De held|Jon Krakauer 9789044614855

||boek: De held|vertaling: Ed van Eeden|Prometheus

||door: Jon Krakauer

||taal: nl
||jaar: 2010
||druk: ?
||pag.: 440p
||opm.: paperback|zo goed als nieuw|ex-bibliotheek|gekaft

||isbn: 978-90-446-1485-5
||code: 1:002381

--- Over het boek (foto 1): De held ---

In De held beschrijft Jon Krakauer het opzienbarende levensverhaal van Pat Tillman. Tillman stond bekend als een begenadigd sporter en speelde enkele jaren voor de National Football League in Amerika. Na de aanslagen van 11 september 2001 sloeg hij echter een miljoenencontract af en schreef hij zich in bij het leger. Hij werd uitgezonden naar Afghanistan, waar hij in april 2004 op 27-jarige leeftijd om het leven kwam. De Amerikaanse pers beweerde dat hij was omgekomen in een hinderlaag en hij werd afgeschilderd als een oorlogsheld, totdat bleek dat hij was omgekomen door eigen, Amerikaans vuur.

Jon Krakauer verdiepte zich in deze controversiële affaire. Het resultaat is een boek waarnaar de Amerikaanse defensie, soldaten wereldwijd en lezers van goed gedocumenteerde, spannende non-fictie met angst en beven hebben uitgekeken.

Jon Krakauer (1954) schreef onder meer de bestsellers Dromen van de Eiger, De ijle lucht in en De wildernis in. Dit laatste boek, over avonturier Christopher McCandless, werd in 2007 verfilmd door Sean Penn onder de titel Into the Wild.

[bron: flaptekst]

Goed boek [2012-08-15]

Gelezen op mijn reis door amerika. Veel van het patriotisme zie je terug. De slechte kanten van Tillman komen ook terug in het boek. Leuk kijkje in de achtergrond van het conflict in afganistan en de propaganda machine van Amerika. Een aanraden.

Helaas niet zo goed als into the wild en into thin air, maar nog steeds een aanrader

WouterMo [bron: https--www.bol.com]

Niet in verhouding tot "Into the wild" [2010-12-12]

Na Into the Wild van Krakauer verwacht je iets prachtigs. Helaas krijg je een boek waarbij het Amerikaans patriotisme de boventoon voert. Weinig kritisch in het algemeen en de "held" / hoofdpersoon wordt veel te veel verheerlijkt. Geheel niet kritisch en zijn slechte kanten worden afgezwakt/goed gepraat. Daarbij is het langdradig en haast niet uit te lezen.

Enige positieve nieuws: een kijkje in de achtergronden van het Pentagon is verrassend. Waarom/hoe zij propoganda voeren rondom Irak en Afghanistan.

BJPke [bron: https--www.bol.com]

Lees een stukje

Voor zonsopgang op de dag van de wedstrijd lag Pat te slapen in zijn hotelkamer. Op dat moment verscheen er een Toyota bestelbus bij de ingang van een parkeerplaats achter de Amerikaanse ambassade in Nairobi, Kenia. Een van de twee Saudi's in de cabine van de bus sprong eruit en vroeg de wachtpost om de slagboom omhoog te doen. Toen de man weigerde, gooide de Saudi een luide maar onschadelijke lichtgranaat naar de ambassade. Enkele seconden later, nadat de mensen binnen naar de ramen van het zes verdiepingen hoge gebouw waren gerend om te zien wat de kleine explosie veroorzaakt had, bracht de Saudi die in de bus was blijven zitten duizend kilo aan explosieven tot ontploffing, die achter in het voertuig waren gestouwd. De lokale tijd in Oost-Afrika was 10.30 uur.

[bron: https--www.boekenzoeker.be/de-held]

Amerika, een land van leugens? [2016-11-16]

Als dit boek de echte waarheid achter de oorlog tegen de Taliban en IS is, dan is het niet gek dat Donald Trump de volgende president van Amerika wordt.

Het is een tegenstrijdig verhaal: eerst heeft Amerika miljarden dollars en wapens geleverd aan Osama bin Laden en later, toen ze de controle (die ze dachten te hebben) erover verloren, heeft het nog meer geld en levens gekocht om hem te bestrijden.

Niemand wilde de oorlog in Irak/Afghanistan, maar Bush heeft ze om de tuin geleid en zijn zin doorgedrukt.

