De zuilen van Hercules: een reis rond de Middellandse zee|..

||boek: De zuilen van Hercules: een reis rond de Middellandse zee|vertaling: Tinke Davids|Atlas

||door: Paul Theroux

||taal: nl
||jaar: 1999
||druk: 6e druk
||pag.: 510p
||opm.: paperback|zo goed als nieuw

||isbn: 90-450-0248-5
||code: 1:000123

--- Over het boek (foto 1): De zuilen van Hercules: een reis rond de Middellandse zee ---

De zuilen van Hercules - Gibraltar en Ceuta - ooit achteloos neergeworpen door de legendarische held, vormen de ingang van de Middellandse Zee. Er is niet veel meer dan een uur voor nodig om van de ene naar de andere te reizen. Maar Paul Theroux zou Paul Theroux niet zijn als hij niet een omweg had bedacht: de hele Middellandse Zee rond. Zijn reis voert hem per boot en per trein van Gibraltar onder andere langs Barcelona naar de Italiaanse en Griekse eilanden en de Levant, naar Egypte en Marokko. Het heeft een boek opgeleverd dat zich kan meten met andere grote reisboeken.

[bron: https--www.dekaft.be]

Paul Theroux is een geboren reiziger, niet alleen toen hij in Afrika docent was, maar ook als reisverslaggever. Voor meerdere van zijn boeken reist hij met primitieve middelen, zoals met een kano in 'De gelukkige eilanden' of met het openbaar vervoer in onder andere 'De grote spoorwegcarrousel'. Zo ook in 'De Zuilen van Hercules'.

'De Zuilen van Hercules' refereren aan de rotsen van Gibraltar en Cueta, met goed weer kun je vanaf Gibraltar de overkant bij Cueta zien, een oversteek met de boot zou een klein uurtje in beslag nemen, alleen niet voor Paul Theroux. In 'De Zuilen van Hercules' reist Paul Theroux over land van de ene Zuil (Gibraltar) naar de andere Zuil (Ceuta), oftewel een rondje Middellandse Zee. Gedurende zijn reis komt hij door steden en gebieden in Europa die niet bekend zijn voor hem, bijvoorbeeld het toentertijd in oorlog verkerende Kroatië, het politiek niet echt stabiele Albanië of het voor toeristen niet geheel ongevaarlijke Barcelona. Ditmaal staat zijn reis niet in het teken van een vervoermiddel, maar van het completeren van het rondje Middellandse Zee, Paul Theroux reist dan ook met verschillende middelen: achterop een vrachtwagen, per luxe cruisschip, per trein, etc.

Paul Theroux geeft in verschillende van zijn boeken het verschil tussen een reiziger en een toerist aan, volgens Theroux zou een toerist namelijk weten waar hij heen zou gaan, in dit boek is Paul Theroux dan ook duidelijk een reiziger. Zijn reis bestaat volledig uit het leven van de dag en zien waar dat naartoe gaat. Jammer genoeg mist dit boek daardoor belangrijke informatie als feiten en landeninformatie. 'De Zuilen van Hercules' moet dan ook niet gezien worden als informatief reisboek, dit betekent echter niet dat 'De Zuilen van Hercules' niet goed is, in tegendeel, het is één van Paul Theroux's betere reisverhalen.

Met name voor mensen die geïnteresseerd zijn in de Middellandse Zee is dit boek van Paul Theroux echt onmisbaar.

[bron: http--2theworld.nl]

Na de omzwervingen door de Pacific in zijn boek De gelukkige eilanden, kiest Paul Theroux in De Zuilen van Hercules voor een reis rond de Middellandse Zee. Zijn boek volgt een alternatieve 'Grand Tour' zoals de ondertitel van de Engelse uitgave ook vermeldt: The Pillars of Hercules, A grand Tour of Mediterranean.

In dit reisverslag uit 1995 (de vertaling van Tinke Davids is van 1996) volgt hij de Odyssee en bezoekt de plekken die Odysseus bij zijn omzwervingen aandoet. Alleen doet hij dit aan het eind van de 20e-eeuw, waarbij in Bosnië Kroaten en Bosniërs tegen elkaar vechten. Syrië gaat (al) gebukt onder het bewind van Assad en Algarije is voor Amerikanen verboden gebied is.

Het is een prachtige reis geworden waarbij hij ruim anderhalf jaar door het gebied rond de Middellandse Zee zwerft, met een korte onderbreking in het zomerseizoen. Dan vliegt hij even naar huis, de toeristen en het gedoe ontlopend om even ontwapend in het najaar aan een heuse cruise te beginnen.

Het verhaal begint bij de Rots van Gibraltar, een van de Zuilen van Hercules, en eindigt op de andere zuil: Ceuta. Gevolgd door een kort 'coda' in Tanger waar hij de schrijver Paul Bowles bezoekt. Het is een reis dat veel elementen uit de vorige reisboeken bevat: het lezen onderweg, het bezoeken van schrijvers en de hekel aan het reizen per vliegtuig.

