De belangrijkste kenmerken van Arman's kunstwerken zijn zijn unieke benadering van objectaccumulatie en zijn gebruik van alledaagse voorwerpen. Hij creëerde sculpturen die vaak opgebouwd waren uit verschillende materialen en objecten, wat resulteerde in visueel indrukwekkende en conceptueel rijke stukken. Het idee was om de betekenis van deze voorwerpen te herdefiniëren en ze een nieuwe plek in de kunstwereld te geven.
Arman's achtergrond heeft een grote invloed gehad op zijn kunst. Geboren in Frankrijk en later genaturaliseerd als Amerikaan, zag hij de veranderingen in cultuur en maatschappij die plaatsvonden. Zijn ervaring als kind van de Tweede Wereldoorlog en de chaos daaruit inspireerde hem om te experimenteren met de destructie en recyclage van objecten in zijn werken, wat een diep gevoeld commentaar op de consumptiecultuur opleverde.
Arman gebruikte verschillende technieken in zijn sculpturen, waaronder assemblage en collage. Vaak combineerde hij een verscheidenheid aan materialen zoals resin, metaal, en glas om zijn stukken te creëren. Zijn ‘accumulations’ bestaan uit massaal gestapelde objecten, terwijl zijn ‘deconstructions’ objecten vaak uit elkaar gehaald en opnieuw gepresenteerd werden om zo nieuwe betekenissen te creëren.
Arman werd het meest invloedrijk in de jaren '60 en '70, toen hij deel uitmaakte van de Nouveau Réalisme-beweging. Gedurende deze periode ontwikkelde hij zijn kenmerkende stijl en techniek, waarbij hij alledaagse objecten transformeerde tot kunstwerken. Dit was ook de tijd waarin hij internationale erkenning verwierf door tentoonstellingen en samenwerkingen met andere beroemde kunstenaars.
De accumulaties in Arman's werk hebben een krachtige betekenis. Ze zijn niet alleen visuele objecten, maar ook commentaren op consumptie en verspilling in de moderne maatschappij. Door de objecten samen te voegen in één kunstwerk, dwingt Arman de kijker om na te denken over de waarde van deze voorwerpen en de ideeën van bezit en verbruik in de hedendaagse wereld.