„De dame in de auto met bril en geweer” Sébastie

Boek in goede staat op een paar vlekjes op de achterkant na (zie foto). Ze is de meest blonde, de mooiste, de kortzichtigste, de meest sentimentele, de meest leugenachtige, de meest ware, de meest verontrustende, de meest koppige, de meest verontrustende, de meest verontrustende heldinnen. De dame in de auto heeft nog nooit de zee gezien, ze vlucht voor de politie en blijft tegen zichzelf zeggen dat ze niet gek is... Maar... Wat er met hem gebeurt is dat hij niets begrijpt. Zijn hand werd gebroken bij een tankstation. Alleen zijn hand, hij neemt het geld niet af. Alsof we haar willen vertellen dat we haar overal, waar ze ook is, tot het einde toe pijn kunnen doen, in kleine beetjes, dat ze nooit, ongeacht de vlucht, niet alleen zal kunnen zijn, vrij van wat ze weet, van het verleden en van wat ze verbergt...