Een bezet land en zijn Joden: België tussen Frankrijk en Nederland door Maxime Steinberg.

Uitgaven: Quorum - 1999.

Paperback in formaat 16 cm x 24 cm - 314 pagina's.

Samenvatting:
Antwerpen, augustus 1942. In twee nachten arresteerden Belgische politieagenten ongeveer 3.000 mensen. Hoewel uitzonderlijk, is deze inval in de Joodse wijk een operatie die, alles bij elkaar genomen, van het belang is van de Parijse Vel'd'Hiv-razzia. Het collectieve geheugen bevat echter geen enkel spoor van deze donkere uren in onze geschiedenis, zo blijkt uit de woorden van de president van de republiek Jacques Chirac, die de vraag stelt naar de verantwoordelijkheid van de staat. Het is echter nog niet morgen dat het idee van een derde actor tussen de beul en het slachtoffer in België wordt aanvaard: het bezette land, zijn instellingen en in het bijzonder zijn politiediensten. Om deze vragen te verduidelijken is dit boek ontworpen, dat verschillende artikelen samenbrengt die verspreid zijn verschenen in collectieve boeken en tijdschriften. Het boek bestaat uit drie delen. De eerste, „De Joodse kwestie: van de bezetter tot de bezetter”, rechtvaardigt de algemene ondertitel. De Belgische zaak is inderdaad voorbeeldig omdat het halverwege is wat betreft de uiteindelijke oplossing en de staat van dienst in West-Europa. Met bijzondere aandacht voor Frankrijk, dat de meeste overeenkomsten vertoont. Het tweede deel, „Tussen geschiedenis en herinnering”, gaat over Joodse verdedigingsstrategieën. Het derde deel, ten slotte, identificeert de spanningen tussen de feiten en hun representatie in de kwestie van genocide, waarover de grootste verwarring bestaat. Genocide is een typisch geval van concepten die het voorwerp van de geschiedenis naar voren brengen dat ze beweren te vertellen. Daarom is het belangrijk om, door het verhaal zo nauw mogelijk aan te scherpen, het te onderscheiden van wat het niet is.