China, per trein|Paul Theroux 9029548843

||boek: China, per trein|vertaling: Tinke Davids|Grote ABC [714]

||door: Paul Theroux

||taal: nl
||jaar: 1990
||druk: ?
||pag.: 496p
||opm.: paperback|zo goed als nieuw|gekaft

||isbn: 90-295-4884-3
||code: 1:000009

--- Over het boek (foto 1): China, per trein ---

Tegen het eind van de jaren tachtig reisde Paul Theroux een vol jaar per trein door alle provincies van de Volksrepubliek China. Terwijl de trein door het gigantische rijk voortpuft, praat Theroux met talloze chinezen, die soms zeer uitgesproken meningen geven. Zo legt hij de tegenstellingen en de strijd tussen traditie en vernieuwing vast. Van de woestijn van Xinjiang tot de ijzige bossen van Mantsjoerije, van metropolen als Peking en Shanghai tot de droge heuvels van Tibet: China per trein is een portret van een bijzonder land op een uniek moment in de geschiedenis.

[bron: flaptekst]

Hoe denkt en leeft de Chinees! [2010-01-24]

In de jaren 80 reist Paul Theroux door China. Het boek geeft je een inkijk in de Chinese cultuur, gebruiken en hun denken, doen en laten. Ook veel informatie voor de traumatische Culturele Revolutie. Boek is soms iets gedateerd want politiek gezien is er al weer veel gebeurd. Neemt niet weg dat het toch een heel interessant boek is dat met een vlotte pen en humor is geschreven. Zeker een aanrader voor iemand die naar China gaat, zoals ik binnenkort.

Kortenhoef [bron: https--www.bol.com]

Goed boek, wel langdradig [2006-11-29]

Heb er nu verschillende van Theroux gelezen en dit is wel een van de betere. Zijn gedachtengang is af en toe wat moeilijk te volgen, maar dat maakt het boek mooier. Daarnaast beschrijft hij heel China, ook de delen waar je nooit iets over hoord. Het boek is wel een beetje gedateerd.

gebruiker [bron: https--www.bol.com]

verouderd [2001-10-21]

lekker reisverhaal, goed beschreven, maar sterk verouderd: veel voorkomende rol in het verhaal speelt een Chinese reisleider, opgedrongen door het regime en die soms wel en soms geen Engels spreekt, al naar gelang de door Theroux gestelde vraag politiek gevoelig is. Dat is wel leuk maar zo is het niet meer in China. Je krijgt van de machthebbers geen begeleider mee als je door dit grote land reist en de vermelde verboden gebieden zijn inmiddels opengesteld voor buitenlanders. De daarover steeds terugkerende komische pseudo irritaties van Theroux vallen daarom in het luchtledige. Dat is wel jammer want naast de 'drie generaties Chinese-verhalen met bijbehorende elende' is er niet zoveel leuke en actuele lectuur over recent China. Wie schrijft er nou eens een leuk en interessant verhaal over China na 1995 (of zo)?

Den Haag [bron: https--www.bol.com]

Meeslepend [2000-07-31]

In dit boek lijkt het alsof de lezer meegaat naar china en ruikt en proeft hoe de rammelende treinen in het veranderende china voorttuffen.

Zwijndrecht [bron: https--www.bol.com]

Verslag van een reis door China per trein. Gedurende een jaar reisde de schrijver tot in alle hoeken van het land (Tibet per bus). Hij sprak met andere reizigers, Chinezen en bezoekers en schetst een beeld van een zich snel moderniserende samenleving met alle problemen van dien. Dicht onder de oppervlakte ligt bij de Chinezen de herinnering aan de terreur van de Culturele Revolutie (1966-1976). De reis en het boek zijn van voor het neerslaan van de studentenbeweging in de zomer van 1989. Hoewel Theroux al wel aandacht heeft voor de onrust onder studenten, kon hij natuurlijk niet weten hoe het af zou lopen. Dat maakt het verhaal wel in sommige opzichten gedateerd (bijv. de positieve inschatting van Deng Xiaoping). Maar het blijft een lezenswaardig verslag zowel voor de toerist als voor andere geïnteresseerden in China. Een kaart voorin, verder geen illustraties.

[bron: nbd biblion]

[2011-04-07]

For the younger generation he is the father of Louis. For the oldies he is the best travel author in the world. Actually he is both. He is a typical loner who loves to travel his own way and doesn't like advice or rules from others. That makes him sometimes cynical, but always honest and open. If something resembles a tourist trap, he will avoid it or just say it isn't worth it.

Several of his books have found their way on my bookshelves, also some of his fiction. Not bad either, but I certainly prefer his travel books. This story starts on a group journey from London through Paris, Berlin and Moscow towards Mongolia, the author already could have written a whole book about his trip and his fellow passengers before he actually enters China on page 66.

Theroux takes time to get to know a destination. He is not there to write an article, to see some highlights; he is there to understand a place, to get a feel for the country. This to me is the essence of travelling. Theroux will never be a tourist; he is the ultimate traveller. He even seems to read a bit of the language. Language is an important part of communication, to me an inevitable part. This is also the main reason that I have not travelled a lot in Asia. I love to be able to talk to locals in their own lingo. I can't do that in bad English.

