Er zijn verschillende belangrijke stijlen in antieke kunst, waaronder klassiek, romaans, gotisch en barok. De klassieke stijl is geïnspireerd door de Griekse en Romeinse oudheid en kenmerkt zich door harmonie en evenwicht. De romaanse stijl van de 10e tot de 12e eeuw is vaak somber en robuust, terwijl de gotische stijl, met zijn hoge lijnen en gedetailleerde beelden, vooral in kathedralen te zien is. Barok is weer levendig en dramatisch, met sterke contrasten in licht en schaduw.
Om de authenticiteit van antieke kunststukken te beoordelen, kijk je naar verschillende factoren. Ten eerste is het belangrijk om de provenance te onderzoeken; dat wil zeggen, de geschiedenis van het stuk. Vervolgens kun je letten op de gebruikte materialen en technieken die typerend waren voor de tijd waarin het is gemaakt. Het kan ook nuttig zijn om deskundigen of taxateurs te raadplegen die ervaring hebben met antieke kunst.
Populaire thema's in antieke schilderijen omvatten vaak religieuze taferelen, mythologische figuren, en portretten. In veel gevallen werden deze onderwerpen gekozen om sociale status of religieuze devotie te tonen. Ook stillevens waren populair, met een focus op de schoonheid van alledaagse voorwerpen. Deze thema's helpen ons een blik te werpen op de waarden en overtuigingen van de samenlevingen van toen.
Antieke kunststukken verdienen speciale zorg. Houd ze uit direct zonlicht om vervaging te voorkomen en zorg voor een stabiele temperatuur en vochtigheid om schade te minimaliseren. Regelmatige, zachte schoonmaak is belangrijk, maar gebruik geen agressieve chemicaliën. Overweeg ook het gebruik van speciale beschermende frames of vitrines om het werk te beschermen tegen stof en andere invloeden.
In antieke kunst zijn verschillende technieken gebruikt, waaronder tempera, olieverf en fresco. Tempera, gemaakt van eigeel en pigment, was populair in de middeleeuwen. Olieverf, geïntroduceerd in de renaissance, bood kunstenaars meer flexibiliteit en diepte in kleur. Fresco's werden vaak gebruikt op muren en plafonds, waarbij pigmenten in vochtige kalk werden aangebracht, waardoor ze bleven hechten zodra ze opdroogden.