 50 verzen, aan Monsieur Martin, over zijn vermomde School van Salerno, Burleske ode, gesigneerd "François Colletet, zoon van G. Colletet". Het Poema macaronicum de bello Huguenotico van Rémy Belleau (1528-1577), de beroemde dichter van La Pléiade, vormt het einde van het werk