Piet Stockmans koestert het medium porselein in al zijn facetten: hij ontwerpt industrieel geproduceerd serviesgoed, hij vervaardigt ambachtelijke objecten en hij creëert artistieke installaties. Telkens weet hij gevoelens en ritme uit te drukken in een materie die van nature koud en statisch is. Hierdoor krijgt zijn schijnbaar disparaat oeuvre een zeldzaam universele kracht. In zijn werk vloeien vorm en inhoud in elkaar, net zoals de kristallen van de materie op 1400°C onlosmakelijk met elkaar verbonden worden. Hierbij speelt de herhaling een paradoxale rol. Piet Stockmans heeft het repetitieve getransponeerd van een onvermijdelijk technisch proces in de industrie, tot een artistiek expressiemiddel in zijn vrije werk. De merkwaardige paradox ligt in het feit dat hij zichzelf nooit herhaalt, maar dat hij steeds verbaast met nieuwe, onverwachte wendingen. Piet Stockmans' witte wereld met blauwe accenten is zo even herkenbaar als onvoorspelbaar...