"Het oordeel van God" Henri Troyat (1941)

Ongedeerd tevoorschijn gekomen uit de ketel kokende olie waarin de gerechtigheid van de tijd hem had gestort, werd Alexandre Mirette bevrijd krachtens het axioma betreffende de bescherming die de Heer aan de zijnen verleende, waarop de test van Gods oordeel was gebaseerd. De opeenvolging van gebeurtenissen die hem naar de goede alchemist Taillade leiden, is in tegenspraak met dit patent van onschuld en heiligheid. Kwam immuniteit tot hem uit genade of uit onoplettendheid? Uit deze twijfel ontstaan alle tegenslagen van Mirette, de wandelaar met een ziel die gevoeliger is dan leer. Omdat hij niet zo'n openhartige schurk is, verdient de steenhouwer van Puy Saint-Clair geen aureool wanneer hij Catherine, erfgename van de eerste manufactuur van Tulle, het hof maakt. Deze Lamarsaude mikt op het geld en dan, zijn overleden verloofde, de kans om zichzelf beroemd te maken door zijn tombe te beeldhouwen. De aanval op Tulle door de Hugenoten is het krachtige middel dat de goddelijke Voorzienigheid gebruikt om hem terug te brengen tot meer menselijke gevoelens. Het is ook onder het teken van het wonderbaarlijke dat Le Merveilleux Voyage de Jacques Mazeyrat, het derde en laatste korte verhaal in dit deel, wordt geplaatst. Hoe zou deze scheepsbouwer zonder de mysterieuze zeeman die hem met roeispanen naar Dieppe terugbrengt, terugkomen van zijn onbewoond eiland, wiens avontuurlijke stemming hem de zweep van de schipbreuk, eenzaamheid en dorst doet voelen? ! Een naam geschreven op de eerste pagina!