De SS Wiking Panzer Division - De laatste strijd: 1943-1945

De SS Wiking Panzer Division - Het laatste gevecht: 1943-1945
door Jean Mabire.

Uitgaven: Fayard - 1981.

Paperback, in formaat 23,5 x 15,2 cm, 421 pagina's.

Een paar pagina's van het boek zijn enigszins losgemaakt, verder is het boek in goede staat.

Al in het voorjaar van 1940, toen de oorlog in het Westen nog maar net was begonnen, deden de Duitsers een beroep op vrijwilligers uit landen die volgens de nationaal-socialistische propaganda „Germaans” waren. Een paar duizend Denen, Noren, Finnen, Finnen, Zweden, Zweden, Nederlanders, Vlamingen en zelfs Zwitsers geven gehoor aan deze oproep. Samen met burgers van het Rijk en Roemeense of Hongaarse staatsburgers van Duitse afkomst vormden ze een militaire eenheid van twintigduizend man in opdracht van Félix Steiner, een voormalig officier in de aanvalstroepen van 14-18. Deze „" Germaanse vrijwilligers "”, die aan het hoofd stonden van de binnenvallende troepen in de zuidelijke sector van het Oostfront, vochten tot aan het Kaukasusgebergte en misten ternauwernood de kusten van de Kaspische Zee te bereiken.” Dit tragische en weinig bekende avontuur werd verteld in een eerste deel: The „Wiking” Division. (Redacteur Arème Fayard, 1980). Dit tweede deel roept de laatste strijd van de „Germaanse vrijwilligers” op. Hun eenheid werd een pantserdivisie: de Panzerdivisie „Wiking”. Een bataljon Esten verving dat van de Finnen en arriveerde vervolgens als versterking met de leider van het Rexisme Léon Degrelle, de 2.000 Belgische vrijwilligers van de aanvalsbrigade „Wallonië”. Samen met andere eenheden van de Wermacht werden deze mannen van de Waffen-SS, die nu onder bevel staan van Gruppenfiihrer Gille, toen omsingeld bij Cherkassy, aan de Dnjepr, en ze zouden er alleen maar in slagen de Sovjetlinies te doorbreken ten koste van verschrikkelijke verliezen. De overlevenden zullen dan Oekraïne verlaten om aan de Poolse grens te vechten. Ze verzetten zich maandenlang voor Warschau, maar begin 1945 waren ze niet in staat Boedapest te heroveren. Toen kwam de lange mars die hen naar gevangenschap leidde, door Oostenrijk en Beieren. Van de eerste tot de laatste dag hebben de 'Vikingen' van het Derde Rijk nooit het Oostfront verlaten, waar ze de sterkste soldaten waren in een gigantische en genadeloze oorlog.