Daarna, om de gedachte positief te houden in Amerika, de feiten verdraaid om de oorlog te verantwoorden.

Als je de statistieken bekijkt, hoeveel procent van de soldaten door eigen vuur om het leven komen, dan is dat schrikbarend hoog.

Dit boek is wel een eye-opener over het 'geweldige' land Amerika. De een na de andere knullige/onkundige president aan het roer (Obama was een positieve uitzondering in dit opzicht), verdraaide feiten, een en al politiek spel met een dubbele agenda.

Deze laatste presidentsverkiezingen zijn een goede weerspiegeling van het bedroevend politiek beleid van zo'n groots land!

Charlie [bron: https--www.hebban.nl/recensie/charlie-over-de-held]

Fout kwam Pentagon slecht uit [2010-04-29]

Gedood door eigen vuur, in de doofpot gestopt door de eigen regering. Jon Krakauer schreef 'De Held' over Pat Tillman....

Jon Krakauer was koud in Afghanistan, of hij kreeg een kalasjnikov in zijn handen gedrukt. Wat moet ik daarmee?, vroeg de Amerikaanse schrijver verbaasd, ik ben hier om over de oorlog te schrijven, niet om tegen de Taliban te vechten. We gaan straks met twee humvees op pad, zeiden de soldaten bij wie hij als embedded writer was ingedeeld, we hebben chauffeurs en schutters - en jij bent schutter.

Krakauer (56), die nooit militair was, pakte het wapen aan. Of hij het ook gebruikt heeft? 'Eenmaal. We waren 's nachts op patrouille en op een kilometer afstand zetten de Taliban een mortier op. We konden de lichten zien. Schieten, zei de kapitein, en dat heb ik gedaan. Een beetje schuin in de lucht.'

Jon Krakauer maakte naam met zijn ijzingwekkende boek De ijle lucht in (Into Thin Air) over een rampzalig verlopen beklimming van de Mount Everest in 1996. Als schrijver voor buitensportblad Outside volgde hij een commerciële klimexpeditie van Nieuw-Zeelander Rob Hall. Krakauer haalde de top en kwam onder extreme omstandigheden weer beneden, voor acht van zijn medeklimmers liep de beklimming fataal af.

Krakauer: 'Die beklimming was gevaarlijker dan mijn verblijf in Afghanistan. Er werd op mij geschoten, maar ik had nooit het gevoel: hey, ik kan gedood worden. Dat gevoel had ik op de Everest wel.'

Miljoenencontract

Krakauer was tweemaal in Afghanistan voor research voor een boek over Pat Tillman, de American Footballspeler die na 11/9 besloot als soldaat dienst te nemen in het leger. De 24-jarige Tillman liet er een miljoenencontract van de Arizona Cardinals voor lopen.

De sporter wilde strijden tegen het kwaad dat 11/9 had veroorzaakt, maar tot zijn grote verdriet werd hij naar Irak gestuurd, 'een oorlog waar hij helemaal niet achterstond'. Pas in 2004 kwam Tillman in Afghanistan aan. Daar werd hij op 22 april, drie weken na zijn aankomst, gedood.

Uit zijn dood probeerden het Pentagon en minister van Defensie Donald Rumsfeld onmiddellijk garen te spinnen. Krakauer: 'Vergis je niet, het Pentagon heeft een grote propaganda-afdeling en dat positieve nieuws, als je dat zo kan noemen, hadden ze even nodig. Op de avond dat Pats lichaam thuis arriveerde bracht de televisie een item over martelen in de Abu Ghraib-gevangenis door Amerikaanse soldaten. Daarnaast ging er van alles mis bij de gevechten rond de Iraakse stad Fallujah. Het Witte Huis zocht dus naar iets om de aandacht af te leiden van het dodelijke moeras dat Irak was geworden.'

Oorlogsheld

Op 23 april, een dag na Pats dood, gingen er in Washington zo'n 200 e-mails heen en weer over dit onderwerp. Als gesneuvelde oorlogsheld, dachten de autoriteiten, zou Tillman de media kunnen verleiden tot 'een orgie van vleiende artikelen'. Krakauer: 'Ze kregen geen ongelijk.' Spijtig: vier weken later werd bekend dat Tillman sneuvelde door schoten die gelost waren door zijn maten, dood door friendly fire.

