Hitler en de professoren

Hitler en de professoren: De rol van Duitse academici bij misdaden tegen het Joodse volk.

Auteur: Max Weinreich.

Redacteur: Belles Lettres, 2013.

Paperback, in formaat 16 x 24 cm, 393 pagina's.

Max Weinreich onderzocht duizenden documenten van de eerste overwinningen van de geallieerden. Europa ligt in puin en niemand kan de omvang en de gevolgen van de vernietiging van de Europese Joodse wereld nog meten wanneer Weinreich het morele bankroet blootlegt van degenen die de hoeders van het humanisme en de rede hadden moeten zijn en de vereffenaars ervan waren. „De Duitse wetenschap heeft de ideeën en technieken aangeleverd die tot een ongekend bloedbad hebben geleid en gelegitimeerd”, niet alleen door de machtsovername door Hitler, maar al in de jaren twintig door de ideologische manipulatie van wetenschappelijke verhandelingen uit verschillende disciplines.

Dit boek, dat al in 1945 werd geschreven, is een aanklacht maar ook een rigoureus werk en verkent de bibliografische oceaan van de nazistische rassenwetenschap, ontwikkeld door universitaire beroemdheden in een groot aantal publicaties met wetenschappelijke claims. Er is hier geen gebrek aan disciplines: fysische en culturele antropologie, filosofie, geschiedenis, rechten, rechten, economie, aardrijkskunde, demografie, theologie, taalkunde, geneeskunde, geneeskunde, geneeskunde, geneeskunde, geneeskunde, geneeskunde, geneeskunde, geneeskunde, biologie, natuurkunde.

Vooruitlopend op het werk van latere historici onthult Max Weinreich ook hoe het hoogste doel van de „oplossing van het Joodse vraagstuk” door de Nazi-leiders en hun facties altijd werd geplaatst boven de machtsstrijd die hen verdeelde. Als pionier in het onderzoek naar de rol van de Duitse intellectuele elites in de constructie van rassentheorieën, bleef het boek van Weinreich ook onovertroffen door de uitgebreide onderzochte documentatie. Sommige van zijn bevindingen werden gepresenteerd en gebruikt tijdens de processen in Neurenberg.

Max Weinreich (1894-1969) is een van de dominante figuren in de taalkunde, auteur van een monumentale Geshikhte fun der yidisher Shprakh. Hij is de oprichter van het YIVO, Yidisher Visnshaftlekher Institute, dat zich toelegt op de studie van het Joodse leven in Oost-Europa en de Jiddische taal en cultuur, dat in 1925 in Vilna werd geopend en dat hij tot 1939 leidde en vervolgens herbouwd werd in New York.