31 Tiger SQN Kleine Brogel Operation Dessert Falcon

Sinds begin november wordt het 31 Tiger Squadron opnieuw ingezet in het Midden-Oosten, om gevechtsoperaties tegen Daesh uit te voeren in zowel Irak als Syrië. Momenteel zijn we niet de enige Tijgers in de regio, aangezien onze mede-Tijgers van 11F en 02/030 gestationeerd zijn op slechts 50 km van onze Belgische DOB (Deployment Operating Base).
“ Tijger 31, duidelijke start ” is hoe elke missie hier begint, een missie die doorgaans 5 uur duurt.Eenmaal in de lucht verifiëren de piloten al hun systemen, waaronder: identificatie-, zelfverdedigings- en wapensystemen. Dit alles gebeurt in de 20 minuten reizen van onze uitvalsbasis naar de Iraakse grens, vanwaar het vliegtuig perfect moet functioneren.
Na ongeveer 1 uur vliegen bereiken de F-16's hun operatiegebied, waar ze ongeveer 3 uur in nauwe coördinatie met de groepstroepen zullen werken. Het luchtruim is behoorlijk druk omdat er ook veel andere vliegtuigen in datzelfde gebied operaties uitvoeren, dus goede communicatie en organisatie zijn van het grootste belang!De twee belangrijkste taken die onze vliegtuigbemanningen uitvoeren zijn NTISR (Non Traditional Intelligence Surveillance and Reconnaissance) en CAS (Close air Support).
Wanneer de piloten een NTISR-missie uitvoeren, ontvangen zij – via de beveiligde radio- meerdere “Points Of Interest” die moeten worden geobserveerd en gemonitord met behulp van onze “Sniper Targetting Pod”. Dit is een zeer krachtige infrarood- en optische sensor die ook wordt gebruikt om het lasergeleide wapen naar zijn doel te leiden.Als er vijandige krachten worden gedetecteerd of grondtroepen onder vuur liggen, schakelt de ‘recce’-missie zeer snel over naar een ‘CAS’-missie. In dat stadium zullen piloten worden gevraagd wapens in te zetten tegen de vijandelijke troepen. Een gestandaardiseerd format wordt aan de piloten doorgegeven door een gespecialiseerde grondcontroller (JTAC of Joint Terminal Attack Controller) ingebed in de grondtroepen. Dit bericht bevat de coördinaten van de vijandelijke troepen, de aard van de dreiging, de afstand tot vriendschappelijke wedstrijden enz. Terwijl de piloot in de cockpit zijn ogen op de vijandelijke troepen probeert te richten en zich voorbereidt op zijn aanval, beoordeelt de “Rode Kaarthouder” of de aanval wettig is en in overeenstemming met onze nationale regels voor inzet.Wanneer aan alle randvoorwaarden is voldaan en alle parameters in het groen staan, krijgt de piloot de oproep: “ Tijger 31, helder heet! “, wat betekent dat hij de aanval kan vervolgen. Zodra de toestemming is gegeven, doorloopt de piloot nog een laatste keer al zijn controles en zet hij de Master Arm-schakelaar op Arm. Vanaf dat moment, wanneer hij op de rode knop of “pickle” drukt, wordt er een wapen uit het vliegtuig gelost.Wanneer wapens worden gebruikt, is het vermijden van bijkomende schade van het allergrootste belang. Dit gebeurt met behulp van specifieke procedures en alle technische snufjes van de F-16. De nevenschade zal in de eerste plaats worden geminimaliseerd door het gebruik van precisiegeleide wapens (laser- of GPS-gestuurd). Dankzij de “video datalink” die in onze optische sensor zit, krijgen de grondtroepen dezelfde beelden te zien als in de F-16 die zich op ongeveer 5 km van het doel bevindt, terwijl de piloot (via de radio) de bevestiging krijgt dat zijn systemen zijn gericht op het juiste doel.Voor het gebruik van GPS-geleide munitie moet een zeer strikt communicatieprotocol worden gebruikt: de piloot herhaalt de coördinaten via de radio en zijn uitlezing moet 100% correct zijn. Een andere methode om het risico op bijkomende schade te minimaliseren is het aanpassen van de werking van de explosieve ladingen. Als de wapens bijvoorbeeld een paar meter onder de grond tot ontploffing worden gebracht, zullen de effecten aanzienlijk kleiner zijn en wordt schade aan constructies die niet geraakt mogen worden vermeden. Last but not least zijn er in de meest kritieke gebieden permanent RPAS (Remotely Piloted Air Systems) in de lucht die helpen het doel en zijn omgeving te observeren om het risico op bijkomende schade in te schatten. In ieder geval waar het lastig wordt, hebben we één regel: “Als er twijfel is, is er geen twijfel!” Dit betekent dat als we het niet 200 procent zeker weten, we niet zullen vallen.Normaal gesproken blijven onze F-16's ongeveer 3 uur boven het operatiegebied, maar op verzoek van de grondcommandant kan dit verlengd worden. De huidige langste operationele vlucht boven Irak duurt 7 uur en 30 minuten. Je kunt je de vermoeidheid voorstellen na zo'n lange vlucht. Onder normale omstandigheden vliegen de piloten na de 3 uur op stationtijd terug naar onze DOB en landen ze na ongeveer 5 uur vliegen.landing is de missie nog niet voorbij. Eenmaal terug in het operatiecentrum zullen de piloten “hun verhaal vertellen” aan de inlichtingenofficieren, die dit zullen omzetten in een gedetailleerd missierapport, waarin alle belangrijke momenten van de vlucht zijn opgenomen. Zij sturen dit rapport naar het commandocentrum in Qatar. Als de piloten kinetisch gingen (dat wil zeggen dat ze wapens afleverden), is er behoorlijk wat extra werk te doen. In dat geval zullen de piloten van elke drop een gedetailleerd rapport maken om het Air Operation Center en ons nationale hoofdkwartier de effecten en geldigheid van de aanval te laten zien.
Onlangs passeerden we de mijlpaal van 9.000 operationele vlieguren boven Syrië en Irak, een prestatie die alleen behaald kon worden dankzij onze goede training, de goede ondersteuning van ons detachement en de professionele internationale samenwerking!