Toen Tillman door zijn familie werd begraven, was de militaire top daarvan al op de hoogte, zegt Krakauer. Tijdens de herdenkingsdienst die door de televisie werd uitgezonden, zei een officier dat Tillman als een held was gesneuveld in een hinderlaag. Krakauer: 'Terwijl ze toen al wisten dat Pat door eigen vuur was gedood. Dat noem ik cynisch.'

In De Held (Where Men Win Glory: The Odyssey of Pat Tillman) schrijft Krakauer dat generaal Stanley McChrystal, commandant in Afghanistan, al op het moment dat hij Tillman postuum de Silver Star toekende, wist dat deze door eigen vuur was gedood.

Onder het tapijt

Krakauer: 'McChrystal heeft persoonlijk de zaak onder het tapijt proberen te vegen, zonder twijfel in opdracht van vicepresident Dick Cheney of Donald Rumsfeld.' Toen de schrijver McChrystal onlangs tijdens een televisieprogramma confronteerde met de feiten rond de dood van Tillman, wenste de militair daar niet op in te gaan. 'Hij negeerde me.'

Vier weken na Tillmans dood werd toch bekendgemaakt dat hij door eigen vuur was gedood. Het leger zag zich genoodzaakt het nieuws zelf naar buiten te brengen. Tillmans broer Kevin, die in dezelfde eenheid als zijn broer diende, zou weer terugkeren naar zijn peloton. Krakauer: 'Daar wist iedereen al dat Pat door eigen vuur was gedood. Dat zou Kevin zeker ook te weten zijn gekomen, zo werkt dat bij soldaten onderling, daar zijn geen geheimen.'

Het leger bracht het nieuws aan de vooravond van een vakantieperiode naar buiten, in de hoop dat de media het niet massaal zouden oppakken. 'Nou, ze kregen ongelijk.'

Dagboeken

Krakauer kende Tillman alleen van de televisie. 'Ik leerde hem pas echt kennen toen ik van zijn vrouw Marie zijn dagboeken kreeg. Een openbaring, hij kon zijn gedachten fantastisch onder woorden brengen.'

Uit die schrijfsels, waaruit in De Held ruim wordt geciteerd, blijkt dat de sporter/soldaat niet gelovig was, dat hij grote vraagtekens zette bij de legaliteit van de oorlog in Irak, en dat hij een tegenstander was van president Bush. 'Hij adviseerde vrienden in 2004 op presidentskandidaat John Kerry te stemmen.'

Ook schreef Tillman dat hij, mocht hij sneuvelen, niet wilde dat zijn kist 'door de straten geparadeerd zou worden'. Hetgeen dus wél gebeurde, zegt Krakauer: 'Hij haatte de gedachte om een advertentie voor de oorlog zijn, een posterboy voor de war on terror. Hij gaf ook geen heldhaftige interviews.'

Van Tillmans laatste weken is niets bewaard. Het dagboek dat hij bij zich droeg toen hij gedood werd is verbrand. Krakauer: 'Volgens de regels moet een gedode soldaat met al zijn spullen, zijn gehavende uniform plus wapenuitrusting, naar huis gevlogen worden. Nou, hij kwam naakt in zijn kist aan. Pats spullen werden op last van zijn officieren verbrand, ook zijn dagboek waarin hij schreef. Dat is op zijn zachtst gezegd vreemd en niet volgens de regels. '

Stierf Pat Tillman, die na zijn dood nog tot korporaal werd bevorderd, voor een goede zaak? Krakauer: 'De oorlog in Afghanistan duurt nu al negen jaar, en wat is er bereikt? Heel weinig. En wat we er de komende jaren ook gaan doen, met veel of weinig soldaten, het duurt minstens twintig jaar voordat er iets ten goede veranderd zal zijn. En dan nog, dan staat Afghanistan op het niveau van Bangladesh. Iedereen die iets anders beweert, zit er vreselijk naast.'

Rolf Bos [bron: https--www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/fout-kwam-pentagon-slecht-uit~b4d651c1]

--- Over (foto 2): Jon Krakauer ---

Jon Krakauer (born April 12, 1954) is an American writer and mountaineer. He is the author of best-selling non-fiction books - Into the Wild; Into Thin Air; Under the Banner of Heaven; and Where Men Win Glory: The Odyssey of Pat Tillman - as well as numerous magazine articles. He was a member of an ill-fated expedition to summit Mount Everest in 1996, one of the deadliest disasters in the history of climbing Everest.

