De gelukkige eilanden|Paul Theroux 9025401937

||boek: De gelukkige eilanden|vertaling: Tinke Davids|Atlas

||door: Paul Theroux

||taal: nl
||jaar: 1993
||druk: 3e druk
||pag.: 674p
||opm.: paperback|zo goed als nieuw|ex-bibliotheek|gekaft

||isbn: 90-254-0193-7
||code: 1:000124

--- Over het boek (foto 1): De gelukkige eilanden ---

De Gelukkige Eilanden begint in Nieuw-Zeeland, waar Paul Theroux al snel genoeg heeft van mensen en steden en het oerwoud intrekt. Vandaar gaat hij naar Australië, op zoek naar de aborigines in het noorden. Een groot deel van zijn tijd brengt hij door in vrijwel onbewoonde gebieden, met strandjutters als enig gezelschap. Met zijn kajak trekt hij vervolgens langs vrijwel alle eilandengroepen in de Stille Oceaan, hij woont een tijd op een onbewoond eiland en ten slotte eindigt hij op het mysterieuze Paaseiland.

[bron: https--www.hebban.nl]

Paul Theroux is een geboren Amerikaan. Hij heeft echter lange tijd in Afrika gewoond en gewerkt, later zou hij ook nog in Engeland gaan wonen. Gedurende zijn leven heeft Paul Theroux ontzettend veel gereisd, vaak reizen met gebruik van het openbaar vervoer. Zo zijn er al verschillende boeken over de reizen van Paul Theroux verschenen, een van de betere reisboeken van zijn hand is 'De gelukkige eilanden'.

In 'De gelukkige eilanden' reist Paul Theroux door Oceanië. Hij begint zijn reis in Nieuw-Zeeland, genietend van de natuur. Vervolgens gaat hij op zoek naar de Aboriginals in Australië, maar het echte avontuur begint pas wanneer hij samen met zijn opvouwbare kano gaat eilandhoppen in de Grote Oceaan. Indien mogelijk vaart hij van atol naar atol, anders pakt Paul Theroux de boot of het vliegtuig om bij andere eilanden te komen. Douanebeambten kijken daarbij soms raar op wanneer hij zijn opvouwbare kano wil inchecken.

Gedurende zijn tocht langs de eilanden, komt Paul Theroux in aanraking met volken en culturen die het niet gewend zijn om een westerling per kano aan land te zien komen. Dit zorgt er echter wel voor dat de ontvangst des te hartelijker is. Zo is Paul Theroux onder andere te gast bij een feest van een van de volkeren die hij bezoekt. Paul Theroux sluit zijn reis uiteindelijk af op Paaseiland.

'De gelukkige eilanden' is wederom een reis van Paul Theroux zoals velen die zouden willen maken. De reis die Paul Theroux maakt, de avonturen die hij beleeft en zijn scherpe observatievermogen zorgen ervoor dat ook 'De gelukkige eilanden' een zeer goed reisboek is. Dit is echter wel een reisboek dat eerder gezien moet worden als verhaal, de kans is immers niet heel erg groot dat er nu veel mensen zijn voorbeeld zullen gaan volgen om met een opvouwbare kano te gaan eilandhoppen. Desalniettemin is het verhaal zoals Paul Theroux het beschrijft een goed reisverhaal.

[bron: http--2theworld.nl]

In het boek De gelukkige eilanden maakt Paul Theroux een reis door Oceanië. Zijn huwelijk is gestrand. Hij is heel verdrietig en voelt zich eenzaam. Thuis zijn is geen optie voor hem. Daarom grijpt hij de uitnodiging van zijn uitgever aan voor een promotietour door Nieuw-Zeeland en Australië.

Opvouwbare kajak

In zijn bagage heeft hij naast een tent en een slaapzak, een opvouwbare canvas kajak, want hij wil graag peddelen van eiland naar eiland. Hij wil de Pacific overwinnen. 'Deze oceaan bevat de helft van al het open water ter wereld, beslaat een derde van het oppervlak van de aarde.' En de Grote Oceaan is meer dan een oceaan. Het is een universum.

Promotiereis

Maar eerst moet hij op promotiereis. Het doorkruist zijn wens. Hij wil de 'uitzonderlijk groene eilanden van Oceanië zien, onmodern, zonnig en traag, met bomen om onder te zitten en blauwgroene lagunes om in te peddelen. Mijn ziel deed pijn, mijn hart was beschadigd, ik was eenzaam.'

