De parachutisten van Erwan Bergot.

Redacteur: Balland, 1971.

Paperback, in formaat 16 x 24 cm, 315 pagina's.

Samenvatting:
10 mei 1940: - Sergeant, kijk naar de witte vlag! Sergeant Witzig, van het Elite Parachute Regiment van de Wehrmacht, kijkt toe. En lach. Het fort van Eben Emaël, de spil van de Belgische verdediging, een sluis waarvan de val Parijs zal bevrijden, een formidabel bastion dat jarenlang bestand is tegen hele legers, heeft zich net gecapituleerd. En dit in 50 minuten, voor de ogen van een handvol parachutisten die bij dageraad op het doel waren gedropt.
Witzig weet dat succes zorgt voor de overwinning. Hij weet niet dat deze voorbeeldige operatie als model zal dienen voor de hele wereld om degenen die de „Paras” zullen worden, te trainen en zich in moeilijke gevechten te storten, vaak bloederig, soms wanhopig, maar nooit verloren.
Hun verhaal kan gelezen worden als een litanie: Kreta, Bruneval, Bretagne, Arnhem, Dien Bien Phu, Suez. Een litanie die in feite een lange martyrologie is.
Maar de parachutisten, die „naar de hemel kijken zonder te vervagen en naar de aarde zonder te blozen”, hebben van hun gevechten meer gemaakt dan een legende en meer dan een symbool: een erfenis, zoals ze aannemen, door de rode baret te dragen.