"De woorden die ze niet tegen me zeggen" Véronique Poulain (

“Hallo, klootzakken! Zo begroet ik mijn ouders als ik thuiskom. Mijn vrienden geloven me nooit als ik zeg dat ze doof zijn. Ik ga ze bewijzen dat ik de waarheid spreek. “Hallo, klootzakken! En mijn moeder komt me teder kussen. Zonder taboe, met een bijtende humor, vertelt de auteur. Zijn ouders, doofstommen. Oom Guy, ook doof, als een pot. De dagelijkse. Uitgangen. Vakantie. Seks. Van een verscheurd tussen twee werelden, maakt het een rijkdom. Van wat een drama had kunnen zijn, een komedie. Uit een andere familie, een boek als geen ander. "Een levendig, pittig, bijtend, teder, allesbehalve betraand autobiografisch verhaal. Een prachtig boek dat klopt." Astrid de Larminat, Literaire Figaro. "Véronique Poulain amuseert ons en ontroert ons tegelijk. Even leerzaam als origineel." Marianne Payot, L'Express.