Hij begint in Nieuw-Zeeland, krijgt drie uur na aankomst al de vraag van een journalist wat hij van Na Zillun vindt. Het ergert hem. Hij droomt van peddelen in de kajak en wil hier zo snel mogelijk vandaan. Nieuw-Zeeland deprimeert hem. Hij mist zijn vrouw. 'Ik moet hier weg', denkt hij. Hij zoekt de wildernis op.

Hij wandelt in Nieuw-Zeeland, maar het bevalt hem maar matig. Net als Australië, waar hij zich voornamelijk ergert aan de Australiërs. De journalisten stellen domme vragen en hij sluit zich op in zijn hotel. Als de piloten staken, moet hij met de trein van Perth naar Melbourne. Iets dat de doorgewinterde treinreiziger helemaal niet wil, maar uiteindelijk toch doet.

Walkabout

Uiteindelijk weet hij uit al het promotiegebeuren te ontsnappen. Het is een heuse walkabout, zoals Aboriginals doen. Paul Theroux vlucht uit de westerse wereld en zoekt juist die plekken van de Aboriginals op. De Walkabout als mystieke ervaring. Daar in Australië kan hij eindelijk de kajak in elkaar zetten en langs de kust of over rivieren peddelen. Alle waarschuwingen van Australiërs - het is daar gevaarlijk, daar zitten krokodillen - slaat hij in de wind. Sterker nog, dergelijke waarschuwingen dagen hem juist uit het ruime sop te kiezen.

Van Australië maakt hij de overstap naar Nieuw-Guinea. Hier gaat hij helemaal los en peddelt over zee van eiland naar eiland. Zo zet hij voet aan bij de Trobiand-eilanden, Solomon-eilanden, Fidji-eilanden en Vanuatu. Hij maakt kennis met kannibalen en zendelingen. Ze passen volmaakt bij elkaar, vindt Paul Theroux. Maar de Jon Frum-beweging wekt de echte interesse bij de reisboekenschrijver.

Jon Frum

Jon Frum, 'een onduidelijke, en misschien wel verzonnen Amerikaan - die in de jaren dertig naar Tanna zou zijn gekomen.' Als hij er maar niet over schrijft, dan mag hij het weten. Want op schrijven rust een vloek. Als je schrijft, steel je de toverkracht van het opperhoofd.

Paul Theroux peddelt verder, in zijn oren draait de muziek uit zijn walkman. Een cassettebandje met opera-aria's.

"Voor de honderdste keer peddelde ik langzaam tussen de fraaie eilanden en luisterde naar een aria van Puccini over hoop, over een wit schip dat op een goeie dag op zee zou verschijnen en regelrecht de haven in, en dan zou alles goed zijn ..."

Paaseiland

In het derde deel van het boek, doet hij Polynesië aan. Hij bezoekt de koning van Tongatapu en spreekt met hem over de golfoorlog. Verderop komt hij in de Amerikaanse eilandengroep Samoa, peddelt langs de kusten van Tahiti, de Cook-eilanden en komt hij in Paaseiland.

Misschien zegt Paul Theroux hetzelfde over dit eiland als Boudewijn Büch. Alleen ontdoet hij het van de depressieve lading die de Nederlandse eilandliefhebber eraan geeft. Als Paul Theroux Iman tegenkomt, hoort hij van de eilandbewoner dat er helemaal niks gebeurt op Paaseiland. Ze lopen langs het karkas van een paard.

'Moet je kijken,' zei ik.
'Dat is een dood paard,' zei Iman. 'Vanochtend omgevallen. Het is het paard van Domingo. Ik heb het zien gebeuren.'
'En dan beweer jij dat hier niets gebeurt.'

In het vierde deel van De gelukkige eilanden belandt Paul Theroux in het paradijs. Hij geeft dit laatste deel in elk geval deze naam mee. Hij komt aan op Hawaii. Deze vijftigste staat van de Verenigde Staten van Amerika ademt de sfeer van het paradijs. Ondanks alle vervuiling, het massatoerisme en het ongedierte. De ratten en kakkerlakken tieren welig. Ook hier vindt hij de rust in het peddelen in zijn kajak.

