Een liefde in Afrika|Susan Travers 9044301403

||boek: Een liefde in Afrika|Het waar gebeurde en moedige verhaal vd enige vrouw ih vreemdelingenlegioen|the house of books

||door: Susan Travers

||taal: nl
||jaar: 2000
||druk: ?
||pag.: 364p
||opm.: hardcover|zo goed als nieuw|mét flap

||isbn: 90-443-0140-3
||code: 1:000339

--- Over het boek (foto 1): Een liefde in Afrika ---

Het moedige, meeslepende verhaal van de enige vrouw die met het legendarische Vreemdelingenlegioen in de Tweede Wereldoorlog ten strijde trok en daar haar grote liefde ontmoette. Susan Travers groeide beschermd op in een rijk Engels gezin, maar droomde al op jonge leeftijd van een spannend leven vol avontuur. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, lukte het haar als enige vrouw zoch aan te sluiten bij het Franse Vreemdelingenlegioen, dat in zijn 167-jarige geschiedenis alleen mannen heeft toegelaten. In 1940 werd Susan de persoonlijke chauffeur van kolonel Koenig in de woestijn van Noord-Afrika. Tijdens de vaak levensgevaarlijke ritten langs de linies met de kolonel, bloeide er tussen hen een passionele relatie op. Een liefde die, eenmaal terug in Europa, onmogelijk bleek, maar hen voor altijd zou binden. Aan zijn zijde overleefde ze veldslagen die van doorslaggevend belang waren voor het verloop van de oorlog. Susan Travers werd na de oorlog gedecoreerd met de hoogste militaire onderscheidingen die in Frankrijk ooit aan een vrouw zijn uitgereikt. Een Liefde in Afrika is indrukwekkender dan welk fictief Hollywoodverhaal ook. Het is een van de grootste overleveringen van de twintigste eeuw, die de lezer meeneemt naar de hitte, spanning, kameraadschap, verlies en een bijzondere liefde aan het oorlogsfront van Noord-Afrika.

[bron: https--www.hebban.nl]

Wat een juweeltje! WOII nog nooit vanuit dit perspectief gezien. De strijd in Noord-Afrika. Enorm veel nieuwe kennis opgedaan. De rol van de Vichy-Fransen, de minderwaardige houding van de geallieerden richting de Vrije Fransen. En dan, tussen al die boeiende oorlogsfeiten en spannende slagen, als een cadeautje verstopt: het intrigrerende liefdesverhaal over Travers en Koenig. Hoe anders had het kunnen lopen als... wat een moed, wat een kracht en wat een bijzondere vrouw. Respect. Ik bewaar nooit boeken. Maar deze blijft bij me. Wat een indruk maakt dit boek!

Raspberry Oldenzaal [bron: https--www.bol.com]

Een geweldig boek, fijn om te lezen. Echt duidelijk een boek, met alle respect natuurlijk, geschreven door een vrouw. Een boek wat je pakt o.a. door de spannende ingetogen manier van schrijven. De gedetailleerdheid waarop mensen, en de dingen die gebeuren in, simpelweg "haar leven" omschreven zijn is magistraal. Conclusie: kooptip van de bovenste plank voor mensen die houden van een goed verhaal, waarin romantiek, spanning, emotie en vrolijkheid vertegenwoordigd zijn.

elst nederland [bron: https--www.bol.com]

In 1996 krijgt een hoogbejaarde dame in een Frans bejaardentehuis de 'Légion d'Honneur' uitgereikt, de hoogste militaire onderscheiding van het Vreemdelingenlegioen. De journaliste Wendy Holden overhaalt de vrouw haar verhaal te publiceren. Het verhaal van Susan Travers, de enige vrouw in het Vreemdelingenlegioen.

