Er zijn verschillende stijlen in antieke kunst, zoals de barok, rococo, en neoclassicisme. De barokstijl kenmerkt zich door dramatische effect, emotionele intensiteit en rijke details. Rococo is vaak luchtiger en speelde in op elegantie en speelse onderwerpen. Neoclassicisme daarentegen, is geïnspireerd door de klassieke oudheid en legt de nadruk op eenvoud, symmetrie en heldere lijnen. Elkaar afwisselend in deze stijlen kan een interessante verzameling opleveren.
Om de authenticiteit van een antiek kunstwerk te controleren, is het belangrijk om meerdere stappen te doorlopen. Begin met het onderzoeken van het keurmerk of het certificaat van echtheid dat vaak bij het werk wordt geleverd. Daarnaast kun je ook kijken naar de gebruikte materialen en technieken. Probeer altijd de geschiedenis van het kunstwerk en de maker te achterhalen, waar dat mogelijk is. Het kan ook nuttig zijn om een expert of taxateur te raadplegen voor een tweede mening.
De belangrijkste factoren bij het waarderen van antieke kunst zijn onder andere de herkomst, de staat van het kunstwerk, de maker, en de historische betekenis. De herkomst heeft invloed op de waarde, vooral als het werk ooit in het bezit was van een beroemde verzameling. De conditie is ook cruciaal; een goed onderhouden stuk zal over het algemeen meer waard zijn dan een verwaarloosd exemplaar. Tot slot speelt de vraag naar het werk in de huidige kunstmarkt een belangrijke rol.
Het onderhouden van antieke kunstwerken vereist zorgvuldigheid en aandacht. Vermijd direct zonlicht en blootstelling aan extreme vochtigheid om verkleuring en schimmelvorming te voorkomen. Voor schilderijen is het vaak handig om ze regelmatig af te stoffen met een zachte, droge doek. Gebruik nooit schoonmaakmiddelen of water op het werk zelf. Voor echte restauratie of serieuze schade is het verstandig om altijd een professional in te schakelen, zodat je het kunstwerk niet onbedoeld kunt beschadigen.
Populaire technieken bij het maken van antieke schilderijen omvatten olieverf op een canvas of paneel, maar ook waterverf en tempera. Olieverf werd vaak gebruikt vanwege zijn rijkdom aan kleur en de mogelijkheid om lagen op te bouwen voor diepte. Waterverf was meer populair in de vroege tijden voor schetsen en als studie. Tempera, gemaakt van ei, was populair in de middeleeuwen, voor zijn snelle droogtijd en vele lagen die een prachtig resultaat opleverden.