In 1948 waren er diverse culturele evenementen die de Belgische samenleving versterkten, zoals de oprichting van culturele verenigingen die zich richtten op het behoud van lokale tradities en artistieke uitdrukkingen. Kunstenaars en schrijvers kwamen samen om hun werken te delen in salons en tentoonstellingen, waardoor er een bloeiende cultuur ontstond.
De literatuur in België begon zich opnieuw te ontwikkelen na de oorlog. Schrijvers zoals Maurice Maeterlinck en andere vernieuwende auteurs verschenen met werken die de actualiteit en de menselijke ervaringen tijdens de oorlog reflecteerden. Er was een toenemende belangstelling voor het schrijven in de regionale talen, die de diversiteit van de Belgische identiteit weerspiegelde.
De pers in België speelde een cruciale rol in 1948 door informatie te verspreiden over de nasleep van de oorlog en de nieuwe politieke ontwikkelingen. Kranten en tijdschriften werden platforms voor discussies en debatten, waarbij ze de publieke opinie vormden en de stem van de burgers versterkten in deze onzekere tijden.
In 1948 vonden er aanzienlijke maatschappelijke veranderingen plaats in België. De heropbouw na de oorlog leidde tot een groeiende vraag naar sociale hervormingen, zoals betere arbeidsomstandigheden en meer sociale voorzieningen. De opkomst van politieke partijen zoals de socialisten hielp deze veranderingen te stimuleren.
De geschiedenis en de gevolgen van de oorlog lieten hun sporen na in België in 1948. Mensen waren nog steeds bezig met het verwerken van de gevolgen van de oorlog en de bijbehorende trauma's. Dit had invloed op de kunst, literatuur en politiek, waarbij veel werk gericht was op het genezen en begrijpen van deze ervaringen.