||boek: China|Reis door een kolkende tijd|BZZTôH

||door: Herbert Paulzen

||taal: nl
||jaar: 2007
||druk: ?
||pag.: 252p
||opm.: paperback|zo goed als nieuw

||isbn: 978-90-453-0745-9
||code: 1:000131

--- Over het boek (foto 1): China ---

Geen land op aarde heeft zich zo snel ontwikkeld als de Volksrepubliek China. Na de dood van Mao Zedong hebben zijn opvolgers de klassenstrijd vervangen door business. Rijk worden mag weer en wordt zelfs gezien als landsbelang. In gigantische boom cities leeft de klasse die weet te profiteren van de nieuwe kapitalistische mogelijkheden. Achter de grootsteedse façade van glitter en rijkdom heerst echter armoede. De kloof tussen de welvarende steden en het arme platteland wordt met de dag groter.

Was China drie decennia geleden nog bijna hermetisch gesloten, nu is China een gewilde handelspartner van het westen, én een populair reisland. Er zijn weinig belemmeringen, bijna alle gebieden zijn bereikbaar en buitenlanders zijn overal welkom. Hoe gastvrij de Chinezen zijn, laat Peking in 2008 zien als het de wereld ontvangt voor de Olympische Spelen.

Reisboekenauteur Herbert Paulzen heeft China sinds 1982 twintig keer bezocht. Dit boek is een persoonlijke weerslag van zijn recente reizen door het hedendaagse China. Aan bod komen onder meer de Gele Rivier, de Yangtze, de Zijderoute en Tibet.

[bron: https--www.reis-boek.nl]

Het 14e reisboek van de Nederlandse schrijver Herbert Paulzen (geb. 1941) gaat over een groot deel van China, van de Oostkust tot Tibet. Eerder had hij al o.m. een boek aan de provincie Yunnan gewijd (China ten zuiden van de wolken, BZZTôh, 1995). De auteur is een scherp waarnemer en beschrijft leesbaar en precies wat hij ziet en beleeft, en wat hij hoort van de mensen die hij ontmoet. Hij combineert verslagen van reizen uit verschillende jaren, zodat recente ontwikkelingen duidelijk zichtbaar worden. Hij slaagt er ook uitstekend in om historische en actuele achtergrondinformatie in zijn relaas te vlechten.

Zijn benadering van China is sympathiserend kritisch naar de mensen toe, sceptisch naar de autoriteiten toe, en vooral nieuwsgierig. Een beperking is misschien dat de auteur naar eigen zeggen "geen Chinees spreekt en verstaat, op wat algemeenheden na". Dat sluit heel wat gesprekspartners uit, en het zal de kans op een diepgaand interview wel verminderd hebben. Maar de gesprekken die hij in het Engels voert, geven toch een interessant beeld van wat allerlei mensen in China denken en welke problemen hen bezighouden. Zo is er de jonge vrouw die zich tracht te ontworstelen aan de traditionele dwang van haar oudste broer, de ecoloog die wel meent te weten wat er gedaan moet worden voor het milieu, maar weinig mogelijkheden heeft om iets te realiseren.

Dit is dan wel prima reisliteratuur, maar ze is helaas slecht uitgegeven. Zo is er geen register of gedetailleerde inhoudsopgave, en de plaatsnamen in het boek zijn niet grafisch geaccentueerd. Als je dus even wil lezen wat de auteur over één of andere plaats vertelt, moet je moeizaam zoeken en bladeren om het te vinden. De rudimentaire inhoudstafel beperkt zich tot de vermelding van zeven regio's: de Gele Rivier, de Yangtze, het Grote Kanaal, het bonte zuiden, de Zijderoute, Tibet en Grensland (waarmee het westelijke deel van Sichuan bedoeld wordt, dat eigenlijk tot de Tibetaanse sfeer behoort). Daarmee moet je het stellen. Ook de rudimentaire kaart vooraan stelt teleur: weinig plaatsen, geen reisroutes, geen koppeling naar hoofdstukken. De auteur is ook fotograaf, en in het midden van het boek zijn een aantal fraaie kleurenfoto's van zijn hand afgedrukt. Er is echter geen enkele koppeling naar de tekst, de selectie is lukraak en niet representatief, en het zijn er veel te weinig.

Als je er een goede kaart van China en een paar fotoboeken naast legt, kan je aan dit uitstekende reisverhaal, dat echter zo liefdeloos is uitgegeven, veel plezier beleven en er veel uit leren.

Eric Hulsens [bron: https--leuven.bibliotheek.be]

--- Over (foto 2): Herbert Paulzen ---

Herbert Paulzen is geboren in 1941 in het Duitse gebied Selfkant dat tussen 1949 en 1963 door Nederland was geannexeerd. Hij volgde zijn opleiding (HBS-A) in Sittard en studeerde daarna in Keulen en Amsterdam Culturele Antropologie. Hij schreef zijn antropologiescriptie over de positie van de vrouw op het Turkse platteland, zijn sociologiescriptie over de traditionele maffia in Sicilië en ging na zijn kandidaatsexamen in de journalistiek.

Paulzen werkte tien jaar lang voor de regionale krantencombinatie Weekmedia, waarvan de laatste vijf jaar als hoofdredacteur. Daarna werkte hij zeven jaar voor de Toeristenkampioen van de ANWB, dat onder zijn drie jaar durende hoofdredacteurschap veranderde in het blad Reizen. Sinds 1988 is hij freelance reisjournalist en reist in die hoedanigheid zes à tien maanden per jaar in en buiten Europa.

Herbert Paulzen heeft geschreven voor uiteenlopende kranten en tijdschriften, waaronder Reizen, de Volkskrant, Algemeen Dagblad, Plus, Playboy, Haagsche Courant, Culturen, Transfer, Op Pad, Azië, Bres, De Wereld Morgen, Reisen und Abenteuer en Beijing Tourism.

[bron: https--www.herbertpaulzen.nl]