Therefore I'm quite pleased that Theroux does travel there, giving me the opportunity as an armchair traveller to follow his expedition through a country that is not high on my to-do list. China is a world on its own; it is quite difficult to say anything that goes for the entire country. The differences between city and country, between north and south, between east and west are huge.

Often did I return to page 10/11 to have a quick glance on the map, to see where Theroux was at the time. I like him travelling by train, as it does give the book more depth, it tells me a lot more about the Chinese compared to taking flights within the country.

Even though it took me ages to read the nearly 500 pages of this book, the book doesn't get boring. It does get confusing at times though, but that is mainly because of my lack of knowledge before reading this book. There are cities in China bigger than most big cities I know, yet even though a few million people live there, I had never heard of the place and, dare admitting it, have since forgotten the name again.

Theroux is cynical at times, especially as he encounters the lack of liberty he likes. He gets chaperoned and is incredibly annoyed by that. I can imagine as well. Not sure how these days travelling in China goes, though in the eighties when he wrote this volume, the world had a completely different look, the political climate was a bit different from what we know these days.

Yet, even given the troubles he encounters wherever he goes, he makes the most of it and manages to get to know big parts of the country. His eye for detail, a great memory, everything he notes must be jotted down soon afterwards, makes this book a great read. I have thoroughly enjoyed reading it and hopefully will read many more travel book by Paul Theroux.

Quote: "Wanneer een land brulde dat het tot de laatste druppel bloed zou vechten, betekende dat meestal dat het op het punt stond zich over te geven; en in China kon je over het algemeen niets als waar beschouwen totdat het onkend was. Alles wat officieel ontkend werd, was waarschijnlijk waar."

Quote: "When a country screams that it would fight until the last drop of blood, most of the time this means that it was at the point of surrender; in China nothing could be considered the truth until it had been denied. Everything that was officially denied was probably true." (p. 136)

Number: 10-069
Title: China per trein (Orig.: Riding the iron rooster)
Author: Paul Theroux
Language: Dutch (Orig.: English)
Year: 1988
# Pages: 496 (13420)
Category: Travel
ISBN: 90-450-0817-3

gerbie [source: https--gerbie.livejournal.com/730173.html]

--- Over (foto 2): Paul Theroux ---

Paul Edward Theroux (Medford (Massachusetts), 10 april 1941) is een Amerikaans schrijver van reisverhalen en romans. Zijn bekendste werk is The Great Railway Bazaar (1975), een verhaal over een treinreis vanuit Groot-Brittannië door West- en Oost-Europa en Azië tot aan Japan en weer terug. Naast reisboeken schrijft hij fictie. Een bekende roman is The Mosquito Coast die werd verfilmd.

Theroux groeide op in zijn geboorteplaats in een katholiek gezin met zeven kinderen. Zijn vader was van Frans-Canadese en zijn moeder van Italiaanse afkomst.

In 1959 slaagde hij voor de middelbare school, waarop hij ging studeren aan de Universiteit van Maine. Daar was hij actief in de beweging tegen de Vietnamoorlog. Voor het beëindigen van de opleiding stapte hij over naar de Universiteit van Massachusetts, waar hij schrijflessen volgde. In 1963 studeerde Theroux af met een "Bachelor of Arts degree".

Aan de universiteit van Syracuse volgde hij een opleiding voor het Vredeskorps.

Hij gaf eerst een korte periode les aan een Italiaanse universiteit, waarna hij uitgezonden werd naar Malawi. In Malawi gaf hij van 1963 tot en met 1965 les aan de Soche Hill College. In die tijd schreef hij artikelen voor verschillende Amerikaanse tijdschriften, waaronder Playboy, Esquire en Atlantic Monthly.

In 1965 werd hij Malawi uitgegooid en ontslagen bij het Vredeskorps, omdat hij zijdelings betrokken was bij een mislukte staatsgreep: hij hielp namelijk een van de betrokkenen de grens over te vluchten. Hij vertrok naar Oeganda, waar hij les gaf aan de Makarere Universiteit in Kampala.

Daar ontmoette hij zijn eerste vrouw Anne Castle, die daar werkte als docent, en zijn vriend en literaire voorbeeld V.S. Naipaul die daar een tijdje als gastdocent verbleef. Theroux' eerste zoon Marcel is in 1968 in Oeganda geboren.

In 1969 verhuisde Theroux naar Singapore, waar hij twee jaar les gaf aan de universiteit. Zijn tweede zoon, de latere documentairemaker Louis Theroux is daar geboren in 1970.

Begin jaren 70 vertrok Theroux met zijn gezin naar Groot-Brittannië, waar het gezin zich vestigde, eerst in Dorset, en vanaf 1972 in Londen. Theroux is van 1967 tot 1993 getrouwd geweest met Anne Castle. Hij hertrouwde in november 1995 met Sheila Donnelly.