Krakauer was born in Brookline, Massachusetts, as the third of five children of Carol Ann (née Jones) and Lewis Joseph Krakauer. His father was Jewish and his mother was a Unitarian, of Scandinavian descent. He was raised in Corvallis, Oregon, from the age of two. His father introduced the young Krakauer to mountaineering at the age of eight. His father was "relentlessly competitive and ambitious in the extreme" and placed high expectations on Krakauer, wishing for his son to attend Harvard Medical School and become a doctor, "life's one sure path to meaningful success and lasting happiness." He competed in tennis at Corvallis High School, and graduated in 1972. He went on to study at Hampshire College in Massachusetts, where in 1976 he received his degree in Environmental Studies. In 1977, he met former climber Linda Mariam Moore, and they married in 1980. They lived in Seattle, Washington, but moved to Boulder, Colorado, after the release of Krakauer's book Into Thin Air.

After graduating from college, Krakauer spent five weeks alone in the wilderness of the Stikine Icecap region of Alaska and climbed a new route on the Devils Thumb, an experience he described in Eiger Dreams and in Into the Wild. In 1992, he made his way to Cerro Torre in the Andes of Patagonia-a sheer granite peak considered to be one of the most difficult technical climbs in the world.

In 1996, Krakauer took part in a guided ascent of Mount Everest. His group was one of those caught in the 1996 Mount Everest disaster, in which a violent storm trapped a number of climbers high on the slopes of the mountain. Krakauer reached the peak and returned to camp, but four of his teammates (including group leader Rob Hall) died while making their descent in the storm.

A candid recollection of the event was published in Outside magazine and, later, in the book Into Thin Air. By the end of the 1996 climbing season, fifteen people had died on the mountain, making it the deadliest single year in Everest history to that point. This has since been exceeded by the sixteen deaths in the 2014 Mount Everest avalanche, and the 2015 earthquake avalanche disaster in which nineteen people were killed. Krakauer has publicly criticized the commercialization of Mount Everest.

Much of Krakauer's popularity as a writer came from his work as a journalist for Outside. In November 1983, he was able to give up his part-time work as a fisherman and carpenter to become a full-time writer. In addition to his work on mountain climbing, the topics he covered as a freelance writer varied greatly; his writing has also appeared in Architectural Digest, National Geographic Magazine, Rolling Stone, and Smithsonian. Krakauer's 1992 book Eiger Dreams collects some of his articles written between 1982 and 1989.

On assignment for Outside, Krakauer wrote an article focusing on two parties during his ascent of Mt. Everest: the one he was in, led by Rob Hall, and the one led by Scott Fischer, both of whom successfully guided clients to the summit but experienced severe difficulty during the descent. The storm, and, in his estimation, irresponsible choices by guides of both parties, led to a number of deaths, including both head guides. Krakauer felt the short account did not accurately cover the event, and clarified his initial statements-especially those regarding the death of Andy Harris-in Into Thin Air, which also includes extensive interviews with fellow survivors.

In 1999, he received an Arts and Letters award for Literature from the American Academy of Arts and Letters.

Books

Eiger Dreams: Ventures Among Men and Mountains (1990) is a non-fiction collection of articles and essays by Jon Krakauer on mountaineering and rock climbing. It concerns a variety of topics, from ascending the Eiger Nordwand in the Swiss Alps, Denali in Alaska or K2 in the Karakoram, to the well-known rock climbers Krakauer has met on his trips, such as John Gill.

Into the Wild was published in 1996 and spent two years on The New York Times Best Seller List. The book employs a non-linear narrative that documents the travels of Christopher McCandless, a young man from a well-to-do East Coast family who, in 1990, after graduating from Emory University, donated all of the money ($24,000) in his bank account to the humanitarian charity Oxfam, renamed himself "Alexander Supertramp", and began a journey in the American West. McCandless' remains were found in September 1992; he had died of starvation in Alaska on the Stampede Trail at 63°52'5.96"N 149°46'8.39"W near Lake Wentitika in Denali National Park and Preserve. In the book, Krakauer draws parallels between McCandless' experiences and his own, and the experiences of other adventurers. Into The Wild was adapted into a film of the same name, which was released on September 21, 2007.

