In 1930 verschenen er verschillende belangrijke literaire werken in België. Een van de opmerkelijke auteurs was Louis Paul Boon, die in die periode begon met schrijven. Zijn thema's waren vaak sociaal en politiek gekleurd, wat een sterke reflectie was van de tijd. Het boek ‘De forens’ kan worden genoemd als een voorbeeld van zijn vroege werk dat past binnen de context van deze tijd.
In 1930 was de journalistiek in België in een interessante fase. De opkomst van nieuwe media en de groei van de dagelijkse pers zorgden voor een veranderend landschap in de berichtgeving. Kranten werden steeds meer een bron van nieuws voor gewone mensen, niet alleen voor de elite. Veel journalisten begonnen kritisch naar de maatschappij te kijken, wat leidde tot diepgaande artikelen over actuele kwesties.
In 1930 waren populaire thema's in boeken vaak gerelateerd aan de sociale en economische veranderingen die de wereld beïnvloedden. De impact van de Grote Depressie leidde tot een interesse in verhalen die de worstelingen van het dagelijkse leven weergaven. Romans over armoede, overleven en menselijke veerkracht waren veelgevraagd, evenals essays over politiek en maatschappij.
De Grote Depressie had een aanzienlijke invloed op de publicaties van 1930. Veel schrijvers voelden de urgentie om te reageren op de crisis, en dit leidde tot een toename van sociaal bewuste literatuur. Uitgevers werden voorzichtiger, wat resulteerde in een grotere focus op kwaliteit boven kwantiteit. Schrijvers als Maurice Maeterlinck reflecteerden in hun werken op de maatschappelijke veranderingen.
Enkele opvallende schrijvers in België in 1930 waren onder andere Paul Van Ostaijen en Maurice Maeterlinck. Van Ostaijen was bekend om zijn avant-garde poëzie, terwijl Maeterlinck, als Nobelprijswinnaar, een breed scala aan literatuur produceerde, variërend van toneelstukken tot essays. Beide auteurs hielpen de Belgische literatuur een eigen identiteit te geven in die periode.