Mystiek element

Het peddelen van een kajak heeft een mystiek element dat men kan beschrijven als de trance die ontstaat door het ritme van het peddelen, het aanhoudende op- en neergaan van de peddel, het zachte voortglijden. De peddelaar concentreert zich en wordt zwijgzaam, en zonder veel ophef, maar onophoudelijk en gestaag komt hij vooruit, terwijl hij met de golven meegaat. Het is natuurlijk inspannend, maar door die trance merk je haast niets van je inspanningen.

Het peddelen helpt hem uiteindelijk om zichzelf te vinden. Het peddelen neemt de plaats in van het schrijven. Paul Theroux voelt geen aandrang om naar huis te gaan en maakt zo de eclips mee boven het Grote Eiland van Hawaii. En daar vindt hij het antwoord als hij de vrouw die naast hem staat kust: 'Gelukkig zijn was net zoiets als thuis zijn.' De schrijver is thuis, al is hij nog zover van huis.

[bron: https--hendrik-jandewit.nl/2014/01/de-gelukkige-eilanden]

--- Over (foto 2): Paul Theroux ---

Paul Edward Theroux (Medford (Massachusetts), 10 april 1941) is een Amerikaans schrijver van reisverhalen en romans. Zijn bekendste werk is The Great Railway Bazaar (1975), een verhaal over een treinreis vanuit Groot-Brittannië door West- en Oost-Europa en Azië tot aan Japan en weer terug. Naast reisboeken schrijft hij fictie. Een bekende roman is The Mosquito Coast die werd verfilmd.

Theroux groeide op in zijn geboorteplaats in een katholiek gezin met zeven kinderen. Zijn vader was van Frans-Canadese en zijn moeder van Italiaanse afkomst.

In 1959 slaagde hij voor de middelbare school, waarop hij ging studeren aan de Universiteit van Maine. Daar was hij actief in de beweging tegen de Vietnamoorlog. Voor het beëindigen van de opleiding stapte hij over naar de Universiteit van Massachusetts, waar hij schrijflessen volgde. In 1963 studeerde Theroux af met een "Bachelor of Arts degree".

Aan de universiteit van Syracuse volgde hij een opleiding voor het Vredeskorps.

Hij gaf eerst een korte periode les aan een Italiaanse universiteit, waarna hij uitgezonden werd naar Malawi. In Malawi gaf hij van 1963 tot en met 1965 les aan de Soche Hill College. In die tijd schreef hij artikelen voor verschillende Amerikaanse tijdschriften, waaronder Playboy, Esquire en Atlantic Monthly.

In 1965 werd hij Malawi uitgegooid en ontslagen bij het Vredeskorps, omdat hij zijdelings betrokken was bij een mislukte staatsgreep: hij hielp namelijk een van de betrokkenen de grens over te vluchten. Hij vertrok naar Oeganda, waar hij les gaf aan de Makarere Universiteit in Kampala.

Daar ontmoette hij zijn eerste vrouw Anne Castle, die daar werkte als docent, en zijn vriend en literaire voorbeeld V.S. Naipaul die daar een tijdje als gastdocent verbleef. Theroux' eerste zoon Marcel is in 1968 in Oeganda geboren.

In 1969 verhuisde Theroux naar Singapore, waar hij twee jaar les gaf aan de universiteit. Zijn tweede zoon, de latere documentairemaker Louis Theroux is daar geboren in 1970.

Begin jaren 70 vertrok Theroux met zijn gezin naar Groot-Brittannië, waar het gezin zich vestigde, eerst in Dorset, en vanaf 1972 in Londen. Theroux is van 1967 tot 1993 getrouwd geweest met Anne Castle. Hij hertrouwde in november 1995 met Sheila Donnelly.

Hij zegt zich tegenwoordig ook bezig te houden met bijenhouden. Hij verkoopt zijn honing onder de naam Oceania Ranch Pure Hawaiian Honey. In februari 2020 werd de Edward Stanford Travel Writing Award aan hem toegekend voor al zijn reisboeken.