In 1997, Krakauer expanded his September 1996 Outside article into Into Thin Air. The book describes the climbing parties' experiences and the general state of Everest mountaineering at the time. Hired as a journalist by the magazine, Krakauer had participated as a client of the 1996 Everest climbing team led by Rob Hall-the team which ended up suffering the greatest casualties in the 1996 Mount Everest disaster.

The book reached the top of The New York Times' non-fiction bestseller list, was honored as "Book of the Year" by Time magazine, and was among three books considered for the General Non-Fiction Pulitzer Prize in 1998. The American Academy of Arts and Letters gave Krakauer an Academy Award in Literature in 1999 for his work, commenting that the writer "combines the tenacity and courage of the finest tradition of investigative journalism with the stylish subtlety and profound insight of the born writer. His account of an ascent of Mount Everest has led to a general reevaluation of climbing and of the commercialization of what was once a romantic, solitary sport."

Krakauer has contributed royalties from this book to the Everest '96 Memorial Fund at the Boulder Community Foundation, which he founded as a tribute to his deceased climbing partners.

In a TV-movie version of the book, Krakauer was played by Christopher McDonald. Everest, a feature film based on the events of the disaster directed by Baltasar Kormákur, was released in 2015. In the film, Krakauer is portrayed by Michael Kelly. Krakauer denounced the movie, saying some of its details were fabricated and defamatory. He also expressed regret regarding Sony's rapid acquisition of the rights to the book. Director Baltasar Kormákur responded, claiming Krakauer's first-person account was not used as source material for the film, and alleged that his version of events conflicted with the plot.

In the book, Krakauer noted that Russian-Kazakhstani guide Anatoli Boukreev, Scott Fischer's top guide on the expedition, ascended the summit without supplemental oxygen, "which didn't seem to be in [the] clients' best interest". He also wrote that Boukreev descended from the summit several hours ahead of his clients, and that this was "extremely unorthodox behavior for a guide". He noted however that, once he had descended to the top camp, Boukreev was heroic in his tireless attempts to rescue the missing climbers. Five months after Into Thin Air was published, Boukreev gave his own account of the Everest disaster in the book The Climb, co-written with G. Weston DeWalt.

Differences centered on what experienced mountaineers thought about the facts of Boukreev's performance. As Galen Rowell from the American Alpine Journal wrote to Krakauer, "the fact that every one of Boukreev's clients survived without major injuries while the clients who died or received major injuries were members of your party. Could you explain how Anatoli [Boukreev]'s shortcomings as a guide led to the survival of his clients...?" In an article in the Wall Street Journal, Rowell cited numerous inconsistencies in Krakauer's narrative, observing that Krakauer was sleeping in his tent while Boukreev was rescuing other climbers. Rowell argued that Boukreev's actions were nothing short of heroic, and his judgment prescient: "[Boukreev] foresaw problems with clients nearing camp, noted five other guides on the peak [Everest], and positioned himself to be rested and hydrated enough to respond to an emergency. His heroism was not a fluke." Conversely, Scott Fischer, the leader of Boukreev's team who died on the mountain, had complained continuously about Boukreev's shirking responsibility and his inability to meet the demands put upon him as the top guide-complaints documented in transcripts of radio transmissions between Fischer and his base-camp managers. After the publication of Into Thin Air and The Climb, DeWalt, Boukreev, and Krakauer became embroiled in disagreements about Krakauer's portrayal of Boukreev. Krakauer had reached a détente with Boukreev in November 1997, but the Russian climber was killed by an avalanche only a few weeks later while climbing Annapurna.

In 2003, Under the Banner of Heaven became Krakauer's third non-fiction bestseller. The book examines extremes of religious belief, specifically fundamentalist offshoots of Mormonism. Krakauer looks at the practice of polygamy in these offshoots and scrutinizes it in the context of the Latter Day Saints religion throughout its history. Much of the focus of the book is on the Lafferty brothers, who murdered in the name of their fundamentalist faith.

In 2006, Tom Elliott and Pawel Gula produced a documentary inspired by the book, Damned to Heaven.