Geboren in 1909 in een welstellend gezin in Engeland - vader, een held uit de Eerste Wereldoorlog, is de klassieke ijzervreter, moeder een neurotische achtergrondfiguur - heeft Susan één grote ambitie: de gunst van haar vader verwerven. Een idee-fixe dat haar een leven lang blijft achtervolgen. Als puber verlaat ze met het gezin het bekrompen Engeland voor het mondaine Cannes. Vader stort zich op zijn werk, moeder raakt nog verder geïsoleerd, dochterlief bloeit open en ontdekt het bandeloze leven van de hogere klasse. Ze reist van het ene skioord naar een andere mondaine badplaats, stort zich in het Europese tenniscircuit en scheurt met snelle wagens van de ene minnaar naar de andere. Dan breekt de oorlog uit. Nu Frankrijk kreunt onder de Duitse bezetting en de onderlinge verdeeldheid, keert Susan naar Engeland terug. Na een korte opleiding tot verpleegster sluit ze zich aan bij het leger der Vrije Fransen dat onder leiding van De Gaule opstoomt naar Afrika. Samen met de soldaten van het Vreemdelingenlegioen doorkruist ze Noord-Afrika. Eerst als ambulancier, daarna als chauffeur van een dokter en nog later als chauffeur van generaal Koenig, de bevelhebber van de legionairs. Zij wordt de minnares van de generaal. De liefde bloeit, maar lijdt onder het clandestiene ervan en onder de verplichtingen van Koenig. Zij aan zij overleven ze de zwaarste bombardementen en beschietingen. Susan krijgt de ene onderscheiding na de andere, Koenig de ene bevordering na de andere. Na de oorlog keert de generaal terug naar zijn vrouw. Susan blijft verweesd achter, laat zich op voorspraak van haar strijdmakkers als eerste en enige vrouwelijke legionair bij het Vreemdelingenlegioen inlijven. Haar eenheid wordt in Vietnam ingezet, waar ze huwt met een onderofficier, twee zonen baart en ontslag neemt uit het leger om haar rol als moeder en echtgenote op te nemen. Door ziekte van haar man keren ze terug naar Frankrijk, waar ze verder een kleurloos burgerleven leiden. Herinneringen aan 'haar' generaal blijven haar gedachten bepalen.

Een liefde in Afrika vertelt vanuit het ikperspectief het avontuurlijke leven van een vrouw op zoek naar zichzelf. Travers doet de lezer kond van haar momenten van opperste gelukzaligheid en diepste droefheid, samenhangend met de nabijheid of de afwezigheid van haar geliefde. Desondanks komen de personages niet echt tot leven. De koele observerende stijl zal daar wel veel mee te maken hebben. Net zo min komen de gruwelen van de oorlog voldoende uit de verf. Het blijft allemaal te afstandelijk. Travers stond op de eerste rij bij heel wat historische gebeurtenissen, maar kijkt niet verder dan haar eigen navel.

Werner Verrelst [bron: https--jette.bibliotheek.be]

--- Over (foto 2): Susan Travers ---

Susan Travers (Londen, 1909 - Montpellier, 2003) was een Engelse verpleegkundige, die door haar inzet in de Tweede Wereldoorlog als eerste en enige vrouw in de geschiedenis van het Franse vreemdelingenlegioen de Ridderorde van het Legioen van Eer ontving.

Op 12-jarige leeftijd verhuisde Travers met haar ouders en broer naar Frankrijk, waar zij opgroeide aan de Franse Rivièra in een welvarend gezin. Op 17-jarige leeftijd leerde zij autorijden, wat in die tijd bijzonder was voor een jong meisje.

Zij leefde een jetset-leven aan de Côte d'Azur, verbleef in Wenen, Boedapest, St. Moritz en Parijs, met vele party's, tennistoernooien, paardrijden, en vele aanbidders. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog in 1939 meldde zij zich aan als vrijwilliger bij het Franse Rode Kruis als ambulancebestuurder. Daarvoor moest zij eerst een verpleegstersopleiding volgen.

Na uitgezonden te zijn naar onder andere Noorwegen en Schotland lukte het haar als enige vrouw zich aan te sluiten bij het Franse Vreemdelingenlegioen. In 1940 werd Travers de persoonlijke chauffeur van kolonel Koenig in Noord-Afrika. Er bloeide tussen hen een passionele relatie op, die na de oorlog, terug in Europa, geen standhield. Aan zijn zijde overleefde ze veldslagen, onder andere de Slag bij Bir Hakeim, die van doorslaggevend belang waren voor het verloop van de oorlog.

Na de oorlog werd Travers gedecoreerd met de Médaille militaire, de hoogste militaire onderscheiding, en als enige vrouw in de geschiedenis van het Vreemdelingenlegioen met de Ridderorde van het Legioen van Eer.

In 1947 trouwde zij in Indo-China met onderofficier Nicholas Schlegelmilch, met wie zij twee zoons kreeg.

Na zijn dienstverband keerden zij terug naar Frankrijk in Montpellier, waar ze in 2003 overleed.

Samen met Wendy Holden schreef Travers het boek Een liefde in Afrika over haar leven.

[bron: wikipedia]