Georges Brassens chansonnier bladmuziek met 40 hits gitaar en zang.
Biografie :
Hoewel Brassens uitgroeide tot een van de populairste auteurs en vertolkers van het Franse chanson was zijn debuut moeizaam. Toen hij bekend werd, had hij al meer dan tien jaar chansons geschreven en had hij vrijwel zonder inkomsten geleefd. Als hij niet was geholpen door vrienden was hij onbekend gebleven en zou hij waarschijnlijk zoals zijn vader en grootvader metser zijn geworden of misschien clochard.

Brassens werd geboren in Sète , een gemeente in het departement Hérault in de regio Occitanie, als zoon van een Franse vader en een Italiaanse moeder uit de stad Marsico Nuovo (in de provincie Potenza, Zuid-Italië).

Brassens groeide op in het ouderlijk huis in Sète met zijn moeder Elvira Dagrosa, vader Jean-Louis Brassens, halfzus Simone (dochter van Elvira en haar eerste echtgenoot, die sneuvelde in de Eerste Wereldoorlog) en grootvader van vaderskant Jules. Zijn moeder, die door Brassens werd bestempeld als een "activiste voor liedjes" (militante de la chanson), had een liefde voor muziek.

In maart 1943, tijdens de nazi-bezetting van Frankrijk, werd hij voor dwangarbeid naar Duitsland overgebracht. Nadat hij verlof had gekregen, deserteerde hij uit het werkkamp en vond onderdak bij Jeanne Le Bonnis, een gastvrije Bretoense vrouw, in wiens huis hij vele jaren doorbracht en aan wie hij verschillende liederen opdroeg ("Jeanne", "La cane de Jeanne"). Het beroemde “Chanson pour l'Auvergnat” is een opdracht aan Jeannes echtgenoot Marcel Planchu.

In 1946 sloot Georges zich aan bij een anarchistische organisatie. Hij zong zijn vroege liedjes op de bijeenkomsten van deze organisatie. Hij was al behoorlijk actief bezig met het componeren van liedjes, maar had nog niet besloten ze in het openbaar te zingen. Om zijn werk populair te maken, zocht hij een geschikte uitvoerder in Parijse cabarets.

Dankzij zijn vrienden kwam hij begin 1952 in contact met Patachou die in hem onmiddellijk een talent herkende. Zij voorspelde dat hij binnen een jaar beroemder zou worden dan zijzelf. Dat gebeurde inderdaad nadat hij in haar cabaret optrad - moest optreden, want Brassens beschouwde zichzelf als auteur en componist, hij dacht er geen moment aan om zelf op te treden. 'Ik ben toch geen circusartiest!' had hij gezegd toen Patachou aandrong.

Hoewel Patachou enkele chansons van hem kocht, vond ze dat hij zijn eigen chansons moest zingen, omdat ze zo persoonlijk waren dat niemand anders ze zou kopen.

Veel van zijn liedjes werden verboden voor de Franse en Zwitserse radio of werden soms gekuist.

Georges Brassens stierf in 1981 op zestigjarige leeftijd en werd bijgezet in het familiegraf van Brassens op de armenbegraafplaats 'Le Py' van Sète.
Boek is Franstalig een uitgave inter songs Paris editie 57
Verzenden volgens actueel posttarief voor koper
Bladm