Robert Millet, Professor of Religious Understanding at Brigham Young University, an LDS institution, reviewed the book and described it as confusing, poorly organized, misleading, erroneous, prejudicial and insulting. Mike Otterson, Director of Media Relations for The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints (LDS), told the Associated Press, "This book is not history, and Krakauer is no historian. He is a storyteller who cuts corners to make the story sound good. His basic thesis appears to be that people who are religious are irrational, and that irrational people do strange things."

In response, Krakauer criticized the LDS Church hierarchy, citing the opinion of D. Michael Quinn, a historian who was excommunicated in 1993, who wrote that "The tragic reality is that there have been occasions when Church leaders, teachers, and writers have not told the truth they knew about difficulties of the Mormon past, but have offered to the Saints instead a mixture of platitudes, half-truths, omissions, and plausible denials". Krakauer wrote, "I happen to share Dr. Quinn's perspective".

As of June, 2021, a limited series of Under the Banner of Heaven is under development by FX and Dustin Lance Black.

Where Men Win Glory: The Odyssey of Pat Tillman

In the October 25, 2007, season premiere of Iconoclasts on the Sundance Channel, Krakauer mentioned being deeply embroiled in the writing of a new book, but did not reveal the title, subject, or expected date of completion. Doubleday Publishing originally planned to release the book in the fall of 2008, but postponed the launch in June of that year, announcing that Krakauer was "unhappy with the manuscript".

The book, Where Men Win Glory: The Odyssey of Pat Tillman, was released by Doubleday on September 15, 2009. It draws on the journals and letters of Pat Tillman, an NFL professional football player and U.S. Army Ranger whose death in Afghanistan made him a symbol of American sacrifice and heroism, though it also became a subject of controversy because of the U.S. Army's cover-up of the fact that Tillman died by friendly fire, that is, he was killed by another U.S. soldier. The book draws on the journals and letters of Tillman, interviews with his wife and friends, conversations with the soldiers who served alongside him, and research Krakauer performed in Afghanistan. It also serves in part as a historical narrative, providing a general history of the civil wars in Afghanistan.

Writing about the book in the New York Times book review, Dexter Filkins said that "too many of the details of Tillman's life recounted here are mostly banal and inconsequential", but also stated, concerning Tillman's death, "While most of the facts have been reported before, Krakauer performs a valuable service by bringing them all together-particularly those about the cover-up. The details, even five years later, are nauseating to read". In his review in the Los Angeles Times, Dan Neil wrote that the book is "a beautiful bit of reporting" and "the definitive version of events surrounding Tillman's death".

Three Cups of Deceit: How Greg Mortenson, Humanitarian Hero, Lost His Way

Three Cups of Deceit is a 2011 e-book that made claims of mismanagement and accounting fraud by Greg Mortenson, a humanitarian who built schools in Pakistan and Afghanistan; and his charity, the Central Asia Institute (CAI). It was later released in paperback by Anchor Books.

The book-and a related 60 Minutes interview broadcast the day before the book's release-were controversial. Some CAI donors filed a class-action lawsuit against Mortenson for having allegedly defrauded them with false claims in his books. The suit was eventually rejected. In December 2011, CAI produced a comprehensive list of projects completed over a period of years and projects CAI is currently working on.

Mortenson and CAI were investigated by the Montana Attorney General, who determined that they had made financial "missteps", and the Attorney General reached a settlement for restitution from Mortenson to CAI in excess of $1 million.

The 2016 documentary 3000 Cups of Tea by Jennifer Jordan and Jeff Rhoads claims that the accusations against Mortenson put forward by 60 Minutes and Jon Krakauer are largely untrue. Jordan said in 2014: "We are still investigating this story. So far, our findings are indicating that the majority of the allegations are grossly misrepresented to make him appear in the worst possible light, or are outright false. Yes, Greg is a bad manager and accountant, and he is the first to admit that, but he is also a tireless humanitarian with a crucially important mission."

Missoula: Rape and the Justice System in a College Town (2015) explores how rape is handled by colleges and the criminal justice system. The book follows several case studies of women raped in Missoula, Montana, many of them linked in some way to the University of Montana. Krakauer attempts to illuminate why many victims do not want to report their rapes to the police, and he criticizes the justice system for giving the benefit of the doubt to assailants but not to victims. Krakauer was inspired to write the book when a friend of his, a young woman, revealed to him that she had been raped.