Paul Theroux maakt een alternatieve Grand Tour langs al die plaatsen die door miljoenen toeristen en pensionada's worden bezocht of (tijdelijk) bewoond: de Costa del Sol, Barcelona, Mallorca, Nice, Sardinië, Sicilië, Venetië, Triëst, Athene, Corfu, Istanbul, Efese en Alexandrië.

Hij wisselt hierbij het reizen per boot, trein en bus af door liefst twee cruises te maken: eentje op een Amerikaans schip en eentje op een Turks schip. Hier evenaart hij de vermakelijke beschrijvingen van de georganiseerde treinreis aan het begin van zijn China, per trein. Opnieuw moeten vooral zijn landgenoten, de Amerikanen, het ontgelden.

Het contrast is de reis op het Turkse cruiseschip. Op het schip ms. Ak Deniz is hij de enige Westerling aan boord. Hij zet hier de komische beschrijvingen van zijn eerste cruise door. Alleen gaat het een andere kant op en verandert de grap soms in verontwaardiging of verwondering.

Als een Odysseus slingert hij over de Middellandse Zee van de ene kust naar de andere. Hierdoor krijgt het verhaal een mooie structuur. Het krijgt iets van de Odyssee, zelfs compleet met de wilde stormen. Tegen het einde wordt het verhaal steeds grilliger. Het lijkt dat Paul Theroux geen afscheid kan nemen van het zwerversbestaan.

Ook omdat het verhaal, het belangrijkste ingrediënt mist: het verlangen naar huis en de wachtende geliefde. Dat verlangen is juist zo kenmerkend voor de Odyssee. Het verlangen om in de armen van Penelope te vallen. Dat aspect valt ten deel aan de omzwervingen over de Pacific in De gelukkige eilanden.

In De Zuilen van Hercules kan Paul Theroux weinig anders doen aan het einde dan de 'rozevingerige dageraad' te veranderen in 'een omgekeerde zonsondergang'. Het is een einde dat misschien wel het beste past bij een boek dat een grote omzwerving is.

[bron: https--hendrik-jandewit.nl/2014/03/paul-theroux-de-zuilen-van-hercules]

--- Over (foto 2): Paul Theroux ---

Paul Edward Theroux (Medford (Massachusetts), 10 april 1941) is een Amerikaans schrijver van reisverhalen en romans. Zijn bekendste werk is The Great Railway Bazaar (1975), een verhaal over een treinreis vanuit Groot-Brittannië door West- en Oost-Europa en Azië tot aan Japan en weer terug. Naast reisboeken schrijft hij fictie. Een bekende roman is The Mosquito Coast die werd verfilmd.

Theroux groeide op in zijn geboorteplaats in een katholiek gezin met zeven kinderen. Zijn vader was van Frans-Canadese en zijn moeder van Italiaanse afkomst.

In 1959 slaagde hij voor de middelbare school, waarop hij ging studeren aan de Universiteit van Maine. Daar was hij actief in de beweging tegen de Vietnamoorlog. Voor het beëindigen van de opleiding stapte hij over naar de Universiteit van Massachusetts, waar hij schrijflessen volgde. In 1963 studeerde Theroux af met een "Bachelor of Arts degree".

Aan de universiteit van Syracuse volgde hij een opleiding voor het Vredeskorps.

Hij gaf eerst een korte periode les aan een Italiaanse universiteit, waarna hij uitgezonden werd naar Malawi. In Malawi gaf hij van 1963 tot en met 1965 les aan de Soche Hill College. In die tijd schreef hij artikelen voor verschillende Amerikaanse tijdschriften, waaronder Playboy, Esquire en Atlantic Monthly.

In 1965 werd hij Malawi uitgegooid en ontslagen bij het Vredeskorps, omdat hij zijdelings betrokken was bij een mislukte staatsgreep: hij hielp namelijk een van de betrokkenen de grens over te vluchten. Hij vertrok naar Oeganda, waar hij les gaf aan de Makarere Universiteit in Kampala.

Daar ontmoette hij zijn eerste vrouw Anne Castle, die daar werkte als docent, en zijn vriend en literaire voorbeeld V.S. Naipaul die daar een tijdje als gastdocent verbleef. Theroux' eerste zoon Marcel is in 1968 in Oeganda geboren.

In 1969 verhuisde Theroux naar Singapore, waar hij twee jaar les gaf aan de universiteit. Zijn tweede zoon, de latere documentairemaker Louis Theroux is daar geboren in 1970.

Begin jaren 70 vertrok Theroux met zijn gezin naar Groot-Brittannië, waar het gezin zich vestigde, eerst in Dorset, en vanaf 1972 in Londen. Theroux is van 1967 tot 1993 getrouwd geweest met Anne Castle. Hij hertrouwde in november 1995 met Sheila Donnelly.

