Charleroi: 21 - 23 augustus 1914 door Damien Baldin en Emmanuel Saint-Fuscien.

Redacteur: Tallandier, 2012.

Collectie „History in battles”.

Paperback, in formaat 13 x 20 cm, 221 pagina's.

Samenvatting:
De Slag bij Charleroi was noch Verdun, noch de Somme. Bijna verdoezeld door de lange loopgravenoorlog die daarop volgde, waren deze eerste drie dagen van de strijd niettemin de dodelijkste van de Eerste Wereldoorlog voor het Franse leger. In tegenstelling tot het 5e leger van generaal Lanzerac tegenover het eerste, 2e en 3e Duitse leger tussen Samber en Maas maakt Charleroi de weg vrij voor de invasie van Noord-Frankrijk. Op deze vrijdag 21 augustus 1914 beleefden onder een overweldigende hitte duizenden soldaten die net gemobiliseerd waren en vastzaten in hun garancebroek daar hun vuurdoop. Onder de ongekende vuurkracht van de Duitse artillerie beleefde het Franse leger de dodelijkste uren in zijn geschiedenis: bijna 7.000 Franse soldaten sneuvelden op 22 augustus in Charleroi, bijna 40.000 tussen 21 en 23 augustus aan het hele front. Het geweld van de gevechten heeft burgers ook niet gespaard. Voor het eerst vinden er gevechten plaats op straat, in huizen en in fabrieken. Ongeorganiseerd trok het Franse leger zich terug binnen zijn grenzen. De strijd is niet gepland of verwacht en markeert de mislukking van het strategisch plan, gericht op het offensief, ontworpen door generaals, wier houdingen zijn overgenomen uit de 19e eeuw, toen Charleroi „de eerste slag van de 20e” is. Deze leiderschapscrisis vond zijn hoogtepunt in de massale vernieuwing van de leiders onder leiding van Joffre begin september.