Emily Bazelon, writing for the New York Times Book Review, gave the book a lukewarm review, criticizing it for not fully exploring its characters or appreciating the difficulty colleges face in handling and trying to prevent sexual assault. "Instead of delving deeply into questions of fairness as universities try to fulfill a recent government mandate to conduct their own investigations and hearings - apart from the police and the courts - Krakauer settles for bromides," Bazelon wrote. "University procedures should 'swiftly identify student offenders and prevent them from reoffending, while simultaneously safeguarding the rights of the accused,' he writes, asserting that this 'will be difficult, but it's not rocket science".

As of 2004, Krakauer edits the Exploration series of the Modern Library.

Selected bibliography

• Eiger Dreams: Ventures Among Men and Mountains (1990) ISBN 0-385-48818-1
• Into the Wild (1996) ISBN 0-385-48680-4
• Into Thin Air (1997) ISBN 0-385-49208-1 (expanded from an article in Outside magazine)
• Under the Banner of Heaven: A Story of Violent Faith (2003) ISBN 0-385-50951-0
• Where Men Win Glory: The Odyssey of Pat Tillman (2009)
• Three Cups of Deceit (2011)
• Missoula: Rape and the Justice System in a College Town (2015) ISBN 0385538731
• Classic Krakauer: Essays on Wilderness and Risk (2019) ISBN 1984897691

[source: wikipedia]

Jon Krakauer (1954) was oorspronkelijk timmerman en visser in Alaska tot hij over zijn grootste hobby begon te schrijven: bergbeklimmen. De ijle lucht in betekende zijn doorbraak als schrijver, maar zijn boek De wildernis in zorgde voor wereldwijde roem. Het boek stond twee jaar lang op de bestsellerlijst van The New York Times, waarna het verfilmd werd door topregisseur Sean Penn. De filmpremière van Krakauers boek In de ban van de hemel vindt plaats in oktober 2016.

[bron: https--uitgeverijprometheus.nl/auteurs/jon-krakauer.html]

Jon Krakauer is a preeminent writer of narrative non-fiction. His numerous bestsellers include Missoula, Where Men Win Glory, Under the Banner of Heaven, Into the Wild, and Into Thin Air. He is editor of the Modern Library Exploration series. [source: https--www.jonkrakauer.com]

Jon Krakauer is the author of eight books and has received an Academy Award in Literature from the American Academy of Arts and Letters. According to the award citation, "Krakauer combines the tenacity and courage of the finest tradition of investigative journalism with the stylish subtlety and profound insight of the born writer."

[source: https--www.jonkrakauer.com/bios/jon-krakauer]

Jon Krakauer (1954) is een Amerikaanse schrijver en bergbeklimmer. Zijn bekendste werk is Into the Wild (De Wildernis in, 1996). In Into the Wild trekt een jonge, rijke jongen in zijn eentje de wildernis (richting het noorden van Amerika) in om zichzelf te ontdekken. Het boek werd in 2007 verfilmd door regisseur Sean Penn. Andere titels van Krakauer zijn onder andere: Into Thin Air (De ijle lucht in, 1997) en Eiger Dreams (Dromen van de Eiger, 1990).

[bron: https--www.bol.com]

Jon Krakauer (1954) komt uit Amerika, is bergbeklimmer en schrijver. Zijn werken worden gekenmerkt door veel natuurbeschrijvingen. Hij schreef onder andere Dromen van de Eiger (1998), De ijle lucht in (1998) en De wildernis in (1999). Dit laatste werk over avonturier Christopher McCandless werd in 2007 verfilmd door regisseur Sean Penn.

[bron: https--www.bookspot.nl]

Nationalité: États-Unis
Né(e) à: Brookline, Massachusetts , le 12/04/1954
Biographie:

Jon Krakauer est un écrivain et alpiniste américain.

Il a grandi à Corvallis, dans l'Oregon. C'est son père qui, très tôt, lui a donné le goût de la montagne. A vingt ans, Jon Krakauer avait déjà à son actif quelques premières difficiles qui comptent dans l'histoire de l'alpinisme nord-américain, notamment l'ouverture d'une voie dans la Dent de l'Elan en Alaska et l'ascension en solo du Pouce du diable, une tentative qu'il a lui-même, plus tard, qualifiée de "pure folie". Suivront de nombreuses autres expéditions.