Hij zegt zich tegenwoordig ook bezig te houden met bijenhouden. Hij verkoopt zijn honing onder de naam Oceania Ranch Pure Hawaiian Honey. In februari 2020 werd de Edward Stanford Travel Writing Award aan hem toegekend voor al zijn reisboeken.

Therouxs eerste boek Waldo is geschreven tijdens zijn verblijf in Oeganda. Gedurende zijn tijd in Afrika schreef hij nog meer romans en verhalen, waaronder Fong and the Indians. Rond 1972 begon hij de grote treinreis van Groot-Brittannië naar Japan en terug, dat beschreven is in The Great Railway Bazaar. Dit reisboek was zijn eerste grote succes, en schrijven over zijn treinreizen werd een favoriet thema. Sindsdien heeft hij nog verscheidene reisboeken geschreven, waaronder een boek over een treinreis van Boston naar Argentinië (The Old Patagonian Express), een wandeltocht door Groot-Brittannië (The Kingdom By The Sea), treinreizen door China (Riding the Iron Rooster) en een reis van Caïro naar Kaapstad (Dark Star Safari). In Dark Star Safari reist hij terug naar de plaatsen waar hij 40 jaar eerder werkte voor het Vredeskorps. Zijn reisboeken worden gekenmerkt door de gedetailleerde beschrijvingen van mensen en bezochte plaatsen en vooral door een flinke dosis ironie.

Sir Vidia's Shadow is Therouxs verslag van de dertig jaar durende vriendschap met V.S. Naipaul. Het beschrijft het begin van de vriendschap in Afrika, waar de al beroemde Naipaul de beginnende auteur onder zijn hoede neemt; het beloop, waarin Theroux en Naipaul steeds meer elkaars gelijke worden; en het raadselachtige einde van de vriendschap, wanneer Naipaul van het ene op het andere moment alle contact met Theroux verbreekt.

Naipaul en Theroux ontmoeten elkaar op de Universiteit van Makerere in Oeganda, waar Theroux op dat moment werkt en Naipaul als gastdocent is uitgenodigd. Theroux is op dat moment een beginnende schrijver, bezig met z'n eerste roman, en Naipaul is al een gevestigde en beroemde auteur. Dit boek is bij tijd en wijle zeer kritisch over Naipaul en staat in schril contrast met het lyrische portret dat hij schreef in 1972, V.S. Naipaul, an Introduction to His Work. Sir Vidia's Shadow is dan ook geschreven na beëindiging van de lange vriendschap met Naipaul.

Verfilmingen

• 1979 Saint Jack. Verfilming van het gelijknamige boek door Peter Bogdanovich.
• 1986 Half Moon Street. Verfilming van Doctor Slaughter
• 1986 The Mosquito Coast. Verfilming van het gelijknamige boek
• 1997 Chinese Box. Gebaseerd op Kowloon Tong. Het gaat over de overdracht van Hong Kong van Groot-Brittannië aan de Volksrepubliek China.

Bibliografie

Fictie

• Waldo (1967)
• Fong And The Indians (1968)
• Murder In Mount Holly (1969)
• Girls At Play (1971)
• Jungle Lovers
• Sinning With Annie (1972)
• The brick (1973)
• The Black House (1974)
• The Family Arsenal (1976)
• The Consul's File
• Picture Palace (1978)
• A Christmas Card
• London Snow
• World's End and other stories (1980)
• The Mosquito Coast (1981)
• The London Embassy (short stories, 1982)
• Half Moon Street (1984)
• Doctor Slaughter (1984)
• O-Zone (1986)
• The White Man's Burden
• My Secret History (1989)
• Chicago Loop (1990)
• Millroy The Magician (1993)
• The Greenest Island (1995)
• My Other Life (1996)
• Kowloon Tong (1997)
• The collected short novels (1998)
• Nurse Wolf and dr Sacks (2001)
• Hotel Honolulu (2002)
• Stranger At The Palazzo D'Oro (short stories) (2004)
• Blinding Light (2005)
• The Elephanta Suite (2007)
• A Dead Hand: A Crime in Calcutta (2009)
• The lower river (2012)

Non-fictie

• V.S. Naipaul, an Introduction to His Work (1972)
• The Great Railway Bazaar (1975)
• The Old Patagonian Express (1979)
• The Kingdom By The Sea (1983)
• Sailing Through China (1984)
• Sunrise With Seamonsters (1985)
• The Imperial Way (1985)
• Riding The Iron Rooster By Train Through China (1988)
• To The Ends Of The Earth (1990)
• The Happy Isles Of Oceania (1992)
• The Pillars Of Hercules (1995)
• Sir Vidia's Shadow (1998)
• Fresh Air Fiend (2000)
• Dark Star Safari (2002)
• Ghost train to the Eastern Star (2008)
• The Tao of Travel (2010)
• The Last Train to Zona Verde (2013)
• Deep South (2016)
• 'Mother Land' (2017)
• On The Plain Of Snakes (2019)

[bron: wikipedia]