Therouxs eerste boek Waldo is geschreven tijdens zijn verblijf in Oeganda. Gedurende zijn tijd in Afrika schreef hij nog meer romans en verhalen, waaronder Fong and the Indians. Rond 1972 begon hij de grote treinreis van Groot-Brittannië naar Japan en terug, dat beschreven is in The Great Railway Bazaar. Dit reisboek was zijn eerste grote succes, en schrijven over zijn treinreizen werd een favoriet thema. Sindsdien heeft hij nog verscheidene reisboeken geschreven, waaronder een boek over een treinreis van Boston naar Argentinië (The Old Patagonian Express), een wandeltocht door Groot-Brittannië (The Kingdom By The Sea), treinreizen door China (Riding the Iron Rooster) en een reis van Caïro naar Kaapstad (Dark Star Safari). In Dark Star Safari reist hij terug naar de plaatsen waar hij 40 jaar eerder werkte voor het Vredeskorps. Zijn reisboeken worden gekenmerkt door de gedetailleerde beschrijvingen van mensen en bezochte plaatsen en vooral door een flinke dosis ironie.

Sir Vidia's Shadow is Therouxs verslag van de dertig jaar durende vriendschap met V.S. Naipaul. Het beschrijft het begin van de vriendschap in Afrika, waar de al beroemde Naipaul de beginnende auteur onder zijn hoede neemt; het beloop, waarin Theroux en Naipaul steeds meer elkaars gelijke worden; en het raadselachtige einde van de vriendschap, wanneer Naipaul van het ene op het andere moment alle contact met Theroux verbreekt.

Naipaul en Theroux ontmoeten elkaar op de Universiteit van Makerere in Oeganda, waar Theroux op dat moment werkt en Naipaul als gastdocent is uitgenodigd. Theroux is op dat moment een beginnende schrijver, bezig met z'n eerste roman, en Naipaul is al een gevestigde en beroemde auteur. Dit boek is bij tijd en wijle zeer kritisch over Naipaul en staat in schril contrast met het lyrische portret dat hij schreef in 1972, V.S. Naipaul, an Introduction to His Work. Sir Vidia's Shadow is dan ook geschreven na beëindiging van de lange vriendschap met Naipaul.

Verfilmingen

• 1979 Saint Jack. Verfilming van het gelijknamige boek door Peter Bogdanovich.
• 1986 Half Moon Street. Verfilming van Doctor Slaughter
• 1986 The Mosquito Coast. Verfilming van het gelijknamige boek
• 1997 Chinese Box. Gebaseerd op Kowloon Tong. Het gaat over de overdracht van Hong Kong van Groot-Brittannië aan de Volksrepubliek China.

Bibliografie

Fictie

• Waldo (1967)
• Fong And The Indians (1968)
• Murder In Mount Holly (1969)
• Girls At Play (1971)
• Jungle Lovers
• Sinning With Annie (1972)
• The brick (1973)
• The Black House (1974)
• The Family Arsenal (1976)
• The Consul's File
• Picture Palace (1978)
• A Christmas Card
• London Snow
• World's End and other stories (1980)
• The Mosquito Coast (1981)
• The London Embassy (short stories, 1982)
• Half Moon Street (1984)
• Doctor Slaughter (1984)
• O-Zone (1986)
• The White Man's Burden
• My Secret History (1989)
• Chicago Loop (1990)
• Millroy The Magician (1993)
• The Greenest Island (1995)
• My Other Life (1996)
• Kowloon Tong (1997)
• The collected short novels (1998)
• Nurse Wolf and dr Sacks (2001)
• Hotel Honolulu (2002)
• Stranger At The Palazzo D'Oro (short stories) (2004)
• Blinding Light (2005)
• The Elephanta Suite (2007)
• A Dead Hand: A Crime in Calcutta (2009)
• The lower river (2012)

Non-fictie

• V.S. Naipaul, an Introduction to His Work (1972)
• The Great Railway Bazaar (1975)
• The Old Patagonian Express (1979)
• The Kingdom By The Sea (1983)
• Sailing Through China (1984)
• Sunrise With Seamonsters (1985)
• The Imperial Way (1985)
• Riding The Iron Rooster By Train Through China (1988)
• To The Ends Of The Earth (1990)
• The Happy Isles Of Oceania (1992)
• The Pillars Of Hercules (1995)
• Sir Vidia's Shadow (1998)
• Fresh Air Fiend (2000)
• Dark Star Safari (2002)
• Ghost train to the Eastern Star (2008)
• The Tao of Travel (2010)
• The Last Train to Zona Verde (2013)
• Deep South (2016)
• 'Mother Land' (2017)
• On The Plain Of Snakes (2019)

[bron: wikipedia]