Opgelet het boek is niet gesneden dus...Het boek is ook nooit gelezen

Frank Volcke is op een punt in zijn leven gekomen waarop hij zou willen dat er iets wonderlijks met hem gebeurt. Dus neemt hij een minnares. Zo heeft hij twee vrouwen, twee dochters, en een lamme jongen die Ralf heet en scenario's bedenkt voor de nietsvermoedenden. De vrouwen heten An-Marion en Phillie. De ene is een yoghurtvrouw, de andere een wintermoeder. Ze hebben er geen idee van wat ze moeten met de situatie waarin Frank hen heeft gebracht. En ook Frank weet het niet. Maar ze proberen zich te schikken en zo goed en zo kwaad als het kan te leven met die ene zekerheid: dat alles net zo goed helemaal anders had kunnen zijn.

In de liefdeverzamelaar, de vierde roman van Gie Bogaert, worden mensen opgevoerd die op zoek gaan naar een beter leven. Maar in hun vlucht voor iets waar ze niet van houden, houden ze evenmin van wat ze kunnen vinden. En dus klampen ze zich vast aan wat ze hebben. Want ze weten: liefde houdt in dat je geen moeilijkheden veroorzaakt. Het houdt in dat je nooit daar komt waarvan je hebt gezegd dat je er nooit zult komen. En het houdt niet in alleen te zijn. Dat nooit.