Rebellenpolitie/politie tegen politie

Rebellenpolitieagenten door Luc Rudolph (2 delen).

Uitstekende conditie.

Deel 1: Rebellenpolitie - Een vergeten verzet: de politie van Parijs (1940-44).
Redacteur: Little Big Man, 2014.
Paperback, in formaat 15,5 x 24 cm, 483 pagina's.

Politici, historici en 'getuigen' vonden bij de politie een geschikte uitlaatklep voor de onzekerheden van de Fransen tijdens de bezettingsjaren. Alles zou alleen mogelijk zijn geweest door de volledige onderwerping van de politie aan de wensen van de Duitsers. Daarom kwamen in de boeken over die periode alleen de verschillende aspecten van de zogenaamde „politiesamenwerking” aan bod, wat in feite in de meeste gevallen alleen de toepassing was van de wetten van de Franse staat, waarvan het niet-bestaan met terugwerkende kracht werd afgekondigd. Deze „" samenwerking "” is het onderwerp geweest van talrijke boeken, die andere, meer in het algemeen, aanvullen, maar waarin het onderwerp niet wordt vergeten te vermelden.” Het is zeker niet ongebruikelijk om bij het omslaan van een bladzijde bewijzen van „afwijkend” gedrag van politieagenten - of politieagenten - tegen te komen. Maar niemand had ooit specifiek naar dit aspect van de zaken binnen de politie-instelling willen kijken.
Het is dit vergeten verzet dat hier herrijst: de verrassing is dat het vroeger, talrijker en actiever was dan gedacht. De archieven en getuigenissen uit die periode of de onmiddellijke naoorlogse periode geven een ondubbelzinnige bekentenis, zeker over de compromissen van de instelling, maar ook over de heldenmoed van een grote minderheid van politieagenten, ondanks de grote risico's die ze liepen in een 'huis' dat werd gerund door uiteenlopende stromingen, zoals de Franse samenleving. Een passieve massa met gevarieerd gedrag, een gevaarlijke minderheid van „ijverige legalisten” die flirten met collaboratie, enkele bewonderaars van het Grote Rijk, meerdere populaire aanklachten, Duitse surveillance, maakten het verzet van de politie gevaarlijker dan binnen welke andere structuur dan ook.
Deze dappere mannen uit de schaduw worden weer tot leven gewekt door dit eerste deel, dat zich richt op het voormalige departement Seine (de politieprefectuur).

--------------------------------------------------------------------------

Deel 2: Politie tegen politie, rebellenpolitieagenten: een vergeten verzet - De politie van 1940-45.
Redacteur: SPE Militaria, 2015.
Paperback, in formaat 15,5 x 24 cm, 679 pagina's.

Na in 2014 de dogma's over het verzet tegen het hoofdbureau van politie en over de bevrijding van Parijs teniet te hebben gedaan, in Police Rebels (red. SPE) is het de beurt aan het politieverzet in de rest van het land en hun rol bij de geallieerde landingen in Algiers om hier hun plek te vinden. Hoewel anders dan dat van de regio Parijs, is dit verzet ook overvloedig, vroegtijdig en divers. Naast een groot netwerk zoals Ajax creëren een tiental politieagenten hun eigen structuren om de vijand te bestrijden. Wie herinnert zich dat een politieagent La Voix du Nord heeft gemaakt? Hun plaats in „civiele” netwerken is soms ook doorslaggevend: binnen L'Alliance, de Morhange, Andalusia, Marco-Polo, Action R6, Sylvestre-Farmer... Soms schakelen hele politie-eenheden over naar de kant van de „terroristen”. Veel politieagenten zullen in handen van de Duitsers vallen, gedoemd tot deportatie of onmiddellijke dood. Zo'n vijftig Rechtvaardige mensen zullen enigszins tegenwicht kunnen bieden aan de acties van degenen die hebben deelgenomen aan de moorddadige razzia's: 75% van de Joden in Frankrijk zal nog steeds gered worden. De riskante passiviteit van de politie is daar niet vreemd aan. De talrijke moedige daden zullen ten koste gaan van een permanente confrontatie met de prefecten en directeuren van Vichyst die de politie leiden en met de „Gestapo”, de OVRA of de Kenpeitaï, politie tegen politieagenten. Net als bij de bevrijding van Parijs zullen de slagen die Franse politieagenten aan de vijand of aan de petainisten toebrengen soms doorslaggevend zijn: wat hun rol in 1942 in Algerije betreft. Omdat hun strijd de grenzen van de metropool overschrijdt: ze zullen in Noord-Afrika vechten tegen de meervoudige „politie” van Vichy, ontwikkeld door de legers van de maarschalk, of zullen het opnemen tegen de Japanners in Indochina. Alle rangen zullen bijdragen aan dit uit het geheugen gewist verzet: bewakers, inspecteurs, commissarissen, bestuurders. Ze verdienden het allemaal om uit de vergetelheid te komen.