Vintage deurgreep keramiek

Keramieken deurgreep rood | made in Belgium
Productinformatie
Afmetingen:
Keramieken gedeelte
Hoogte:15,5cm, (6,1″inch)
Breedte: 15,5 cm, (6,1″inch)
Diepte of dikte van de plaat: 2 cm, (0,7″inch)
Metalen gedeelte
Hoogte handvat: 10 cm
Breedte: 7,5 cm
Diepte: 10 cm
Gewicht: 1140g

In de jaren na de Tweede Wereldoorlog kende België, net als andere westerse landen, een hernieuwde belangstelling voor de keramiekkunst. Rond de pijlers van Joost Maréchal, de ateliers Perignem en Amphora, Rogier en Elisabeth Vandeweghe, Yves Rhayé, Johan Nyssen, Elie Vandamme en Leon Goossens bloeide een generatie op en ontwikkelde een woordenschat die uniek was in Europa. Op het kruispunt van een traditie van persoonlijke workshops zoals het geval is in de Franse kunstaardewerk en een atelierlogica met Germaanse of Engelse invloeden, vindt deze generatie Belgische kunstenaars uitdrukking in een taal die nu zeer herkenbaar is.
Van Jan Dries tot Paul de Bruyne, via Jan Nols in Torhout aan de rand van Brugge of Yvette Manoy in Namen, het was een hele generatie die snel de expressie van populaire beelden verliet om zich te wenden tot abstracte decors die in hun ogen de inzet belichaamden van een nieuwe uitdrukking van moderniteit, waarvan ze de ambitie deelden met de leiders van de schilderkunst zoals Bissière, Manessier en Estève.
Jan Nolf werd geboren in 1931, hij volgde zijn opleiding aan het Hoger Instituut voor kunst Sint Lucas in Gent en vervolgens aan La Cambre in Brussel. In 1956 opende hij zijn eigen atelier in Brugge, waarbij hij zijn terrein verdeelde over zijn twee activiteiten als pottenbakker en antiquair, waarmee hij onbewust een bijna klassieke traditie in Japan nieuw leven inblies waar pottenbakkers en theemeesters vaak als antiquairs werkten. Tussen 1956 en 1972 had hij talrijke solo- en groepstentoonstellingen, met name op de tentoonstelling van Brussel in 1958 en op de jaarlijkse tentoonstellingen van West-Vlaamse kunstenaars (Scheppend Ambacht in West-Vlaanderen). In 1979 dwongen gezondheidsproblemen hem te stoppen met alle keramische creatie, hij wijdde zich aan het schilderen tot aan zijn dood twintig jaar later in 1999.