Sommige auteurs in dit boek hanteren de term Neurotypicals (NT’ers); dat is de afkorting van neurologically typical, het syndroom waarmee ze ons, ‘normale’ mensen benoemen. Een aantal mensen met autisme maakten de oefening om ons te beschrijven, net zoals wij hen, in termen van een aantal kenmerken die alleen bij zogenaamd normale mensen voorkomen.
‘Neurotypicals denken bijvoorbeeld dat hun kijk op de wereld de enige echte is, ze kunnen moeilijk alleen zijn, zijn vaak intolerant tegenover minderheden, hebben het moeilijk om in een directe taal te communiceren en kunnen beter liegen en doen alsof dan mensen met autisme; er is momenteel geen genezing mogelijk. Maar, en dit is het goede nieuws, veel NT’ers hebben hun beperkingen leren compenseren en kunnen zo een normaal contact opbouwen met mensen met autisme.’ Het is maar hoe je het bekijkt…
Het is de wens van de auteurs dat ze met hun boek een brug bouwen waarop mensen met en zonder autisme elkaar kunnen ontmoeten om er ieders eigenheid te ontdekken en van elkaars verwantschap te genieten.