Hij zegt zich tegenwoordig ook bezig te houden met bijenhouden. Hij verkoopt zijn honing onder de naam Oceania Ranch Pure Hawaiian Honey. In februari 2020 werd de Edward Stanford Travel Writing Award aan hem toegekend voor al zijn reisboeken.

Therouxs eerste boek Waldo is geschreven tijdens zijn verblijf in Oeganda. Gedurende zijn tijd in Afrika schreef hij nog meer romans en verhalen, waaronder Fong and the Indians. Rond 1972 begon hij de grote treinreis van Groot-Brittannië naar Japan en terug, dat beschreven is in The Great Railway Bazaar. Dit reisboek was zijn eerste grote succes, en schrijven over zijn treinreizen werd een favoriet thema. Sindsdien heeft hij nog verscheidene reisboeken geschreven, waaronder een boek over een treinreis van Boston naar Argentinië (The Old Patagonian Express), een wandeltocht door Groot-Brittannië (The Kingdom By The Sea), treinreizen door China (Riding the Iron Rooster) en een reis van Caïro naar Kaapstad (Dark Star Safari). In Dark Star Safari reist hij terug naar de plaatsen waar hij 40 jaar eerder werkte voor het Vredeskorps. Zijn reisboeken worden gekenmerkt door de gedetailleerde beschrijvingen van mensen en bezochte plaatsen en vooral door een flinke dosis ironie.

Sir Vidia's Shadow is Therouxs verslag van de dertig jaar durende vriendschap met V.S. Naipaul. Het beschrijft het begin van de vriendschap in Afrika, waar de al beroemde Naipaul de beginnende auteur onder zijn hoede neemt; het beloop, waarin Theroux en Naipaul steeds meer elkaars gelijke worden; en het raadselachtige einde van de vriendschap, wanneer Naipaul van het ene op het andere moment alle contact met Theroux verbreekt.

Naipaul en Theroux ontmoeten elkaar op de Universiteit van Makerere in Oeganda, waar Theroux op dat moment werkt en Naipaul als gastdocent is uitgenodigd. Theroux is op dat moment een beginnende schrijver, bezig met z'n eerste roman, en Naipaul is al een gevestigde en beroemde auteur. Dit boek is bij tijd en wijle zeer kritisch over Naipaul en staat in schril contrast met het lyrische portret dat hij schreef in 1972, V.S. Naipaul, an Introduction to His Work. Sir Vidia's Shadow is dan ook geschreven na beëindiging van de lange vriendschap met Naipaul.

Verfilmingen

• 1979 Saint Jack. Verfilming van het gelijknamige boek door Peter Bogdanovich.
• 1986 Half Moon Street. Verfilming van Doctor Slaughter
• 1986 The Mosquito Coast. Verfilming van het gelijknamige boek
• 1997 Chinese Box. Gebaseerd op Kowloon Tong. Het gaat over de overdracht van Hong Kong van Groot-Brittannië aan de Volksrepubliek China.

Bibliografie

Fictie

• Waldo (1967)
• Fong And The Indians (1968)
• Murder In Mount Holly (1969)
• Girls At Play (1971)
• Jungle Lovers
• Sinning With Annie (1972)
• The brick (1973)
• The Black House (1974)
• The Family Arsenal (1976)
• The Consul's File
• Picture Palace (1978)
• A Christmas Card
• London Snow
• World's End and other stories (1980)
• The Mosquito Coast (1981)
• The London Embassy (short stories, 1982)
• Half Moon Street (1984)
• Doctor Slaughter (1984)
• O-Zone (1986)
• The White Man's Burden
• My Secret History (1989)
• Chicago Loop (1990)
• Millroy The Magician (1993)
• The Greenest Island (1995)
• My Other Life (1996)
• Kowloon Tong (1997)
• The collected short novels (1998)
• Nurse Wolf and dr Sacks (2001)
• Hotel Honolulu (2002)
• Stranger At The Palazzo D'Oro (short stories) (2004)
• Blinding Light (2005)
• The Elephanta Suite (2007)
• A Dead Hand: A Crime in Calcutta (2009)
• The lower river (2012)

Non-fictie

• V.S. Naipaul, an Introduction to His Work (1972)
• The Great Railway Bazaar (1975)
• The Old Patagonian Express (1979)
• The Kingdom By The Sea (1983)
• Sailing Through China (1984)
• Sunrise With Seamonsters (1985)
• The Imperial Way (1985)
• Riding The Iron Rooster By Train Through China (1988)
• To The Ends Of The Earth (1990)
• The Happy Isles Of Oceania (1992)
• The Pillars Of Hercules (1995)
• Sir Vidia's Shadow (1998)
• Fresh Air Fiend (2000)
• Dark Star Safari (2002)
• Ghost train to the Eastern Star (2008)
• The Tao of Travel (2010)
• The Last Train to Zona Verde (2013)
• Deep South (2016)
• 'Mother Land' (2017)
• On The Plain Of Snakes (2019)

[bron: wikipedia]