En 1983, il devient chroniqueur pour plusieurs publications, telles que Rolling Stone, National Geographic, Washington Post, puis rédacteur et reporter pour le magazine Outside pour lequel il sera envoyé sur l'Everest en mai 1996.

Le drame dont il est alors le témoin (onze alpinistes pris dans une tempête) lui inspire un livre bouleversant, "Tragédie à l'Everest" (Into Thin Air), devenu aujourd'hui un best-seller.

Cette expédition s'est terminée par la mort de dix de ses participants. Une vive controverse a éclaté avec le guide Anatoli Boukreev, dont le récit de l'expédition à l'Everest diffère sensiblement sur de nombreux points avec celui de Krakauer.

Il est également l'auteur de "Into the Wild" (1997) (Voyage au bout de la solitude) sur le destin de Christopher McCandless, un jeune aventurier américain mort de faim en Alaska.

Le livre a été adapté au cinéma par Sean Penn en 2007, avec Emile Hirsch dans le rôle principal.

"Tragédie à l'Everest" a été adapté en 1997, dans le téléfilm "Mort sur le toit du monde" (Into Thin Air: Death on Everest), Ce film réalisé par Robert Markowitz met en scène Peter Horton dans le rôle de Scott Fischer et Christopher McDonald dans celui de Jon Krakauer.

"Tragédie à l'Everest" est une nouvelle fois adapté dans "Everest" de Baltasar Kormákur, sorti en 2015.

Jon Krakauer vit à Seattle.

son site : http--www.jonkrakauer.com

[source: https--www.babelio.com/auteur/Jon-Krakauer/24024]

Born in 1954, Jon Krakauer grew up in Corvallis, Oregon, where his father introduced him to mountaineering as an eight-year-old. After graduating from Hampshire College in 1976, Krakauer divided his time between Colorado, Alaska, and the Pacific Northwest, supporting himself primarily as a carpenter and commercial salmon fisherman. For the next two decades, however, his life revolved around climbing mountains.

In 1996 Krakauer climbed Mt. Everest, but a storm took the lives of four of the five teammates who reached the summit with him. An analysis of the calamity he wrote for Outside magazine received a National Magazine Award. The unsparingly forthright book he subsequently wrote about Everest, INTO THIN AIR, became a #1 New York Times bestseller and was translated into more than 25 languages. It was also Time magazine's Book of the Year, and was one of three finalists for the Pulitzer Prize.

In 1998, as a tribute to his companions lost on Everest, Krakauer established the Everest '96 Memorial Fund at the Boulder Community Foundation with earnings from INTO THIN AIR. As of 2012, the fund had donated more than $1.7 million to such charities as the American Himalayan Foundation, Educate the Children, Veterans Helping Veterans Now, the Access Fund, and the Boulder Valley Women's Health Center.

Krakauer's writing has been published by Outside, GQ, National Geographic, Rolling Stone, Architectural Digest, Playboy, The New Yorker, The New York Times and Byliner.com. An article he wrote for Smithsonian about volcanology received the 1997 Walter Sullivan Award for Excellence in Science Journalism. His 1996 book, INTO THE WILD, remained on the New York Times bestseller list for more than two years.

In 1999 Krakauer received an Academy Award in Literature from the American Academy of Arts and Letters, intended "to honor writers of exceptional accomplishment." According to the Academy's citation, "Krakauer combines the tenacity and courage of the finest tradition of investigative journalism with the stylish subtlety and profound insight of the born writer. His account of an ascent of Mount Everest has led to a general reevaluation of climbing and of the commercialization of what was once a romantic, solitary sport; while his account of the life and death of Christopher McCandless, who died of starvation after challenging the Alaskan wilderness, delves even more deeply and disturbingly into the fascination of nature and the devastating effects of its lure on a young and curious mind."

In 2003, Krakauer published UNDER THE BANNER OF HEAVEN: A Story of Violent Faith, about religious fundamentalism in the American West. While researching WHERE MEN WIN GLORY: The Odyssey of Pat Tillman, published in 2009, Krakauer spent five months embedded with combat forces along the Afghanistan-Pakistan border. In 2011, he published THREE CUPS OF DECEIT: How Greg Mortenson, Humanitarian Hero, Lost His Way. All of his proceeds from this latter work have been donated to the Stop Girl Trafficking program at the American Himalayan Foundation.

[source: https--www.bookreporter.com/authors/jon-krakauer]